Lille is een stad met bijna tweehonderdvijftigduizend inwoners in het noordwestelijke deel van Frankrijk. De stad ligt tegen de grens met België en het grootstedelijk gebied is grensoverschrijdend. Historisch gezien is Lille, of Rijsel zoals de stad in België genoemd wordt, nauwer verbonden met de Vlaanderen (en indirect daardoor ook met Nederland), dan met Frankrijk. Lille staat bekend als het “Parijs van Noorden”, maar vinden de titel “De Vlaamse stad van Frankrijk” beter passen. Lille lijkt in veel opzichten eerder op Gent of Brugge dan Parijs. Door de eeuwen heen is Lille meerdere malen van eigenaar veranderd. Zo was de stad in de elfde eeuw de hoofdstad van Rijsel-Vlaanderen; een deel dat ook wel Frans-Vlaanderen genoemd wordt. In de dertiende eeuw zou de stad in Franse handen komen, om later teruggeven te worden aan Vlaanderen. Een patroon dat zich tot het begin van de achttiende eeuw nog meerdere keren zou herhalen. Het is dus niet zo gek dat Lille Vlaams aanvoelt.
De stad kende zijn hoogtijdagen in de negentiende eeuw. Lille werd in deze periode één van de belangrijkste industriesteden van Frankrijk. Eerst met de textielindustrie, later met de metaalindustrie en de steenkoolwinning. De prachtige huizen, pleinen en gebouwen in het oude deel van Lille zijn herinneringen aan de rijkdom die ooit in Lille te vinden was. Nadat in 1929 en in 1980 alle belangrijke inkomstenbronnen voor de stad waren opgedroogd, kwam de stad in verval. Het inwoneraantal liep sterk terug en de stad verpauperde. Nadat er een nieuw plan werd gepresenteerd, waarbij Lille zou uitgroeien tot een belangrijke toeristische stad, kwam er een ommekeer. In 2004 was Lille culturele Europese hoofdstad. In dit jaar wist Lille zich definitief op de kaart te zetten. Nu nog steeds groeit het aantal toeristen die jaarlijks de stad bezoeken.

Lille is een stad met bijna tweehonderdvijftigduizend inwoners in het noordwestelijke deel van Frankrijk. De stad ligt tegen de grens met België en het grootstedelijk gebied is grensoverschrijdend. Historisch gezien is Lille, of Rijsel zoals de stad in België genoemd wordt, nauwer verbonden met de Vlaanderen (en indirect daardoor ook met Nederland), dan met Frankrijk. Lille staat bekend als het “Parijs van Noorden”, maar vinden de titel “De Vlaamse stad van Frankrijk” beter passen. Lille lijkt in veel opzichten eerder op Gent of Brugge dan Parijs. Door de eeuwen heen is Lille meerdere malen van eigenaar veranderd. Zo was de stad in de elfde eeuw de hoofdstad van Rijsel-Vlaanderen; een deel dat ook wel Frans-Vlaanderen genoemd wordt. In de dertiende eeuw zou de stad in Franse handen komen, om later teruggeven te worden aan Vlaanderen. Een patroon dat zich tot het begin van de achttiende eeuw nog meerdere keren zou herhalen. Het is dus niet zo gek dat Lille Vlaams aanvoelt.
De stad kende zijn hoogtijdagen in de negentiende eeuw. Lille werd in deze periode één van de belangrijkste industriesteden van Frankrijk. Eerst met de textielindustrie, later met de metaalindustrie en de steenkoolwinning. De prachtige huizen, pleinen en gebouwen in het oude deel van Lille zijn herinneringen aan de rijkdom die ooit in Lille te vinden was. Nadat in 1929 en in 1980 alle belangrijke inkomstenbronnen voor de stad waren opgedroogd, kwam de stad in verval. Het inwoneraantal liep sterk terug en de stad verpauperde. Nadat er een nieuw plan werd gepresenteerd, waarbij Lille zou uitgroeien tot een belangrijke toeristische stad, kwam er een ommekeer. In 2004 was Lille culturele Europese hoofdstad. In dit jaar wist Lille zich definitief op de kaart te zetten. Nu nog steeds groeit het aantal toeristen die jaarlijks de stad bezoeken.
We (mijn vrouw en ik) zijn een dag eerder aangekomen in Lille. Hebben onze auto geparkeerd bij de Citadel (later kwamen we erachter dat de parking van het hotel goedkoper was. Ingecheckt bij Hotel Couvent des Minimes en een bezoekje gebracht aan de toeristische dienst van Lille. Online hadden we al twee Lille City-Passen gekocht, zodat we tijdens onze stedentrip maximaal konden genieten van alle voordelen. We kochten online een kaart voor 48 uur, die we pas geactiveerd hebben op onze tweede dag in Lille zodat we de derde dag, nog een volle dag, de tijd hebben om de vele bezienswaardigheden en musea in de omgeving van Lille te kunnen bezoeken.
Bij de toeristische dienst nemen we twee plattegronden mee, een gewone plattegrond van het centrum en eentje waar alle streetart in Lille en omgeving terug op te vinden is. We zoeken een plekje in de zon en leggen de twee kaarten naast elkaar en proberen een leuke route uit te vogelen die langs de leukste bezienswaardigheden van Lille komt en waarbij we en deel van de streetart kunnen zien. Wat ons gelijk opvalt, is dat het merendeel van de kunstwerken in de buitenwijken van Lille gezet zijn. We hebben geen zin om een fietstocht te maken, dus maken we een route langs de paar werken die in het centrum liggen of op loopafstand ervan, een wandeltocht van ongeveer twaalf kilometer. Geen zin om ver te lopen, dan kun je stukken uit de route afsteken met de bus en metro. Het gebruik hiervan is met de Lille City-Pass gratis.
De kunstwerken die we morgen gaan bezoeken zijn allemaal gemaakt tijdens het BIAM, een internationale streetart battle waarbij streetart-artiesten uit de hele wereld worden uitgenodigd. Het festival is meerdere malen in Lille gehouden, de eerste keer was in 2013.

Overnachten in Hotel Couvent des Minimes

We slapen in het Hotel Couvent des Minimes (niet gesponsord) een viersterrenhotel, dat gevestigd is in een klooster uit de zeventiende eeuw. Het hotel ligt aan de rand van het historische centrum van Lille, op een paar honderd meter van de Citadel van Lille en aan de Quai du Wault. In de oude binnentuin van het klooster is nu het restaurant en de hotelbar te vinden. De kamers zijn van alle gemakken voorzien en ondanks dat het hotel meer dan tachtig kamers heeft, was het er toen erg stil en rustig.

09:30 uur – opstaan en een kleine wandeling door het Citadelle park

Na een heerlijk nachtje slapen in Couvent des Minimes, staan we om half tien weer voor de deur van het hotel om eerst een kleine wandeling te maken naar de citadel van Lille. Daar lopen we even richting de toegangspoort van legerkazerne en wandelen een stukje langs het water. Steken met de Pont du Ramponneau het Canal de la Moyenne-Deûle over. Vanaf de brug zien we de Pont Napoleon liggen. We volgen de Rue Léonard Danel tot de Rue Royale, waar we rechts afslaan. Deze straat volgen we tot we ons ontbijtplekje zien.

10:00 uur – ontbijten bij Valérie & Raphaël Brier

De Boulangerie – Pâtisserie – Confiserie “Brier” heeft een etalage vol met lekkernijen, prachtige taartjes, mooie broden en nog veel meer lekkers. We gaan zitten in het kleine maar gezellige restaurantje. De menukaart vinden we geschreven op een krijtbord op de muur. Mijn vrouw kiest een suikerbrioche met boter en jam, zelf neem ik een stokbroodje ham. Beide met een koffietje erbij. Binnen een paar minuten worden onze ontbijtjes al gebracht. Mooie versgebakken producten, die goed van smaak zijn.

10:20 uur – richting het Palais de Beaux Arts

We nemen niet de kortste route naar het museum, want als we een kleine omweg nemen, dan komen we één van de mooiste murials in het centrum van Lille tegen. Om daar te komen, volgen we eerst de Rue de Thiers, daarna de Rue de Tenremonde, steken schuin de Boulevard de la Liberté over en volgen deze straat tot de Place de Strasbourg. Ook deze steken we schuin over en volgen de Rue Masséna, slaan linksaf de Rue de Puebla in en gelijk weer rechts de Rue de Saint-Blaise. Deze volgen we tot de eerste zijstraat en daar zien we een prachtige Murial van Cixmurge & Duek Glez. Natuurlijk staat er net een busje voor geparkeerd.
Dit kunstwerk is gemaakt tijdens de BIAM van 2019. Beide kunstenaars zijn van oorsprong tatoeëerders, iets wat goed terug te zien is in het kunstwerk. Vooral de gedetailleerdheid van de murial valt op. De prachtige bloemen op de jurk, de doorzichtige handen en de betoverende slang met een vlammentong.
Vanaf hier zoeken we de snelste weg naar het Palais de Beaux Arts. Dit deel van Lille staat bekend om zijn vintagewinkels, platenzaken en andere bijzondere en unieke winkels. Zeker de moeite om af en toe even te stoppen en een winkeltje binnen te lopen.
Net voor we bij het museum aankomen zien we in het openluchttheater op de Place de la République wat jongens hun breakdanceskills oefenen.

10:38 uur – Palais de Beaux Arts

Als we het museum binnen willen gaan zien we een bordje dat er door een grote storing alleen contact afgerekend kan worden. Later zouden we erachter komen dat de stad Lille te maken heeft gehad met een grote cyberhack en daarom dat er bij alle gemeentelijk musea alleen nog contact betaald kon worden. Zelfs alle computers waren van de balie verdwenen. Gelukkig hebben we met onze passen hier geen last van en kunnen zonder problemen het museum bezoeken. We nemen een plattegrond van het museum mee en bekijken welke hoogtepunten van het museum we allemaal willen zien.
Het is best een groot museum, dus om nu alles op één dag te willen zien is wat veel van het goede. Dus pikken we er wat hoogtepunten uit. We lopen via de beeldengalerij op de begane grond. Zoeken de trap naar beneden. Daar aangekomen, gaan we op zoek gaan naar “Het festijn van Herodes” een prachtig plateau van Donatello. Op het plateau, dat vooral geroemd wordt door het bijzonder perspectief dat gebruikt wordt, zijn twee scenes uit het leven van Johannes de Doper te zien. De details in het slechte één centimeter dikke plateau zijn fenomenaal.
Voor we naar de eerste verdieping gaan, lopen we nog even de zaal met schaalmodellen van verschillende Vlaamse, Nederlandse en Franse steden. Daarna zien we nog wat middeleeuwse kunst en gaan met de trap naar de eerste verdieping. De drie werken die er daar voor ons uitspringen zijn de “Vrouwen met Blauwe Vaas” van Fernand Léger, de “De Tijd” van Goya en de “Londres, le Parlement” van Claude Monet. Dit werk van Monet is er één uit een serie werken. Deze zijn ondertussen verspreid over de hele wereld. Het merendeel is nu te zien in Amerikaanse musea, maar in Parijs en Zurich zijn ook variaties op dit schilderij te zien. Degene die in Lille hangt heeft als subtitel “Stormachtige Lucht”. Op deze schilderijen probeerde Monet niet schoonheid van de gebouwen te laten zien, maar wat de verschillende weersomstandigheden in Londen voor effect hebben op het uitzicht op de gebouwen op de oever van de Thames.

We slenteren nog een beetje door de andere ruimtes van het museum, zien prachtige beelden, mooie schilderijen en zoeken uiteindelijk de uitgang op.
Bij het verlaten van het museum zien we de weerspiegeling van het oude gebouw in het nieuwere glazen deel.

11:26 uur – richting het stadspark en op zoek naar streetart

We volgen de Boulevard de la Liberté als we aan de overzijde van de straat twee prachtige art decohuizen tegen. De twee panden die het meest opvallen zijn een eclectisch woonhuis uit het begin van de vorige eeuw en het voormalige badhuis ernaast. Opvallend zijn de vele art deco details op het woonhuis, maar het is vooral het voorportaal van Bains Lillois wat echt de aandacht trekt. Dit pand is lang het badhuis van Lille geweest, maar werd in 1998 gesloopt. Gelukkig bleef de prachtige gevel gespaard. Nu zijn er kantoren achter de gevel te vinden.

Aan het einde van de straat steken we over en wandelen het Jean-Baptiste Lebaspark in. Het park is helemaal omringd door hoge felrode hekken. Het is een rustig park van ongeveer drie hectare met veel bomen, de in de zomer voor voldoende schaduw zorgen en een paar speeltuintjes. Op warme zomerdagen zijn er in het park overal groepjes studenten te vinden.

Aan de andere zijde wandelen we het park weer uit en steken daar de weg schuin over. De Rue de Arras in. Daar zien we op de muur van het Maison Folie Moulins een werk van het Mexicaanse duo Tlacolulokos staan. Ze staan vooral bekend om hun fresco’s, die overal in de wereld te vinden zijn. Deze moderne variant van een fresco is geschilderd tegen de zijmuur van het Maison Folie Moulins. Als dit cultuurhuis niet geopend is zul je het fresco vanaf de zijkant vanachter een stalen hek moeten bekijken.

Iets verderop slaan we rechtsaf waar we een andere murial zouden moeten zien. Helaas komen we geen streetart tegen, maar zien op de Place de Carnaval, wel een tof kunstwerk staan van grote potloden en meerdere grote beelden.

Als we teruglopen richting het park zien we op een hoek nog een kunstwerk, dat zichzelf Modern Jazz heeft gedoopt. Op de achterzijde van het FLOW, Euroregional Centre for Urban Culture, in de Rue Dupetit Thouars zien we nog een ander groot kunstwerk staan.

We volgen deze straat, steken bij het kruispunt over en slaan rechtsaf de Rue de Cambrai op. Daar nemen we de eerste straat links de Rue de Maubeug en komen daar drie kunstwerken tegen. Als eerste een van Jana & J.S. uit 2015 op de zijkant van een flatgebouw. Iets verder zien een aantal Disney prinsessen uit het raam kijken en op de andere zijde van het verlaten flatgebouw zien we een werk van M-City.

Als we de Boulevard JB Lebas volgen zien we verscholen achter een grote boom en een muur nog een werk van Michaël Barek. Onderweg zijn de muren, panelen en schuttingen helemaal volgeklad met tags en minder mooie kunstwerken, toch zit ook hier af en toe een pareltje tussen. We lopen verder langs het park en steken over richting de Porte de Paris.

12:04 uur – Porte de Paris

De Porte de Paris van Lille is de mooiste stadspoort van de stad, het maakte vroeger onderdeel uit van de stadsmuren van Lille. Sinds deze voor het grootste deel gesloopt zijn, staat hij midden op een rotonde en heeft hij geen functie meer. De poort is gebouwd in de tweede helft van de zeventiende eeuw, om de aansluiting van Lille tot Frankrijk te vieren. De poort is gebouwd in opdracht van Lodewijk de XIV.
We steken met wat moeite de rotonde over – het is er behoorlijk druk – en lopen onder de stadspoort door. Op de stadspoort zien we allerlei beelden uit de Griekse en Romeinse mythologie. Op de stadspoort zien we koning Lodewijk de XIV gelauwerd worden. Aan de andere zijde van de poort steken we de rotonde weer over en wandelen richting het Belfort van Lille.

12:09 uur – niet het belfort beklimmen

Net als een groot deel van alle belforten in België en Noord-Frankrijk staat het Belfort van Lille op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Deze 101 meter hoge toren staat naast het stadhuis van Lille en werd in 1932, waarmee het, het jongste belfort op deze lijst is. Als we aankomen bij het belfort staan we voor een gesloten deur. Door de internetstoring is het niet mogelijk om een ticket te reserveren, zelfs niet met de Lille Pass. Als we toren willen beklimmen, moeten we eerst helemaal terug naar de VVV en daar een kaartje ophalen. Aangezien dat weer een behoorlijke wandeling is, slaan we het bezoek over en gaan verder met onze verkenningstocht door Lille.

Een aantal jaar geleden konden we de klim naar boven wel maken, het weer was toen wel wat slechter, maar met deze foto heb je een beetje een idee wat voor uitzicht je kunt verwachten. De toren hoef je overigens niet helemaal te voet te beklimmen, het grootste deel van de trappen kun je overslaan met een lift.
Vanaf het stadhuis van Lille, lopen we door de Place Augustin Laurant, steken we over naar de Rue de Saint Saveur waar we een mooi kunstwerk zien op de zijkant van een school. We blijven deze weg volgen tot we het station van Lille zien. We wandelen met de menigte mee door het Gare Lille-Flanders en komen aan de andere zijde van het station uit in de wijk Euralille. Dit is het moderne deel van de stad met twee treinstations, een enorm winkelcentrum en verschillende grote hotels en kantoorgebouwen. Dit deel van de stad heeft een hele andere uitstraling dan de andere delen van de stad. Het is er een stuk moderner en ruimtelijker. Midden op het Place de Mitterand tussen het winkelcentrum en het internationale treinstation staat het kunstwerk Les Tulipes de Shangri-La van Yayoï Kusama. Deze kleurrijke tulpen, zijn een bekend beeldmerk van de stad.
Iets verderop zien we een standbeeld staan van de voormalige president Mitterand. We steken het Parc Henri Matisse over en wandelen richting de Port de Roubaix.

12:32 uur – Porte de Roubaix

De Porte de Roubaix is gebouwd in de eerste helft van de zeventiende eeuw, als onderdeel van de stadsmuren van Lille. In deze periode was Lille onderdeel van de Spaanse Nederlanden. Je zou kunnen zeggen, dat het een poort met een Nederlands tintje is. De doorloop van de poort is aangepast, zodat de tram door de poort kon rijden, maar tegenwoordig kan hij alleen nog door voetgangers gebruikt worden. Als je uit het historische deel van Lille komt, geeft de stadspoort toegang tot het Parc Henri Matisse. We lopen onder de poort door en slaan linksaf. Daar zien we een gezellig terras, dat helaas al helemaal vol zit.

12:40 uur – lunch bij HEIN

Als we wat beter rondkijken zien we dat er ook een terras op de tweede verdieping is. We nemen de trap naar boven en vinden een plekje op het terras van HEIN. Dit is het restaurant dat bij het proeflokaal van de Brique house hoort. Een vriendelijke ober geeft ons een placemat met daarop de menukaart, die vooral bestaat uit stevige simpele gerechten. We bestellen de Yankee Tartare en een Poulet Mémé. Ondanks dat we in een brouwerij zitten laten we ons nog niet verleiden om en biertje te nemen en bestellen een fles water.

Na iets meer dan twintig minuten wachten (wat ons alles meevalt, wat het terras is afgeladen vol) krijgen we onze bestelde gerechten. Alles is vers bereid en we krijgen er een mandje friet bij. De Yankee Tartare is goed op smaak en lekker, datzelfde geldt voor de kip van mama.

13:35 uur – bovenlangs de Porte de Roubaix

Na een kopje koffie betalen we de rekening en gaan weer op pad. Toen we het terras opliepen, zagen we dat er aan de bovenkant van de stadspoort een pad loopt. Dat volgen we en hebben een prachtig uitzicht het Parc Henri Matisse. Boven op de stadspoort en is een klein wandelpad, leuk om even gezien te hebben. Aan de zijkant nemen we de trappen weer naar straatniveau. Vanaf hier lopen we een stukje door het historische deel van Lille, tot we bij de Porte de Gand uitkomen.

13:46 uur – Porte de Gand en de Rue de Gand

De Gentse Poot is de laatste poort die we vandaag bezoeken. De poort is gebouwd in begin van de zeventiende eeuw en wist de reconstructie van de stadsmuren door Vauban te overleven. In het bovenste deel van de stadspoort zit nu een bekend restaurant.
We draaien om en gaan de Rue de Gand volgen. Dit is een van de belangrijkste horecastraten van Lille. In die straat zitten tientallen restaurants, snackbars en cafés. Het is nog steeds lunchtijd en de terrassen in de straat zijn goed gevuld met locals en toeristen.
Op een van de gevels zien we een “space-invader”. Deze vierkante aliens kom je op veel plaatsen in de wereld tegen. Dit is onderdeel van het kunstproject World Invasion, van de kunstenaar Invader. Volgens de laatste telling zouden er nu verspreidt over de hele wereld meer dan 4000 invaders te zien zijn.
We volgen de Rue de Gand tot we uitkomen bij het Parc Louis de Bettignies en steken over. Daar gaan we op zoek naar de ingang van het Musée de l’Hospice Comtesse.

14:00 uur – Musée de l’Hospice Comtesse

Het Musée de l’Hospice Comtesse is gevestigd in een voormalig hospitaal, waarvan de oudste delen uit de dertiende eeuw stammen. Een groot deel van het interieur van het historische hospitaal is nog steeds in originele staat. We komen verschillende stijlkamers tegen, waar we een goed beeld krijgen van het leven in Lille in deze periode. Andere zalen zijn omgebouwd tot museumzalen. De vaste collectie bestaat uit schilderijen, voorwerpen en kunstwerken die de geschiedenis van de stad Lille vertellen. Naast de vaste collectie worden er met regelmaat exposities en andere evenementen in het museum gehouden. Het is een leuk museum om even doorheen te lopen, maar het voelt allemaal wel wat gedateerd.

14:42 uur – winkelen

De volgende stop is de Kathedraal van Lille, maar we bevinden ons nu in een van de leukste winkelgebieden van Lille. Overal kom je kleine winkeltjes en ateliers tegen. De kleurrijke etalage van Walter Home aan de Rue de la Monnaie konden we niet voorbijlopen en we verlieten de winkel met een paar leuke vazen.

Daarna gingen we nog kijken bij Alicia C aan de Rue de Pétérinck, waar oorbellen gekocht werden. Natuurlijk bezochten we nog veel meer winkels, maar dit waren twee hoogtepunten die we je niet wilden onthouden. Aan het einde van deze straat, die daar al de Rue des Vieux Murs heet, vonden we een plekje op het terras van Fréres Pinard.

15:11 uur – wijn bij les Frères Pinard

Als we zitten, legt de ober een QR-code op tafel. Als we die scannen, komen gelijk uit bij de wijnkaart. We bestellen een mooie Pinot Noir uit de Bourgogne en een fles water. Er zijn verschillende kaasjes en worsten te verkrijgen, maar de lunch lijkt nog niet zo lang geleden en we houden het bij een wijntje. Het is een fijne plek om even uit te zitten en te genieten van de drukte van de stad. Er komt van alles voorbij gelopen, dus we kunnen schaamteloos mensen kijken onder het genot van een goed glas wijn.

15:32 uur – de kathedraal van Lille

Als we ons wijntje op hebben lopen we verder richting de Norte Dame de la Treille, ook bekend als de Kathedraal van Lille. De eerste steen voor de kathedraal werd gelegd in de negentiende eeuw, maar het zou tot 1999 duren voordat hij daadwerkelijk afgebouwd zou worden. Door deze behoorlijk lange tijdspanne heeft de kathedraal een behoorlijk eclectisch uiterlijk gekregen. De één vindt het mooi, de ander foeilelijk. Het is de voorgevel van de kathedraal die het meest opvalt.

Aan de buitenzijde lijken dit saaie grijs/witte platen, maar aan de binnenzijde zie je dat het marmeren platen zijn. Die op zonnige dagen voor een prachtige bruine gloed in de kathedraal zorgen. Zoiets is er ook aan de hand met de deuren van de kathedraal. Aan de buitenzijde lijken ze gemaakt van verweerd koper, maar eenmaal binnen blijken ze van lichtdoorlatend glas te zijn. Misschien niet de mooiste kathedraal waar we ooit geweest zijn, maar er valt genoeg te zien.

Vanaf de kathedraal wandelen we richting de Grote Markt. Onderweg komen we het Belfort van de Kamer van Koophandel tegen, dat voor een groot deel in de steigers staat en de Opera van Lille. De toren van de Kamer van Koophandel wordt regelmatig verward met het Belfort van Lille, maar zijn toch echt twee verschillende gebouwen. Voor de Opera van Lille staat een markt met Italiaanse specialiteiten, waar we even over heen wandelen voor we de boekenmarkt in de Vieille Bourse bezoeken.

15:58 uur – de Vieille Bourse

De oude beurs van Lille is een van de mooiste gebouwen in het historische centrum van de stad. De beurs werd gebouwd in de tweede helft van de zeventiende eeuw en wordt sinds de bouw van de kamer van koophandel, schuin aan de overzijde, de “Oude Beurs” genoemd. Aan de buitenzijde van de beurs zijn verschillende winkels en restaurants te vinden, maar de binnenplaats is gereserveerd voor boekverkopers, handelaars in antiek en andere marktkramen. Heel leuk om even overheen te kuieren, jammer genoeg zijn alle boeken in het Frans. We verlaten de beurs via de andere ingang en komen uit op de Grand Place van Lille.

16:06 uur – de Grote Markt van Lille

De Grote Markt van Lille, ook bekend als de Place du Général-de-Gaulle of de Grand Place, is een populair plein bij toeristen, de hele dag zijn er mensen op het plein te vinden. De randen van de fontein zijn meestal helemaal gevuld met toeristen die aan het uitpuffen zijn van een dagje winkelen. Aan de zijkanten van het plein zijn verschillende horecagelegenheden te vinden en vanaf het plein heb je een van de bekendste overzichten van Lille. Het zicht op de Oude Beurs, met daarachter de Kamer van Koophandel, is beroemd. Het mooiste uitzicht over het plein heb je vanaf de trappen van het theater.

We slenteren nog een beetje door de winkelstraten van Lille, bezoeken nog wat leuke vintage winkels, een platenwinkel en lopen een rondje door een klein winkelcentrum. Terwijl we dit doen spotten we op verschillende plekken nog wat kleinere (en een grote) streetartkunstwerken.
We lopen via de Quai du Wault terug naar de Citadel (onderweg gooien we de tasjes af in het hotel) en zoeken een plekje op de Péniche Archimède.

17:19 uur – Péniche Archimède

We hadden vanmorgen deze boten al zien liggen in het water rondom de citadel, het leek ons de perfecte plek om nog wat te drinken, voordat we terug naar het hotel gaan. We bestelen een rosé en een hapjesplank. De rosé is lekker fris en de hapjesplank behoorlijk gevuld. Er liggen verschillende kazen, worsten en smeerseltjes op. Terwijl we uitkijken over het citadelpark, genieten van de zon en de culinaire traktaties.

18:32 uur – even terug naar het hotel

We gaan even terug naar ons hotel om even op te frissen en te verkleden, want vanavond hebben we gereserveerd bij N’Autre Monde.

20:00 uur – diner bij N’Autre Monde

Het restaurant zit in de Rue du Cure Saint-Etienne en staat bekend om zijn fusion keuken. Internationale exotische smaken en gerechten worden gecombineerd met klassieke Franse gerechten, wat voor verrassende combinaties zou moeten zorgen. De kaart wordt iedere zes weken volledig vernieuwd. Volgens eigen zeggen is de inventieve keuken een lust voor het oog en de smaakpapillen. We kunnen niet wachten om dit zelf uit te proberen. We worden vriendelijk ontvangen en krijgen een tafeltje midden in het restaurant. Als voorgerecht bestellen we mousse de gorgonzola met peer, komkommer, basilicumpesto en een limoenrumble en de buratta met zeekraal, erwten, gegrilde asperges en sesamvinaigrette. Beide gerechten waren mooi in balans en goed van smaak.
Als hoofdgerecht krijgen we de lieu jaune met XO-saus, rode wijn, citrusvruchten en een olijventapenade en de poulet au vadouvan met yoghurtsaus en zwarte citroen en olijvenpoeder. Beide gerechten vallen tegen. De kip is droog en over de lieu jaune zit szechuan peper, wat zo heftig van smaak is dat je de rest niet meer proeft. Daarnaast heeft deze peper een licht verlammend effect waardoor we geen gevoel meer hebben in onze lippen en delen van de tong. Niet erg aangenaam en zonde van het gerecht.
Na een kopje koffie, verlaten we het restaurant. Het eindoordeel is een krappe voldoende, maar dat heel anders kunnen zijn als de hoofdgerechten dezelfde finesse hadden gehad als de voorgerechten.

21:45 uur – nog even kijken op de grote Markt en een cocktail bij Madré

Als we het restaurant verlaten, slenteren we nog even naar de Grand Place, waar de schemering voor mooie plaatjes zorgt. Vanaf hier lopen we nog even naar een straat met wat bars. Daar zien we cocktailbar Mádre, waar we met een drankje de dag afsluiten.
Het was ons derde bezoek aan Lille en we zijn fan van de stad. Ook vandaag heeft de stad ons weer op een aangename manier weten te verrassen en zijn we dingen tegengekomen die we niet eerder gezien hadden. Kortom, ben je op zoek naar een leuke historische stad, boordevol streetart, leuke winkels en musea? Dan is de Lille de perfecte stedentripbestemming.

De volgende dag maakten we nog gebruik van onze Lille Pass en bezochten

Musée d’Histoire Naturelle, liepen nog een keer binnen bij het Palais de Beaux Arts en sloten ons bezoek af met het museum La Piscine in Roubaix.