Veel bestemmingen lenen zich prima voor een vakantie van één dag.

De highlights van Dijon

Dijon; de grootste stad en de hoofdstad van de regio Bourgogne-Franche-Comté. Door de ligging van Dijon langs de Route de Soleil is het een van de populairste steden om te bezoeken op de heenweg of de terugweg van je vakantie in het Zuiden van Frankrijk of Spanje. Vanaf het centrale deel van Nederland ligt de stad op een uurtje of 8 á 9 rijden, wat het de ideale stopplaats maakt. Doordat Dijon vroeger de hoofdstad was van het Hertogdom Bourgogne, waar ook grote delen van Nederland deel van uitmaakte, is het een opvallend rijke stad. Beroemde figuren uit de geschiedenis zoals Karel de Stoute, Filips de Goede en Jan Zonder Vrees lieten hun sporen achter in de stad. Nu is de stad vooral bekend vanwege de dijonmosterd. Dit is een gladde, scherpe mosterd die zijn naam aan de stad te danken heeft. Deze naam is niet beschermd dus de mosterd mag overal geproduceerd worden.

Voor we op vakantie vertrokken, zijn we even aan het zoeken geweest wat we allemaal gezien moeten hebben tijdens ons bezoek aan Dijon. Op het internet vonden we de site van Dijon toerisme (natuurlijk compleet in het Frans). Daar kwamen we een wandeling tegen die je meeneemt langs de 22 belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Wel zo makkelijk! Natuurlijk wijken we af en toe even af van de route als we leuke of interessante dingen tegenkomen. We bezoeken Dijon op een zonnige woensdag in de meivakantie.

Huurhuis in de Bourgogne

Anders dan normaal startten we deze “in12uur” niet in een hotel in de stad of vanuit huis. Voor de meivakantie hebben we een huisje in de Bourgogne gehuurd. Vooral om de streek wat beter te leren kennen en dorpjes in de regio te ontdekken. Dijon is de grootste stad in de directe omgeving van ons huisje in Burzy. Vanaf Burzy is het ongeveer een uur en een kwartier rijden naar Dijon, een rit die vooral zolang duurt omdat het eerste deel over smalle binnenwegen gaat. Het rustig gelegen huisje vonden we via Belvilla, het was een perfecte uitvalsbasis voor onze ontdekkingstocht door de Bourgogne.

08:30 uur – richting Dijon

Vandaag staan we wat eerder op dan dat we normaal doen op vakantie en rijden al vroeg richting Dijon. Het is rustig op de kleine provinciale wegen en op de snelweg rijdt het lekker door.

10:00 uur – aankomst in de parking Dauphine

Na een rit van ongeveer een uur komen we aan in Dijon. De routeplanner gidst ons met gemak door het historische centrum, dat bestaat uit een wirwar van kleine straatjes en eenrichtingsstraten. We slaan een winkelstraat in en zien rechts de ingang van parking Dauphine liggen. Ondanks dat deze parking midden in het historische centrum ligt, betaal je er minder dan een euro per uur. (een koopje in vergelijking met Nederland)

Vanaf de parkeergarage maken we een kleine wandeling richting de Notre Dame de Dijon, hier willen we startten met één van de leukste wandelingen van de stad; het “Uiltje van Dijon”. Deze wandeling neemt ons vandaag mee langs zo goed als alle bezienswaardigheden van Dijon. De route kan op meerdere plekken opgepikt worden, maar bij de Notre Dame is het uiltje te zien, waar de route zijn naam aan te danken heeft. Onderweg naar de Notre Dame komen we al wat dingen tegen waar we later op de dag even bij stil staan. We stoppen voor de façade van de Notre Dame en gaan naar binnen.

10:16 uur – Notre Dame de Dijon

De Notre Dame de Dijon is gebouwd in de dertiende eeuw en wordt gezien als een van de gotische meesterwerken uit deze tijd. De voorgevel bestaat uit drie gewelven met daarboven twee verdiepingen die rijkelijk versierd zijn met waterspuwers. Boven de gevel zie je nog net de klokkentoren staan. Op deze toren staat de Jacquemart van Dijon (een mechanische pop die op gezette tijden de klok luidt). Dit beeld is door Filips de Stoute in de veertiende eeuw geroofd van het Belfort van Kortrijk. Deze Jacquemart slaat op de hele uren op de kerkklok, later werden er nog een vrouw en twee kinderen bij Jacquemart gezet zodat er nu ieder kwartier door een ander figuur geslagen wordt.

In de Notre Dame van Dijon vallen vooral de gebrandschilderde ramen op. In beide zijbeuken zijn twee prachtige roosvensters te zien, maar ook op andere plaatsen baadt de kerk in prachtige gekleurd licht. Een deel van deze gebrandschilderde ramen stammen nog uit de dertiende eeuw, helaas is het merendeel door de eeuwen heen vervangen. We lopen een klein rondje door de kerk, zien er nog een zwarte Madonna staan en verlaten via de voorzijde de kerk. We slaan rechts het straatje direct naast de kerk in en komen uit in de Rue de la Chouette.

10:23 uur – het “Uiltje van Dijon” en de wandelroute

In deze straat zien we op een van de hoeken van de kapel het “Uiltje van Dijon”. Deze “chouette” brengt volgens de inwoners van Dijon geluk. Om dit geluk te krijgen moet je hem even aanraken met je linkerhand – je linkerarm zit dichter bij je hart – natuurlijk doen we dat voor beginnen aan de wandeling. De wandeling “parcours de la Chouette” is te herkennen aan koperen driehoeken op de grond met daarop een uiltje. Bij de belangrijkste bezienswaardigheden is een groot vierkant plaquette op de grond te zien. Bij het office du tourisme is een kaart van deze route krijgen, maar de bewegwijzering is goed en duidelijk waardoor je dit niet nodig zal hebben.

10:25 uur – dijonmosterd

Na vijf meter staan we bij de moutarderie van Edmond Fallot, een van de bekendste mosterdmerken in Dijon. In de winkel kun je zien hoe mosterd gemaakt wordt en kun je mosterd in tientallen verschillende variaties kopen. Er staat zelfs een mosterdautomaat! Natuurlijk nemen we als souvenir een klein potje – we moeten er nog een hele dag mee rondlopen – traditionele mosterd mee. Wil je nu alles over mosterd en het proces eromheen te weten komen, dan kun je een bezoek brengen aan het museum van moutarderie Edmond Fallot in Beaune.

10:27 uur – Rue de la Chouette

Als we verder gaan zien we eerst wat oude vakwerkhuizen, in prachtige staat en vervolgens het Hôtel de Vogüe uit de zeventiende eeuw. Het eerste wat opvalt, is het gekleurde Bourgondische dak. Het patroon en de kleuren die de geglazuurde pannen hebben, is typisch voor deze regio. Via een kleine poort kun je de binnenplaats oplopen en als je omdraait, zie je de portiek met drie arcades en een plafond dat rijkelijk versierd is. Het Hôtel de Vogüe is in gebruik door de gemeente Dijon en kan niet bezocht worden, natuurlijk kun je wel stiekem even de binnenplaats oplopen. We volgen de route tot we uiteindelijk uitkomen op de Place du Theatre.

10:36 uur – Place du Theatre

Het Place du Theatre van Dijon is een leuk plein in het historische centrum van Dijon. Direct aan het plein ligt het theater van Dijon, in Italiaanse neoklassieke stijl. We wijken even een klein beetje van de route om richting de Église Saint-Michel te lopen. Onderweg komen we per toeval het Musée Rude tegen.

10:39 uur – Musée Rude

De entree is gratis, wat uitnodigt om er snel even een kijkje te nemen. Het museum, dat gevestigd is in de Église Saint-Étienne – die niet meer als kerk gebruikt wordt – is gewijd aan de Franse beeldhouwer François Rude. De belangrijkste werken van Rude, zijn nu te zien in het Louvre, het Musée d’Orsay en het Musée des Beaux Arts van Dijon. In dit museum staan een tiental werken van Rude, waaronder een levensgroot bas-reliëf; Le Départ des Volontaires de 1792. Dit reliëf, dat bijna net zo groot als de ruimte zelf, is een replica van degene die tegen de noordelijke gevel van de Arc du Triomph in Parijs staat. Naast de zaal met beeldhouwwerken, is nog een ruimte waar je kunt zien dat de elfde-eeuwse kerk gebouwd is op een fundering uit de derde eeuw.

10:44 uur – Église Saint-Michel

Na een kort bezoek aan het museum steken we de straat over en komen aan bij de Saint-Michel van Dijon. Deze flamboyante kerk is gebouwd in de vijftiende en zestiende eeuw in de gotische- en renaissancestijl. De kerk staat vooral bekend om zijn renaissancegevel, die volgens sommige tot de mooiste van heel Frankrijk behoort. Op deze plek, stond al in de negende eeuw een kleine houten kerk. Nadat er eerst een kleinere stenen kerk werd gebouwd in de elfde eeuw, werd deze weer afgebroken om plaats te maken voor de Église Saint-Michel. De twee torens van de kerk werden pas in de achttiende eeuw voltooid, waardoor die een hele andere uitstraling hebben. In de kerk zijn verschillende schilderijen uit de achttiende en negentiende eeuw te zien en mooie gebrandschilderde ramen.

10:51 uur – bibliotheek van Dijon

Voor we de wandelroute weer oppikken lopen we eerst nog even bij de bibliotheek van Dijon binnen. De bibliotheek is gevestigd in een deel van de oude Église Saint-Etienne, waardoor hij een bijzondere uitstraling heeft. We steken de straat over en zoeken een plekje op het terras.

10:55 uur – koffie op het Place du Theatre

Dijon is niet al te groot, dus kunnen we vandaag lekker rustig aan doen, zonder dat we bang hoeven te zijn dat we iets missen. Op het terras bestellen we bij de chagrijnige Franse ober een kopje koffie, dat we lekker in het zonnetje opdrinken.

11:22 uur – Musée des Beaux Arts

Na de koffie slaan we de hoek om en komen uit bij het Musée des Beaux Arts van Dijon. Dit is het grootste en belangrijkste museum van Dijon. Het museum is gevestigd in het voormalige Paleis van de Hertogen van Dijon. Beroemde Bourgondiërs als Filips de Goede en Karel de Stoute hebben dit prachtige paleis in de veertiende en vijftiende eeuw laten bouwen. In de zeventiende eeuw is het paleis aangepast aan de maatstaven van die tijd en kreeg het zijn huidige uiterlijk.

Het museum is onlangs verbouwd en gerenoveerd, waardoor het nu aanvoelt als een modern en prettig museum. De collectie beslaat zo goed als de gehele kunstgeschiedenis. Beginnend bij de Egyptenaren en eindigend bij de moderne kunst. Bijzonder zijn de praalgraven van Filips de Stoute, Jan zonder Vrees en Margaretha van Beieren in de kapittelzaal. Verder zien we een beroemd schilderij met de afbeelding van Filips de Goede, prachtige Fajoemportretten uit de eerste en tweede eeuw voor Christus en komen we zelf wat werken van Hollandse meesters tegen. Met bekende moderne kunstenaars zoals Delacroix, Pissarro, Monet en Manet zijn enkele zalen gevuld. Tussen al deze bekende namen komen we François Pompon tegen. Een beroemde beeldhouwer, die vooral bekend is vanwege de dierensculpturen die hij maakte. Eerder tijdens de vakantie brachten we al een bezoek aan zijn geboortedorp Saulieu. Het Musée des Beaux Arts heeft de grootste verzameling van deze beroemde beeldhouwer.

Het Musée des Beaux Arts van Dijon is een erg leuk museum, dat verbazingwekkend, gratis is. Net als een geselecteerd aantal andere musea en bezienswaardigheden in Dijon kun je het Musée des Beaux Arts het gehele jaar gratis bezoeken. Dus zelfs als je geen zin hebt om lang in het museum rond te lopen, kun je toch even binnenlopen en wat highlights bekijken.

12:19 uur – verder wandelen

We verlaten het museum via voordeur en slaan twee keer linksaf en komen uit op het place des Ducs Bourgogne. Dit is een leuk klein parkje, een van de weinige in dit deel van de stad. We lopen onder een poort door en komen uit op het binnenplein van het Paleis van de Hertogen. Een deel van het museum wordt aan de buitenzijde nog gerenoveerd en staat in de steigers, de andere delen zijn nu weer in hun oude glorie te zien. Het mooiste onderdeel is de overkapte stenen trap, die vroegers als ingang voor de hertogen diende. Via een ander poortje verlaten we de binnenplaats en komen uit op de Place de la Libération.

12:25 uur – Place de la Libération

Het Place de la Libération is het kloppend hart van de stad Dijon. Dit prachtige plein, dat in een halve cirkel rondom het Paleis van de Hertogen is gebouwd. De belangrijkste reden hiervoor, is dat er midden op het plein een ruiterbeeld van Lodewijk de IV stond en dit beeld vanuit alle hoeken van het plein goed zichtbaar moest zijn. Na de Franse revolutie is het beeld verwijderd en lijkt het alsof het plein zo gebouwd is dat alle toeristen vanaf de terrassen goed het paleis kunnen bekijken. Het plein is niet heel lang geleden helemaal gerenoveerd. Tijdens deze laatste renovatie zijn er drie watervallen op het plein aangelegd, die op warme dagen voor het nodige vermaak zorgen.

12:28 uur – niet de toren beklimmen

Voordat we zelf van het uitzicht op het paleis van de Hertogen gaan genieten, willen we eerste de toren van het paleis beklimmen. Eenmaal aangekomen bij de toren, blijkt dit alleen in het zomerseizoen en tijdens de weekenden te kunnen na reservering bij de dienst van toerisme. De toren is 46 meter hoog en je moet 316 trappen beklimmen om de top te bereiken, een klim die ons bespaard is gebleven. We lopen terug naar het plein en zoeken een plekje in de zon bij een van de restaurants.

12:35 uur – lunch op het Place de la Libération

Een vriendelijke ober begeleidt ons naar een tafeltje in de zon en krijgen van hem de menukaart. We hebben zin in een simpele lunch, maar we zijn in Frankrijk, dus broodjes zijn ver te zoeken op de kaart. Ik bestel een steak tartaar, een klassieker uit de Franse keuken en de dames een sjasliek met kip en gefrituurde aardappeltjes. Een prima Franse lunch, met uitzicht op het mooiste plein en het mooiste gebouw van Dijon. Na een espresso betalen we de rekening.

13:43 uur – musée Magnin

We wijken heel even van de route af en lopen richting het musée Magnin aan de Rue des Bons Enfants, een van de straten die uitkomt op het Place de la Libération. Dit is één van de weinige musea in Dijon die niet gratis is, omdat we de rest van de dag al overal gratis naar binnen konden, betalen we zonder morren de entree en nemen een kijkje in het museum. Het museum omvat de collectie van Maurice en Jeanne Magnin (die ze tijdens hun leven verzameld hebben). Het museum is gevestigd in het Hôtel Lantin, een herenhuis uit de zeventiende eeuw, dat nog voor een groot deel in originele staat is. In het museum zijn ongeveer tweeduizend kunstwerken te zien. Het samenspel van de collectie en het historische herenhuis, maken het museum de moeite van het bezoeken waard. Hoogtepunten van de verzameling zijn een schilderij van Pieter Brueghel de Jonge en van Lacroix de Marseille. Na een kort, maar leuk bezoek aan het museum lopen we terug richting het Place de la Libération.

14:02 uur – verder met de “uiltjeswandeling”

Daar slaan we de Rue de Palais in en komen uit bij het paleis van justitie van Dijon, dat verbouwd wordt en helemaal is de steigers staat. De steigers staan precies op de plaats waar de pijltjes van de route zouden moeten staan, dus gokken we dat we linksom het Paleis van Justitie moeten. Na wat zoeken komen we erachter dat we rechtsaf gemoeten hadden en komen uit in de Rue de Vauban. We volgen de Rue Admiral Russin en de Rue Piron Eglise, steken de Place Boussuet over en volgen de Rue Michelet tot we bij de Église Saint-Hubertuitkomen. Aan de overzijde van de kerk ligt de kathedraal van Dijon.

14:27 uur – Kathedraal van Dijon

De Cathédrale Saint-Bénigne de Dijon, zoals de Kathedraal van Dijon eigenlijk heet, is een gotische kathedraal uit de dertiende en veertiende eeuw. Karakteristiek voor deze kathedraal is het gekleurde bourgondische dak, dat vanaf verschillende plaatsen in de stad te zien is. Al in de zesde eeuw was er op deze plek een abdij te vinden. Met de komst van de Orde van Cluny in Dijon moest er een nieuwe kathedraal komen. De bouw startte in de elfde eeuw. Dit project zou nooit voltooid worden. De bouw van de huidige Kathedraal van Dijon startte in 1280 en werd zo’n vijftig jaar later afgerond. In vergelijking met andere kerkgebouwen in Dijon oogt de façade van de kathedraal wat saai, aan de binnenzijde is een prachtig gotisch schip te vinden met vijf spitsbogen. Het schip is drie verdiepingen hoog, met aan weerszijden prachtige glas-in-loodramen. Een van de mooiste en oudste delen van de kerk is de crypte, deze is helaas niet altijd geopend voor publiek. Deze crypte is een van de weinige overblijfselen van de kerk die door de Orde van Cluny is gebouwd.

14:40 uur – het archeologisch museum van Dijon

We verlaten de kathedraal en lopen gelijk ernaast het parkje in. Verstopt, helemaal rechtsachter in het park is de entree van het archeologisch museum van Dijon. Net als de meeste andere musea in Dijon is de entree gratis. Volgens de suppoost moeten we startten op de bovenste verdieping. Het museum is gevestigd in de voormalige Abdij Saint-Bénigne van Dijon, dus het gebouw op zich is al de moeite van het bezoeken waard.
Op de zolderverdieping, zien we verschillende bodemvondsten uit de oudheid. Hoogtepunt is de “schat van Blanot”, deze schat bestaat uit een complete set juwelen die zijn gevonden nadat een boom ontworteld werd.

Op de eerste verdieping, de vroegere slaapzaal van de monniken, zien we Romaanse en gotische sculpturen. Het merendeel van de beelden zijn tijdens de Franse revolutie van hun oorspronkelijk plek gehaald en wonderwel bewaard gebleven. In de kelder van het museum zijn Romeinse, Gallische en Keltische houtsnijwerken te vinden en een grote collectie met sculpturen die vroeger deel uitmaakten van historisch stadsmuur. Deze ruimte is een van de mooiste van het gebouw, met prachtige eeuwenoude gewelven. Via de kerker verlaten we het museum en lopen terug naar de ingang van het parkje. Daar slaan we rechtsaf en komen uit op de Place Darcy.

15:01 uur – Porte Guillaume

We lopen gelijk tegen de Porte Guillaume op. Deze poort is gebouwd in de achttiende eeuw, als vervanging van de middeleeuwse stadspoort. De poort is gebouwd als eerbetoon voor prins Louis V Joseph de Bourbon-Condé, toenmalig gouverneur van de Bourgogne. Na de Franse revolutie werd de poort omgedoopt tot Arc de la Liberté. Later zou hij vernoemd worden naar Guillaume de Volpiano, een religieus figuur uit de tiende eeuw. We lopen onder de poort door en steken over naar de Jardin Darcy.

15:05 uur – Jardin Darcy

Deze tuinen zijn aangelegd aan het einde van de achttiende eeuw in de neorenaissancestijl. Het is een groot park in verschillende niveaus en een grote waterpartij in het midden. Als we via de grote ijzeren poorten het park binnenlopen, zien we als eerste het standbeeld “Ours blanc” van François Pompon staan. Dit standbeeld is een replica van het beeld in Musée d’Orsay in Parijs. Als we verder de tuinen inlopen zien we de prachtige vijvers met watervallen en balustrades. We lopen langs de trap naar boven en zien een ijscokraam staan.

15:11 uur – ijsje

Onder het monument van Henry Darcy eten we op ons gemak een ijsje in de zon, terwijl we uitkijken over het park. Overal in het park zitten groepjes jongeren op het gras en zo goed als alle bankjes zijn gevuld met locals en toeristen. Een echt stadspark met de bijbehorende relaxte vibe. We genieten nog even van de zon voordat we verdergaan met de stadswandeling.

15:34 uur – laatste deel van de “uiltjeswandeling”

We lopen terug over de Place Darcy en slaan net na de Porte Guillaume een straatje in. Daar zien we aan de linkerkant het prachtige barokke postkantoor van Dijon staan. In de zijstraat naast het postkantoor zien we een van de mooiste art nouveau huizen van Dijon. Dit prachtige pand, dat soms wel gekscherend “Château de Dracula” genoemd wordt, is een van de mooiste huizen van de stad. Het huis is gebouwd in 1908 en kenmerkt zich door de karakteristieke art nouveau zijgevels, die onderbroken worden door kronkelende erkers, waarvan sommige een bijzondere overkapping hebben.

We lopen terug naar de Place Grangier en zien aan de overzijde van de straat nog een rijtje met art-nouveauhuizen – minder spectaculair dan “Château de Dracula”– maar zeker niet minder mooi. Via de Rue Musette en de Rue François Rude waar we prachtige streetart spotten, komen we bij de markthal van Dijon.

16:00 uur – de markthallen van Dijon

Deze ”Les Halles” van Dijon zijn ontworpen door niemand minder dan Gustave Eiffel, de ontwerper van de Eiffeltoren. Het is de ontmoetingsplaats voor de inwoners van de stad en de beste plek om je verse boodschappen te halen. Als toerist kun je er heerlijk rondwandelen en vooral veel proeven. Dat maakt het wel zo jammer dat vandaag – een woensdag – de hallen gesloten zijn. Wil je de markthal van Dijon bezoeken, dan zul je op dinsdag, donderdag, vrijdag, zaterdag of zondag terug moeten komen. We zien aan het einde van de Rue de Musette de Notre-Dame de Dijon weer liggen, wat betekent dat onze wandeling afgelopen is. We lopen terug naar de Place François Rude.

16:07 uur – terug op het Place François Rude

Daar zien we een mensenmassa die staan te kijken, naar een groep jongeren die verschillende breakbeat en acrobatentrucs uithalen. We blijven even staan kijken en beslissen om terug naar de auto te gaan.

Dit is het moment dat het verhaal in Dijon ophoudt. Normaal gesproken – als we in een hotel in Dijon zouden overnachten – dan gingen we nu een terrasje opzoeken. Zouden we later, na opgefrist te hebben op de hotelkamer, een leuk restaurant in het centrum uitkiezen en de avond eindigen in de cocktailbar of ergens op het terras. Perfecte afsluiting van een dagje Dijon. Tips voor de beste plaatsen om te overnachten in Dijon vind je hier.

Aangezien we nog een redelijk stuk terug moeten rijden naar ons vakantiehuisje, rijden we alvast terug, maar niet zonder een stop te maken in het stadje Beaune.

Beaune is een oud stadje, met een ommuurd historisch centrum. Het is een van de mooiste dorpjes van Frankrijk dat vooral beroemd vanwege de wijnen die er geproduceerd worden en het Hôtel-Dieu van Beaune.

Na een ritje van ongeveer veertig minuten komen we aan in Beaune en vinden aan de rand van het historische centrum een parkeergarage; parking des Chanceliers. Als we de parking uitlopen, zien we gelijk Maison de Climats liggen, dat onder andere dienstdoet een bureau voor toerisme. We halen een kaartje op van het historische centrum van Beaune en lopen via de rue de L’Hôtel Dieu het stadje binnen. Daar zien we aan de linkerzijde gelijk het Hôtel-Dieu van Beaune liggen. Deze prachtige gebouw is in de middeleeuwen gebouwd als ziekenhuis voor de armen.

17:07 uur – Hôtel-Dieu van Beaune

De buitenzijde van het Hôtel-Dieu van Beaune ziet er behoorlijk grauw en grijs uit. Niets lijkt op het kleurrijke gebouw dat we overal in de brochures en op internet hebben gezien. Toch gaan we naar binnen en kopen de entreekaartjes. Dit is met 11 euro gelijk de duurste entree die we vandaag betaald hebben. Via een gang komen we uit op de binnenhof van het historische ziekenhuis en zien nu wel het kleurrijke gebouw dat we kenden uit de folders. Net als andere kerken en gebouwen die we vandaag in Dijon gezien hebben, heeft het Hôtel-Dieu van Beaune een geglazuurd Bourgondisch pannendak. De uitbundige kleuren en patronen van dit dak, in samenspel met de houten details maken deze binnenhof uniek.

Vanaf de binnenhof kun je de verschillende ruimtes en zalen van het voormalige ziekenhuis, uit de vijftiende eeuw bezoeken. Opvallend is dat alle ruimtes zo goed bewaard zijn gebleven. Vooral de “grote armenzaal” met beschilderd plafond en rijkelijk versierde balken is een aanrader. In deze ruimte staan nog steeds de bedden van de zieken opgesteld in de zaal, compleet met gordijnen en attributen. Achter in de zaal is een kapel, waar vroeger een veelluik van Rogier van der Weyden hing.

Andere zalen die we bezoeken zijn de “zaal Sainte-Hugues” bedoeld voor de rijkere zieken, de oude apotheek en de historische keuken, die nog helemaal intact is. Als laatste nemen we een kijkje in afgesloten klimaatkamer, waar nu “Het Laatste Oordeel” van Rogier van der Weyden hangt. Na een kort bezoek aan het Hôtel-Dieu van Beaune, stappen we weer naar buiten en maken een kleine wandeling door het historische deel.

 

17:58 uur – kleine wandeling door Beaune

Vanaf het Hôtel-Dieu van Beaune lopen we via de Place de la Halle en de Place Carnot naar de kleinere straatjes in het centrum van Beaune. Opvallend zijn de vele wijnwinkels en proeflokalen. Al struinend door het historische centrum komen we uit bij de Notre-Dame de Beaune uit de twaalfde eeuw. De van oorsprong Romaanse kerk heeft een prachtig portaal, met verschillende gotische bogen. Ook aan de binnenzijde zijn de meeste romaanse bogen vervangen door gotische, behalve in het koor en de zijkapellen. De kerk heeft mooie gebrandschilderde ramen en als je via de zij-ingang de kerk verlaat, kun je nog een stukje van de oude kloostertuin zien. Via de oude straatjes lopen we langzaam weer terug richting de parkeergarage, tot we ons laten verleiden om toch een wijnlokaal te bezoeken. Vlak voor we het dorp weer uitlopen zien we de caveau de degustation van het domein Delagrange.

18:27 uur – wijnproeverij bij Delagrange
Een enthousiaste dame laat ons de verschillende wijnen proeven die door dit wijnhuis geproduceerd worden. Ze hebben op verschillende plaatsen in de Bourgogne wijngaarden liggen, dus kunnen we hier goed het verschil proeven tussen de verschillende terroirs en de specifieke smaak van de A.O.C’s. Een A.O.C. of Appellation d’Origine Contrôlée is een Franse kwaliteitscontrole voor wijnen en andere landbouwproducten.
We proeven een paar wijnen en nemen van de lekkerste een doosje mee voor thuis. Let wel op de prijs voor de wijnen in Beaune ligt gemiddeld iets hoger dan in de andere delen van de Bourgogne, dit omdat volgens de kenners de beste wijnen uit dit deel van de Bourgogne komen.

18:58 uur – met een doosje wijn terug naar het huisje

Met een doos wijn (of twee) onder de arm lopen we terug naar de auto en rijden terug naar ons huisje in Burzy een ritje van ongeveer 40 minuten. Eenmaal in het huisje nemen wat Franse kazen en een glas wijn op het terras terwijl de zon langzaam wegschuift achter de horizon.

Dijon is een opvallend veelzijdige stad, die ondanks dat we het net niet deden, erg leuk is om een dag door te brengen. In de straten van de stad hangt een leuke relaxte sfeer en bijkomend voordeel is dat het merendeel van de bezienswaardigheden en musea geen entree heffen. Hierdoor is Dijon uitstekend geschikt als budgetbestemming.

 

 

Soortgelijke berichten