Veel bestemmingen lenen zich prima voor een vakantie van één dag.

Historisch Cartagena

Colombia is een bestemming die al wel een tijdje op mijn lijstje stond om een keer te bezoeken. De reputatie die dit Latijns-Amerikaanse land altijd had op het gebied van veiligheid heeft me lang weerhouden om hier alleen naartoe te reizen. Inmiddels is Colombia een relatief veilige bestemming geworden en mijn keuze is gevallen op Cartagena. De reden om deze stad uit te kiezen is vooral omdat ik ergens las dat Cartagena samen met Havana in Cuba en San Juan in Puerto Rico over de best bewaarde koloniale centra binnen de voormalige Spaanse koloniën beschikken.

Omdat KLM tegenwoordig tussen Amsterdam en Cartagena vliegt, is het voor mij commercieel gezien de moeite waard om deze Colombiaanse kuststad te bezoeken. Ik heb het gecombineerd met een bezoek aan Panama om daar Panama City en het Panama kanaal te zien. Panama heb ik voorafgaand aan Cartagena bezocht, waardoor ik de jetlag al helemaal verwerkt heb.

In Cartagena heb gekozen om te overnachten in het prachtige koloniale Movich Hotel, dat misschien wel op de beste locatie van heel Cartagena ligt. Van hieruit loop ik binnen vijf minuten naar een groot deel van de belangrijkste bezienswaardigheden van Cartagena. Daarnaast biedt het hotel alle comfort die ik nodig heb en heb je vanaf het dakterras een waanzinnig uitzicht over Cartagena. Maar dat zie je later in dit verhaal, waarbij ik binnen 12 uur het historische centrum van Cartagena bezoek.



06:45 uur – opstaan

Omdat ik geen jetlag meer heb, sta ik op een normale tijd op. Het is kwart voor zeven op het moment dat ik wakker wordt. Ik word gewekt door de koerende duiven in plaats van door de wekker op mijn telefoon. Die had ik op 7:00 uur ingesteld. Het is al licht buiten. Door de goed verduisterende gordijnen had ik dat niet direct in de gaten. Ik kijk uit het raam en zie dat de lucht wolkenloos blauw is. Omdat de relatieve luchtvochtigheid hoog is (op dit moment 87% volgens de info die ik kan vinden) is de lucht niet diepblauw, maar lijkt het bijna alsof er iets van sluierbewolking doorheen zit.

Zoals iedere ochtend doe ik mijn hygiëneritueel voordat ik mijzelf aankleed. Daar komt een voor deze reisbestemming extra onderdeel aan te pas en dat is het insmeren met een zonwerend middel met beschermingsfactor 30. Je zit hier vrij dicht bij de evenaar. De zon is daardoor het hele jaar door krachtig. Bij onbewolkte condities loopt de zonkracht op tot 12 of hoger. Ter vergelijking: in Nederland komen we nooit boven zonkracht 8 uit en in het zuiden van Europa is zonkracht 10 het maximale. Goed smeren om je huid te beschermen tegen de schadelijke effecten van de zon is daarom belangrijk hier in Cartagena.

opstaan

07:20 uur – ontbijt

De ochtendmaaltijd is inbegrepen bij mijn hotelboeking. Ik hoef dus alleen maar naar beneden te lopen voor het ontbijt.

Het voordeel van ontbijten in een boetiekhotel is dat het ontbijt vaak plaatsvindt in een kleinere sfeervolle setting. Dat is ook hier het geval. Pluspunt is de aangename gitaarmuziek die wel aanwezig is, maar niet té aanwezig. Het is geen ontbijtbuffet. Nee, hier word je nog gewoon bediend. Als eerste krijg ik koffie, jus d’orange en een bord met gesneden vers fruit: meloen, papaya, ananas en watermeloen.

ontbijt

Vervolgens krijg ik een mandje met warme verse broodjes geserveerd. Daar krijg ik boter en marmelade bij. De broodjes lijken net vers gebakken uit de oven te komen. Wat een heerlijk begin van de dag.

Het derde deel van mijn ontbijt mocht ik zelf kiezen. Natuurlijk ben ik voor een lokale specialiteit gegaan: ‘arepa con huevo y carne’. Dit is een gefrituurd gerecht van gekookt maïsmeel met daarin stukjes vlees en een ei. Het gerecht wordt begeleid door een schaaltje verse chilisaus en een schaaltje zure room. Dit is een gerecht dat in Colombia en Venezuela gegeten wordt. Als ik eerlijk ben is dit niet iets waarvoor ik speciaal voor naar Colombia zou vliegen. Mede door de chilisaus en room smaakt het best, maar ik kan niet zeggen dat ik laaiend enthousiast ben. Ik weet nu in ieder geval wel hoe het smaakt en heb zo kennis gemaakt met de Colombiaanse keuken.

arepa

08:10 uur – Sanctuario de San Pedro Claver

Het meest opvallende gebouw van historisch Cartagena ligt praktisch om de hoek van mijn hotel: het klooster van San Pedro de Claver. Het is de enorme kloosterkerk die zo dominant aanwezig is in het oude centrum. Als je fotoreportages van Cartagena bekijkt dan kan het niet anders of je hebt dit gebouw gezien.

Sanctuario de San Pedro Claver

Voor 14.000 pesos koop ik een entreekaartje. Het klooster is nu een museum. Het is nog vroeg. Dat betekent dat ik ongehinderd door groepen met andere toeristen rond kan lopen en fotograferen. Heerlijk zo. Voor mij is het gebouw zelf het belangrijkste van dit museum. Ik maak foto’s in de kloosterkerk, in de tuin en in de ruimtes.

Sanctuario de San Pedro Claver kerk

Natuurlijk bekijk ik ook de exposities. Zo wordt daar onder andere het verhaal van San Pedro Claver verteld. Nadat hij als missionaris in Colombia terechtkwam zette hij zich vooral in voor de Afrikaanse slaven die hier in Cartagena arriveerden. Zijn goede zorg leverde hem de bijnaam ‘Apostel van Cartagena’ op. In 1888 werd hij heilig verklaard en tegenwoordig is hij de beschermheilige van Colombia.

kloostergang

08:50 uur – drie pleinen

Op het moment dat ik het klooster weer verlaat is het duidelijk gedaan met de betrekkelijke rust in de oude binnenstad. Ik zie ineens redelijk veel groepen toeristen die met gids door de stad trekken en het aantal verkopers is vertienvoudigd. Door heel de binnenstad zul je straatverkopers aantreffen. Zij bieden je bijna alles wat je nodig zou kunnen hebben: koele drankjes, ijs, zonnebrillen, namaaksigaren, sigaretten, hoeden, armbanden, excursies en ga zo maar door. Een dag in Cartagena betekent veel aangesproken worden. Vriendelijk ‘nee’ schudden of ‘no gracias’ zeggen is meestal voldoende. Ze zijn zelden opdringerig.

Ik bezoek achter elkaar drie pleinen die bijna op elkaar aansluiten. Het eerste plein had ik natuurlijk al daarstraks gezien: Plaza de San Pedro Claver. Dit is het plein dat voor het klooster ligt dat ik net bezocht heb. Op dit moment staat de façade van de kloosterkerk mooi in het volle zonlicht. Op het plein staan verschillende kunstwerken van ijzer die dagelijkse tafereel uit de omgeving laten zien. Het zijn geliefde objecten voor toeristen om mee op te foto te gaan. Ook staat hier het Museo de Arte Moderne. Mogelijk dat ik dit museum voor moderne kunst later op de dag nog ga bezoeken.

Plaza de San Pedro Claver

Het tweede plein is Plaza de la Aduana. Het betreft een driehoekig plein met aan de noordzijde verschillende typisch koloniale panden met houten balkons. Aan de oostelijke kant staan twee koloniale gebouwen met daartussen één vierkant lichtgrijs gebouw van zeven verdiepingen dat qua stijl hier eigenlijk niet thuishoort. Ik durf er bijna geld op te zetten dat dat kantoorgebouw uit de vorige eeuw stamt.

Plaza de la Aduana

Aan de schuine zijde staat er slechts één gebouw: het Acaldía Mayor de Cartagena, dat beter bekend staat als Casa de la Aduana. Oorspronkelijk was dit twee verdiepingen tellende koloniale gebouw de residentie van Don Pedro de Heredia; de stichter van Cartagena de Indias. Daarna is dit het douanekantoor geworden waar alle douanezaken van de haven afgehandeld werden. Nu hebben de verschillende ruimtes vooral kantoorfuncties. In de poort door het gebouw zit nu een keramiekwinkel.

Het derde plein dat ik bezoek is het Plaza de los Coches. Dit is niet de originele naam van dit drukke plein. Eerst heette het ‘El Esclavo’ oftewel ‘De Slaaf’. Dat komt omdat dit de plek was waar zwarte slaven verhandeld werden die uit Afrika overgebracht waren. Na het opheffen van de slavernij werd het een plein waar allerlei soorten goederen verhandel werden. Er werden toen twee namen gebruikt: ‘Plaza del Rollo’ en ‘Plaza de los Mercaderes’. Toen het later de plek werd waar de paardenkoetsen wachtten op hun passagiers kreeg het plein de huidige naam ‘Plaza de los Coches’.

Plaza de los Coches

Het plein heeft twee opvallende elementen: aan de noordelijke kant zie je allerlei kleurrijke koloniale panden met arcadebogen. In de gaanderij daaronder staan allemaal kraampjes waar lokale lekkernijen verkocht worden. Dit zijn vooral zoetigheden. Als je een zoetekauw bent dan is het zeker de moeite waard om hier iets te kopen. Aan de zuidelijke kant van het plein zie je een deel van de stadsmuur met daarin een poort. Deze stadspoort heet Torre del Reloj, maar wordt ook Puerta del Reloj of Boca del Puente genoemd. Hij wordt als het architectonisch symbool van de stad gezien. De poort stamt uit 1631 en werd in 1704 flink aangepast. De klok is pas in 1874 toegevoegd. Dat was overigens niet de huidige klok, die is pas 63 jaar later erin geplaatst.

Om de poort goed te bekijken verlaat ik eventjes de ommuurde binnenstad doordat ik door de poort naar het aan de andere zijde gelegen Plaza de la Paz loop. Hier kan ik een paar goede foto’s maken met de zon in de rug. Tussendoor word ik een keer of zes-zeven aangesproken door verkopers. Tja, ook dat is Cartagena.

Torre del Reloj

Terug op het Plaza de los Coches zie ik vier dames in prachtige jurken en een fruitschaal op hun hoofden poseren met toeristen. Dit zie je op meerdere plekken gebeuren. Natuurlijk is dit tegen betaling. Die dames nemen niet voor niets de moeite om ons toeristen mooie foto’s te kunnen laten nemen. Ik hoef zelf niet met de dames op de foto, maar vraag ze wel om voor mij te poseren. Ze willen hiervoor vijftienduizend pesos persoon hebben. Ik spreek tienduizend af voor hen vier samen. Dat is ongeveer drie euro. Ik maak een paar foto’s en bedank de dames vriendelijk.

dames

09:45 uur – uitzicht op Cartagena

Tijdens het zoeken van een hotel heb ik mijn onderzoek goed gedaan. Mijn hotel biedt een fraai uitzicht op het historisch centrum met op de achtergrond de wolkenkrabbers van Bocagrande. Omdat het dakterras met het zwembad pas om 9:00 uur opengaat, moet ik even teruglopen naar het hotel. Dat kost me een paar minuten. Vanaf de zesde verdieping maak ik foto’s van het uitzicht. Dit is nog een goed moment. Rond de middag zou ik volle bak tegenlicht hebben door de andere stand van de zon op dat moment.

uitzicht op Cartagena

10:00 uur – Plaza de Bolívar

Als je mensen hier vraagt wat het centrum van het historische centrum is, dan noemt men meestal Plaza de Bolívar. Dit vierkante plein ligt centraal in het antieke Cartagena. Het plein is ingericht als een park. In het midden staat een standbeeld van Simon Bolívar. De bijnaam van Bolívar is ‘El Libertador’ wat in goed Nederlands ‘De Bevrijder’ betekent. Simon Bolívar was begin 19e eeuw verantwoordelijk voor de bevrijding van Colombia, Panama, Ecuador, Peru, Venezuela en Bolivia van het Spaanse bewind.

Simon Bolívar

Op het moment dat ik op het plein arriveer is het druk. Daar zorgt een grote groep cruisepassagiers voor van de MS Zuiderdam. Ik spreek even met twee Canadese toeristen die aan deze cruise deelnemen. Toevallig zijn deze senioren van Nederlandse afkomst en hebben ze familie in Roosendaal. Dat is mijn woonplaats. Hoe klein kan de wereld zijn! Groepen toeristen trekken verkopers en straatartiesten aan. In dit geval zorgt een groepje dansers voor levendigheid. Het zijn een paar matige breakdancers. Niet dat ik het zelf beter kan, maar ik zou liever Latijns-Amerikaanse dans en muziek beleven op deze plek.

breakdancers

10:20 uur – de mooiste vrouwen

Aan het Plaza de Bolívar zit een voor Colombia belangrijk instituut: Concuso Nacional de Belleza. Dit is waar de mooiste vrouwen van het land opgeleid worden voor de Miss Colombia verkiezing. Deze wedstrijd vindt in november plaats en krijgt veel aandacht binnen het land. De winnares mag meedoen aan de Miss Universe-verkiezing. Die werd twee keer gewonnen door Colombia: in 1958 door Luz Marina Zuluaga en in 2014 door Paulina Vega Dieppa.

de mooiste vrouwen

In 2015 dacht men een derde winnares te hebben: Ariadna Gutiérrez. Maar bij menigeen zal het moment nog vers in het gebeuren zitten dat host Steve Harvey haar naam noemde als winnares van de verkiezing. Ze werd gekroond en ontving bloemen uit handen van de voorgaande Miss Universe Pauline Vega, die ook Colombiaanse is en zelfs de nicht is van Ariadna.

Ariadna Gutiérrez

Nadat de kersverse Miss Universe ruim een minuut als winnares stond de stralen op het podium, kwam de Amerikaanse komiek Steve Harvey het podium weer op. Hij begon met een opmerking dat dit geen grap is om vervolgens mee te delen dat de Ariadna Gutiérrez ’the first runner-up’ is. Dus de tweede plek. Vertwijfeling is te zien bij Ariandna en ook bij degene die tot dan dacht dat ze nummer twee was: de Filippijnse miss Pia Wurtzbach. Niet veel later ontnam Pauline Vega de kroon van Ariadna Gutiérrez om die vervolgens op het hoofd van de echte Miss Universe te zetten: Pia Wurtzbach. Meteen daarna werd de uitzending stopgezet.

Je kunt de foto’s van alle missen vanaf 1934 bewonderen in de Portal de la Reinas.

10:30 uur – Museo Histórico de Cartagena

Het Casa de la Inquisición wordt gezien als de grootste architectonische schat van Cartagena de Indias. Indrukwekkend is de façade van dit in 1770 gecompleteerde gebouw. Hier zetelde de inquisitie van Cartagena tot in 1811. Tegenwoordig is er het historisch museum van Cartagena gevestigd.

Museo Histórico de Cartagena

Voor 21.000 pesos (ruim 6 euro) mag ik naar binnen. Daarna wandel ik door het fraaie gebouw. Aan de exposities zelf schenk ik eerlijk gezegd niet zoveel aandacht. De teksten zijn hoofdzakelijk in het Spaans en daardoor is alles was lastiger te begrijpen. Na nog geen half uur heb ik het gezien en ga ik weer naar buiten.

expositie in het Museo Histórico de Cartagena

10:55 uur – koffie

Colombia staat bekend om de goede koffie. Aan het Plaza de Bolívar zit een koffiezaak: Juan Valdez Café. Hier bestel ik een dubbele espresso en een flesje ‘agua sin gas’. Plat water dus. Inclusief fooi reken ik 7000 pesos af: iets meer dan twee euro. De koffie is sterk en smaakvol. Leuk om in Colombia een goede Colombiaanse koffie te proeven.

koffie

11:15 uur – Calle de Los Santos de Piedra

Ik vervolg mijn weg via de Calle de Los Santos de Piedra. Aan het begin van deze vrij lange straat staat de kathedraal van Cartagena: Basílica Sant Catalina de Alejandrìa. Deze basiliek is in 1612 gebouwd ter vervanging van het primitieve kerkgebouw dat in de brand van 1552 verwoest is. Opvallend is de mix van materialen. Het uit drie delen bestaande dak is aan de binnenkant van hout. De pilaren zijn van natuursteen en de muren bestaan uit wit pleisterwerk met daarin religieuze taferelen als soort van 3D-schilderij verwerkt. In de hoek rechtsachter kan ik zien dat de muren zelf ook ooit beschilderd geweest moeten zijn.

Basílica Sant Catalina de Alejandrìa

Op het moment dat ik de kathedraal buitenstap staat er een hele stoet met paardenkoetsen in de straat. Ik schat dat het er wel twintig zijn, allemaal gevuld met toeristen. Ze horen kennelijk allemaal bij elkaar, want terwijl ze stilstaan loopt er een gids rond die door een microfoon uitleg in het Engels geeft over de kathedraal. Wat opvallend is, is dat de toeristen in de rijtuigen ondertussen belaagd worden door verkopers.

paardenkoetsen

Ik loop verder de straat in. Hier geniet ik van de koloniale panden met hun kenmerkende houten balkons. Op begane grond zijn het vooral leuke boetiekjes die ik tegenkom. Naarmate ik verder doorloop wordt het iets rustiger. Deze rust wordt af en toe verstoord door een grote kudde toeristen die mijn pad kruist.

Daar waar de Calle de Los Santos de Piedra overgaat in de Calle de Don Sancho wordt het een stuk rustiger. Vanaf het kruispunt kan ik een goede foto maken van de straat met de toren van de basiliek op de achtergrond. Helaas lukt dit niet zonder auto’s in de straat. Ik sta 10 minuten te wachten op een moment zonder verkeer. Tevergeefs, zo blijkt.

Calle de Los Santos de Piedra

Naarmate ik dichter bij de rand van het historische centrum kom, zie ik vaker panden en balkons die een lik verf kunnen gebruiken. Het toerisme en dus de commercie heeft zich nog niet helemaal naar deze hoek uitgebreid. Ik vind het wel mooi om ook deze kant te zien.

Aan het einde van de straat zie ik aan de rechterkant ineens een opvallend gebouw staan: wit, geel en roze zijn de tinten van dit Teatro Heredia. De roze kleur komt door het voegwerk tussen de stenen. De bogen, beelden en andere decoraties geven het gebouw een bijzonder uiterlijk. Ik weet niet meteen of ik het mooi kan vinden.

Teatro Heredia

11:45 uur – ommuring

De oude stad Cartagena is nog steeds grotendeels ommuurd met de oorspronkelijke stadsmuren die hard nodig waren om belagers van de stad buiten te houden.

Tegenwoordig scheiden de muren het oude Cartagena van de nieuwe stad die in de loop der jaren daarbuiten is ontstaan. Ik loop een stuk langs en over de stadsmuur in zuidoostelijke richting. Het zonnetje schijnt volop. De wind die je hierboven voelt maakt de temperatuur van 33 graden draaglijk. Bij Baluarte Santa Catalina verlaat ik de ommuring weer.

ommuring van Cartagena

Ik kom uit op Plaza de las Bóvedas. In de gewelven zitten 23 toeristenwinkels. Het is er eventjes erg druk. Dit is de plek waar de cruisepassagiers op de bus stappen om terug te gaan naar hun boot. De MS Zuiderdam vertrekt om 13:00 uur. Dit zijn passagiers van dat schip. De ‘bovedas’ zijn genummerd. Handig om te onthouden waar je die leuke tas of ander souvenir gezien hebt.

Plaza de las Bóvedas

12:40 uur – Monumento Los Pegasus

Via verschillende weggetjes ben ik weer richting de oostelijke uitgang van het ‘Centro Historico’ gelopen. Daar zie ik het monument van de Pegasus. Deze twee standbeelden zijn een geschenk van de beeldhouwer Héctor Lombana aan de stad Cartagena.

Monumento Los Pegasus

12:50 uur – Getsemani

Na het oude centrum is het tijd voor die andere historische wijk: Getsemani. Dit is eigenlijk een volkswijk waar men vooral kwam vanwege het uitgaansleven. Voor zover ik het heb gelezen heeft Getsemani altijd een ruig randje gehad. Dankzij de ontwikkeling van het toerisme is ook Getsemani enorm opgeknapt. Sterker nog: dit stuk Cartagena is helemaal hip en happening.

Getsemani

13:00 uur – lunch

Via TripAdvisor ben ik op zoek gegaan naar de nummer één van Cartagena. Dat is El Arsenal – The Rum Box. Het is een combinatie van rumbar en restaurant. Helemaal op mijn lijf geschreven, dus! Er is nog een tafeltje vrij, dus ik kan meteen plaatsnemen. Nadat ik de menukaart heb ontvangen krijg ik een glaasje rum van het huis. Het is een acht jaar oude Colombiaanse rum: Ron Viejo de Caldas.

Het glaasje rum wordt geserveerd met een chocolaatje. De serveerster zegt ‘ron – chocolata – ron’ tegen mij. In die volgorde dien ik het te nuttigen. Ik leer hierbij één ding: ook in Colombia kan men prima rum stoken.

rum

Als lunch ga ik voor de ‘albondigas’: gehaktballetjes van rund- en varkensvlees in een lichtzoete tomatensaus met wat parmezaanse kaas er op. Omdat het een rumbar is en de kaart vol heerlijke cocktails staat kan ik het niet laten om een mojito te bestellen. Het is een mojito meteen lichte hint van gember en lulo, een lokale vrucht die oook wel bekend staat als naranjilla. Alles is heerlijk. Ik begrijp de hoge positie in TripAdvisor helemaal. Nadat ik klaar ben betaal ik 40.000 pesos inclusief de fooi. Omgerekend naar euro’s betekent dit ongeveer 12 euro. Het was het dubbel en dwars waard.

lunch

13:40 uur – verder Getsemani in

Na de lunch is het tijd om Getsemani verder te gaan ontdekken. Ik ga dat doen zonder voorbedacht plan. Mijn gevoel gaat bepalen hoe en waar ik ga lopen. Dat is vaak de beste manier om dit soort buurten te ontdekken.

Lopend door Getsemani raak ik erg enthousiast. Deze wijk is minder ‘gelikt’ dan het Centro Historico, wat deze buurt ook meteen mee authentiek maakt. Ik heb nu het gevoel in het echte Cartagena te zijn in plaats van in een openluchtmuseum vol toeristen, gidsen en verkopers.

getsemani

Hier zitten moeders met open ramen naar Spaanstalige soap-series te kijken, staat pa op straat de meubeltjes in de lak te zetten en schalt er af en toe heerlijke Latijns-Amerikaans muziek uit luidsprekers van een huis. Hier voel je Colombia, ondanks dat dit tegenwoordig wel als toeristisch gebied beschouwd wordt.

getsemani

Wat verder opvalt is dat er nog veel panden opgeknapt moeten worden. Sommige huizen zijn zelfs in echt slechte staat. Het is nog steeds een volksbuurt, maar geen achterbuurt. Het is er veilig en schoon. Als toerist dus een prima plek om te komen. Naast de grauwe voorgevend van panden die nog opgeknapt moeten worden zie je hier ook vrij veel fel gekleurde woningen en andere gebouwen die synoniem staan voor de Caribische sfeer hier. Tussendoor kun je genieten van verschillende vormen van graffiti.

Sommige huizen zijn zelfs in echt slechte staat.

14:20 uur – Callejón Angosto

Het meest schattige straatje van Getsemani is Callejón Angosto. Wat dit autovrije straatje bijzonder maakt zijn de vele gekleurde paraplu’s die hier boven de straat hangen. Niet bijster origineel, want ik heb dit onder andere ook in Milaan en op Mauritius gezien, maar het werkt wel. Het trekt de aandacht van toeristen die hier komen fotograferen. Er worden vooral veel selfies gemaakt voor op social media. Zo’n decor doet het dan prima.

Callejón Angosto

De echte charme is dat het dagelijks leven zich hier gewoon afspeelt. Met uitzondering van de zelf gebouwde cocktailbar aan het begin van de straat is er amper commercie. De locals zitten hier gewoon op een stoeltje voor hun woning zonder dat ze zich teveel aantrekken van de bezoekers aan hun straat.

cocktailbar bij Callejón Angosto

14:45 uur – Plaza de la Trinidad

Een stukje verderop kom ik terecht op een plein dat ik echt bij Getsemani vind passen. Het plein is vernoemd naar de kerk die hier staat: de Iglesia de la Santísima Trinidad. Ook hier zie je de gezonde mix van locals en toeristen. Rond de kerk zie je vooral de lokale bevolking zitten. Zelf ga ik op het terras zitten van de bar/restaurant op de hoek. Lekker even wat drinken terwijl ik alles op straat in me opneem.

Plaza de la Trinidad

Op straat hoor ik het lawaai van de stad terwijl uit de bar zelf de klanken van Bob Marley klinken: ‘Could you be loved’. Een klassieker die niet Colombiaans is, maar we prima past bij het de gemoedstoestand waarin ik mij bevind: vol energie en anderzijds helemaal relaxed door deze heerlijke wijk.

bier

15:20 uur – graffitistraat

De laatste straat die ik in Getsemani bezoek is de Calle de la Sierpe. Een groot deel van deze straat bestaat uit grijze muren die vol staan met graffiti. En nee, geen vandalisme maar pure expressies van straatkunst. Deze straat past helemaal bij deze bijzondere wijk.

Calle de la Sierpe

graffitistraat

16:00 uur – een uurtje relaxen

Ik verblijf in een hotel met een prachtig gelegen zwembad en het is 32 graden. Ik ga de oude binnenstad lekker even een uur bekijken vanuit het zwembad. Het water is met een temperatuur van 29 graden heerlijk. Ik heb absoluut niet het gevoel dat ik even door de kou heen moet. In het zwembad raak ik in gesprek met Berdine, een dame uit Boston die ook graag alleen reist. We kletsen over reizen, reisbestemmingen en Cartagena tot ik lekker even op het bedje op ga drogen. Heerlijk om de zonnestralen zo aan het einde van de dag op mijn huid te voelen.

een uurtje relaxen

17:30 uur – Café del Mar

Nadat ik me gedoucht en aangekleed heb loop ik naar Café del Mar. Nee, niet die in Ibiza maar wel iets vergelijkbaars. Dit is dé plek in Cartagena om onder het genot van een drankje en aangename beats van de zonsondergang te genieten. De zon moet om 18:11 uur ondergaan en de lucht is helemaal vrij van wolken. Dat beloofd een mooie sunset te worden. Ik heb geluk: ik heb nog een tafel in de tweede lijn. Qua foto’s is dat beter, want dan kan ik objecten mee fotograferen. Dat geeft een foto net wat meer dimensie.

Café del Mar

Ik bestel een lekkere rum-cola. De prijs is gelukkig niet hetzelfde als wat je op Ibiza betaalt. Ik ben 18.000 pesos kwijt inclusief de fooi. Dat is minder dan zes euro. Compleet volgens de verwachting verdwijnt de zon om elf minuten na de klok van zes. Dit gaat gepaard met gejuich en geklap. Het is hier misschien geen Ibiza, maar de positieve vibe is hier zeker wel aanwezig. Overigens geldt hier hetzelfde als op Ibiza: de zonsondergang zelf is natuurlijk helemaal gratis. Café del Mar is hier geïntegreerd in de stadsommuring. Het uitzicht vanaf de omgeving van Café del Mar is net zo fantastisch. Als je dan toch dorst hebt kun je je drankje voor minder geld kopen bij één van de straatverkopers.

sunset

18:45 uur – diner

Na de lichte lunch heb ik echt trek gekregen. Op tweehonderd meter van Café de Mar zit een Argentijns restaurant: Quebracho. Bij de reviews op internet lees ik onder ander ‘na twee weken Colombia eindelijk een goed stuk vlees’. Dat is voor mij voldoende reden om binnen te stappen. Vooraf bestel ik een Franse uiensoep en als hoofdgerecht vraag ik de ober wat het beste stuk vlees is dat op de kaart staat. Dat is volgens hem de entrecote.

uiensoep

Ik ga op zijn advies af en bestel deze favoriet van de gasten medium rare gebakken. Voor Colombiaanse begrippen wordt het een dure maaltijd. In totaal zal de rekening inclusief een drankje en fooi op ongeveer 125 duizend pesos uitkomen. Dat is ongeveer 37 euro. Als Nederlander schrik je niet van zo’n eindrekening, zeker niet als je in een steakrestaurant on het beste stuk vlees gevraagd hebt.

De uiensoep is lekker. De bouillon is vrij krachtig en de sherry is duidelijk aanwezig, maar niet te. Omdat ze een soepkom gebruiken die van boven beduidend breder is ligt er een groot stuk brood met dito laag kaas op. Om te voorkomen dat ik mijn vlees niet op kan laat de helft van de bovenkant achter. Zoals bijna verwacht is het een flink stuk vlees dat me prima smaakt. De erbij geserveerde frietjes vind ik wat minder. Ze smaken een beetje naar oud vet en het lijkt alsof ze niet helemaal afgebakken zijn. Ik focus me daarom maar op het vlees.

entrecote

19:50 uur – avondwandeling

Een stad ziet er na zonsondergang altijd een stuk anders uit dan overdag. Ik maak daarom na het eten nog een wandelingetje door de oude binnenstad van Cartagena. Ik heb genoten van deze dag. De stad heeft alles waargemaakt wat ik er van verwacht had. Wie nog twijfelde of hij/zij naar Cartagena zou reizen die zou ik alleen maar het advies ‘doen’ willen geven.

avondwandeling

Soortgelijke berichten

Geen gerelateerde berichten gevonden