Toen ik drie jaar geleden voor het eerst naar Canada reisde werd ik op slag verliefd op dit land. De prachtige en bijna niet te evenaren natuur hebben zo’n diepe indruk gemaakt toen dat ik zelfs overwogen heb om naar Canada te emigreren. Die keer bezocht ik het westen van het land met Vancouver als start- en eindpunt. Dat ik een keer terug zou keren naar het meest noordelijke land van Amerika was een feit. De vraag was alleen waar en wanneer. Het antwoord daarop is nu bekend. Ik ben met KLM naar Toronto gevlogen om deze grootste stad van Canada te bezoeken. Aansluitend zal ik ook de Niagara Falls, enkele plekken in Ontario en als afsluiting de stad Montréal te gaan verkennen.

Het doel van deze dag in Toronto om een beetje de hoogtepunten van de stad te bezoeken. Ik doe dat zoveel mogelijk te voet om de sfeer van de stad goed te kunnen voelen. Het is eind augustus, wat voor Toronto betekent dat het einde van de zomer bereikt is. Bij aankomst gisteren in Canada was het hier door de zware bewolking erg somber en grijs, maar het was wel warm. Vandaag beloven de weermannen en -vrouwen wat meer zon en een temperatuur die rond de 28 graden uit moeten komen. Prima omstandigheden voor een stedentrip!

06:20 uur – uitzicht op CN Tower

Mijn tijdelijk verblijf in Toronto is het Hyatt Regency hotel aan King Street. Het hotel is door de ligging een uitstekende uitvalsbasis om Toronto te ontdekken. Het gebouw staat aan King Street, in het Entertainment District. Dit is een buurt waar wat theaters en redelijk veel restaurants zitten. Het Financial District, Chinatown en de oude binnenstad van Toronto bevinden zich op loopafstand. Ik slaap in kamer 1812. Dat is een kamer met goed uitzicht op de CN Tower. Deze 553,3 meter hoge toren was tot in 2007 het hoogste vrijstaande bouwwerk ter wereld, totdat het ingehaald werd door Burj Khalifa in Dubai dat toen nog in aanbouw was.

Vanochtend was mijn eerste ochtend in Toronto. Ik ben gisteren geland vanuit Amsterdam en heb de jetlag eigenlijk goed verwerkt. Gisteravond ben ik rond tien uur lokale tijd gaan slapen en vanochtend ben ik pas om half zes opgestaan. In Nederland is het op dat moment al half twaalf in de ochtend. De eerste tijd besteed ik vandaag aan het lezen en beantwoorden van mijn e-mails. Tevens bereid ik me wat voor op vandaag. Niet te veel, want ik wil geen vooropgesteld programma afwerken.

Op het moment dat ik rond 6:20 uur mijn gordijnen openschuif geniet ik van het mooie uitzicht op de CN Tower. Het is schemerig, waardoor de verlichte toren een mooi contrast vormt met de lucht.

07:00 uur – ontbijt

Mijn hotelreservering is inclusief ontbijt. Voor deze ochtendmaaltijd hoef ik dus de deur nog niet uit. Ik ga naar de onderste verdieping van het hotel. Het ontbijt wordt in buffetvorm aangeboden in Kings Social Restaurant, dat tot het hotel behoort. Voor een Noord-Amerikaans ontbijt is het buffet redelijk uitgebreid. Ik begin met een kleine salade met gerookte zalm. Lekker even wat vitamines in plaats van een vette hap. Daarna neem ik nog een broodsnede met salami. De koffie die ik geserveerd krijg is redelijk. Ik herken de smaak van Starbucks, wat niet mijn lievelingskoffie is.

07:45 uur – op pad

Het is tijd om Toronto te gaan ontdekken. Ik stap het hotel uit en kom terecht in King Street. Dit is een van de hoofdstraten in Downtown Toronto. Je merkt dat is dat inmiddels ontwaakt is en de lokale mensen op pad zijn naar werk, school of waar ze ook moeten weten vandaag. Het is aangenaam qua temperatuur, de lucht is daarentegen hoofdzakelijk bewolkt. Het wordt de hele dag maar afwachten wat ik ga krijgen. De verwachtingen zijn dat er in ieder geval regen gaat vallen. Wanneer, hoe laat en hoeveel is nog een groot vraagteken. Ik hoop dat het allemaal mee zal vallen en dat het weer mij niet zal dwingen om een groot deel van de dag binnen te gaan vertoeven. Natuurlijk kun je in Toronto prima winkelen en zijn er volop musea die de moeite waard zijn. Ik hoop echter dat ik het grootste deel van de dag toch op straat zal kunnen doorbrengen. Te voet krijg je immers het meeste mee van de sfeer die in een stad hangt.

08:00 uur – treinen kijken

Het idee was om eerst CN Tower te bezoeken. Deze gaat pas om 8.30 uur open, dus ik dood de tijd om eventjes de omgeving van deze enorme toren te verkennen. Als ik iets doorloop kom ik terecht bij het spoorwegmuseum van Toronto: het Toronto Railway Museum. Het museum zelf nog niet geopend. Er zijn echter buiten voldoende treinen die ik eens bewonderen. Het is een klein stadspark waarin kleine stationsgebouwen en treinen het gezicht bepalen.

De spoorlijnen zijn voor de economische ontwikkeling van Canada altijd van essentieel belang geweest. Een plaats zonder station had vroeger nooit uit kunnen groeien tot een grote stad. Vroeger had je immers geen snelwegen. Er waren zelfs amper wegen. Het museum gaat om 12.00 uur open. Ik zal vandaag waarschijnlijk geen tijd voor hebben, maar ik denk dat als je in Toronto bent je dit museum zeker even programma op zou kunnen nemen.

08:30 uur – CN Tower

Ik begin de dag met het hoogtepunt van Toronto. Ik heb het dan over het letterlijke hoogtepunt: CN Tower. Nadat ik door de veiligheidscontrole gegaan ben, ben ik als eerste aan de beurt om een ticket te kopen. Dat kost me iets meer dan C$ 42. Het ticket kost C$ 38, maar zoals gebruikelijk komt daar nog de belasting overheen. In Canada worden de prijzen weergegeven exclusief belasting.

Het is nog opvallend rustig. Behalve mijn eigen persoontje zijn er nog zo’n vijftien andere mensen die nu naar binnen gaan. Gezien de manier waarop de wachtrijen aangebracht zijn schat ik dat je op drukkere momenten misschien wel twee uur of langer bezig bent om tot de liften te komen die je naar boven brengen.

De lift brengt ons in 58 seconden naar het uitzichtplatform op 346 meter hoogte. De snelheid waarmee we omhoog gaan is 22 kilometer per uur. Je voelt de lift wat schudden door de wind die op deze hoogte staat. Eenmaal boven geniet ik van het uitzicht over de stad. Dat gebeurt van achter grote ramen. Wat opvallend is, is dat er continu dames bezig zijn om deze ramen schoon te houden. Zeker voor wie foto’s wil maken van het uitzicht is het wel zo prettig dat de vettige vingerafdrukken verwijderd zijn.

Omdat er geen strakblauwe lucht is, is het uitzicht grijzig en daardoor met weinig kleur en contrast. Het maakt wat betreft de beleving weinig uit. Het is en blijft leuk om een stad vanaf een hoog standpunt te kunnen bekijken.

Ik zie in noordelijke richting mijn hotel staan. Met twintig verdiepingen is het een vrij groot hotel. Van hieraf zie je echter hoe het hotelgebouw inmiddels omringd is door hogere gebouwen. Als je dan ziet wat voor uitzicht ik vanochtend had dan weet je dat het wel degelijk uitmaakt welke kamer je hebt.

Via de trap ga ik één verdieping naar beneden. Daar heb je een glazen vloer waar je overheen kunt lopen. Deze glazen vloer bestaat niet uit één stuk, maar uit meerdere delen. Dat zal allemaal te maken hebben met draagkracht en constructie. Het is hierdoor niet spannend genoeg om mijn hoogtevrees enigszins te triggeren, maar het is wel een leuke manier om op deze manier naar beneden te kijken. 

09:20 uur – geen stadion tour

Sport is voorde Canadezen erg belangrijk. Zowel actief als passief is sport een wezenlijk onderdeel van het leven in Canada. In Toronto is er een plek die je als echte sportfan zou moeten bezoeken: Rogers Center. Vroeger droeg dit multifunctionele stadion de naam SkyDome. Het is het thuisstadion van de honkbalclub Toronto Blue Jays die in de Major League Baseball spelen. Dit is de hoogste professionele honkbalcompetitie van Canada en de Verenigde Staten samen.

Als ik de website bekijk zie ik dat de Blue Jays stadion tours vanaf oktober georganiseerd worden. Het is nu augustus, wat betekent dat er voor mij geen mogelijkheid bestaat om dit Canadese icoon te bekijken. Voor de zekerheid vraag ik het nog even binnen in de fanshop . Daar vertelde ze me dat de eerste tours in september plaatsvinden. Ik moet het vandaag dan maar doen met een blik op de buitenzijde.

09:30 uur – Financial District

Na mijn bezoek aan de CN Tower loop ik in oostelijke richting het Entertainment District uit. Je komt dan vanzelf in het Financial District uit. Dit is het economische hart van Canada. Hier wordt het grote geld verdiend. Dit is de plek waar de financiële wereld invloed uitoefent op de economie van Canada. Het aantal authentieke panden neemt in snel tempo af terwijl het glas, metaal en beton Van de hoogbouw ineens domineert. Een mooie uitzondering is het eerste gebouw dat ik aantref aan de linkerhand van Front Street: het Royal York Hotel. Het statige pand behoort tot de Fairmontketen. Het is één van de duurste hotels die in Toronto kunt boeken. Het hotel is in 1929 geopend en telt maar liefst 1365 kamers.

Aan de overkant van het hotel staat Union Station. Dit treinstation staat in mijn reisgids aangeduid als een bezienswaardigheid, dus dat is een goede reden om even een kijkje te gaan nemen. De centrale hal van Union Station is prachtig. Het doet me een beetje denken aan Grand Central Terminal in New York City. Deze hal is volgens mijn inschatting kleiner, maar zeker zo mooi.

10:00 uur – Hockey Hall of Fame

Als Canadezen het over hockey hebben, dan bedoelen ze daar ijshockey mee. Deze winterse sport is de nationale sport van Canada. Hoewel ik zelf eigenlijk helemaal niets met ijshockey heb bezoek ik toch de Hockey Hall of Fame. Dit museum is gewijd aan de ijshockeysport in het algemeen. Het is gevestigd onder Brookfield Place. De entree zit niet meer in het prachtige pand dat je aantreft op de hoek van Front Street en Yonge Street.

Nadat ik twintig Canadese dollars betaald heb ga ik naar binnen. Ik zie vooral heel veel tenues en uitrustingen van verschillende teams. In het museum pik ik er vooral de onderdelen uit die ik boeiend vind. Dat is bijvoorbeeld de ontwikkeling van het masker dat de gezichten van de spelers moet beschermen. Ik zie enkele oudere exemplaren die in een gemiddelde horrorfilm niet zouden misstaan.

Ook boeiend vind ik de documentaire die je in het Tim Hortons Theatre kunt bekijken. Deze film laat de ontwikkeling zien van het professionele ijshockey in Canada. Het geeft mij meer inzicht in deze sport, de maffia-achtige manipulaties die er vroeger plaatsvonden en een stukje geschiedenis over de grotere clubs.

Als laatste bezoek ik de Great Hall. Deze eregalerij zit in het oude gebouw dat je aan Front Street ziet staan. Hier zie je de mooiste bekers staan en kun je de biografieën zien van honderden legendes uit de geschiedenis van het ijshockey. Ook kun je hier tegen betaling op de foto gaan met de Stanley Cup. Ik houd de 10 dollar die ze hier voor vragen in mijn zak. Mijn aandacht gaat vooral uit naar het prachtige dak van deze ruimte. Daarin is een centrale koepel geplaatst die gedecoreerd is met glas-in-lood.

10:45 uur – Berczy Park

Zoals iedere stad telt ook Toronto meerdere parken. Vaak zijn het aanzienlijk kleinere parken dan wat we in een gemiddeld Nederlands stadspark gewend zijn. Dat heeft hier vooral te maken met de grondprijzen die naar astronomisch hoge waarden gestegen zijn. De stukken groen die je hier aantreft zijn dan ook beperkt in oppervlakte. Berzcy Park is er eentje die ik wel graag wil vermelden in mijn verhaal. Dit stadspark is sfeervol en schattig, terwijl het grotendeels bestraat is. Opvallend is dat ze stukken groen als kleine heuveltjes aangelegd hebben. Hierdoor krijgt het meer diepgang en lijkt het park groter dan het werkelijk is. Aan de oostzijde staan twee handen die zo uit de grond omhoog lijkt te komen terwijl ze naar de lucht rijken. Deze sculpturen worden veel gebruikt door toeristen als decor voor vakantiefoto’s.

Veel opvallender vind ik de centraal geplaatste fontein. Zoiets heb ik in heel mijn leven nog niet gezien: het water wordt omhoog gespoten uit de bekken van honden. Erg origineel bedacht en leuk om te zien. Er zit ook één kat op de rand van de fontein. Dit is het enige dier dat geen water spuit.

11:00 uur – Flatiron Building

Niet alleen New York City heeft een Flat Iron Building. Ook Toronto heeft zo’n opvallend bouwwerk in de vorm van een ouderwets strijkijzer. De officiële naam van dit gebouw is Gooderham Building. Het uit rode bakstenen opgetrokken gebouw is in het jaar 1892 opgeleverd en was daarmee één van de eerste voorbeelden van een nadrukkelijk aanwezige strijkijzervormige  gebouwen ter wereld. Qua ligging is dit misschien wel één van de mooiste gebouwen van Toronto.

De achterkant van het gebouw is trouwens ook opvallend. Dit deel ligt direct aan Berczy Park . De grotendeels vlakke muur is voorzien van een enorme muurschildering die in de volksmond dan ook ‘The Flatiron Mural’ genoemd wordt. Het kunstwerk is door de beroemde Canadese kunstenaar Derek Michael Besant aangebracht.

11:15 uur – St. Lawrence Market South

National Geographic heeft de St. Lawrence Market betiteld als ‘Best Food Market In The World’. Voldoende reden voor een bezoek, toch? Al sinds het begin van de negentiende eeuw worden hier markten gehouden. De eerste overdekking was een tijdelijk. Deze werd in 1814 gebouwd. Uiteindelijk kwamen er twee hallen: de St. Lawrence Market South en de St. Lawrence Market North. Het noordelijke gebouw is in 2015 gesloten en daarna gesloopt. Daar moet een nieuw marktgebouw voor in de plek komen. Op dit moment is men nog volop aan de fundering bezig. De St. Lawrence Market South is wel gewoon geopend. Dit gebouw is oorspronkelijk als stadskantoor gebouwd en doet tegenwoordig dienst als markt.

Ik maak een rondje door de markthal. Het is een mix van verse producten, delicatessen en een aantal plekken waar je lekker wat kunt eten en drinken. Wat me vooral opvalt terwijl ik hier rondloop is de hoge kwaliteit van de aangeboden waren. Vooral het vlees ziet er heerlijk uit. Ik zou bijna willen dat ik voor vanavond een eigen barbecue ter beschikking heb.

11:50 uur – Distillery District

Omdat ik niet bang ben om een extra kilometertje te lopen ben ik te voet richting het Distillery District gegaan. Vanaf St. Lawrence Market is dat een ongeveer ren kilometer lopen. Natuurlijk had ik ook een taxi kunnen nemen, maar voor zo’n afstand doe ik dat pas als ik mijn voeten ga voelen.

Het Distillery District is een historische buurt in Toronto. De officiële naam die ze gebruiken is “The Distillery Historic District”. Het is een gebied dat een oppervlakte van 5,3 hectare beslaat. Ooit was dit de Gooderham and Worts Distillery. Deze distilleerderij was opgericht in 1832 en was pakweg dertig jaar later de grootste distilleerderij ter wereld waar bijna acht miljoen liter whisky per jaar geproduceerd werd. Het verdwijnen van industrie binnen het hart van Toronto en de dalende winsten van de distilleerderij leidden uiteindelijk tot sluiting van dit enorme complex in 1990. Dat bood kansen voor herontwikkeling. De distilleerderij behoorde tot de best bewaard gebleven fabrieken ter wereld die gebouwd is in een Victoriaanse architectuur. Men heeft er daarom voor gekozen om de identiteit van het gebied zoveel mogelijk te bewaren. Het Distillery District is een mix geworden van winkels, cafés, restaurants en kunstgaleries. De straten tussen de gebouwen zijn autovrij.

Terwijl ik door de straatjes loop ben ik blij dat ik de wandeling gemaakt heb. Het is een leuk stukje van de stad waar je eventjes ontsnapt aan de hectiek van de metropool die Toronto is. Het schijnt hier in de avonduren en vooral in het weekeinde druk te zijn. Op dit moment valt het enorm mee met de drukte, wat ik niet zo erg vind vanwege het fotograferen.

12:20 uur – lunch

Vanuit mijn buik krijg ik het signaal dat het tijd is om te eten. In het Distillery District zitten meerdere horecagelegenheden. Ik loop gewoon een willekeurige plek binnen. Het is de Mill Street Brewery Pub geworden. Omdat je hier niet kunt gaan zitten zonder een biertje te bestellen doe ik dat dan ook maar. Ik ga wel voor het kleinst mogelijke glas, want na het ontbijt heb ik niets meer gegeten. Het wordt een witbier: de White Space Wheat. Een lekker biertje waar duidelijk citrus in te herkennen is.

Als gerecht ga ik voor de ‘Brisket on a bun’: een broodje met onder andere bief, rode kool, gebakken uien en aioli. Een typisch Noord-Amerikaans gerecht dat ik ook uit de VS ken. Het broodje is lekker en waarschijnlijk ook redelijk onverantwoord binnen de meeste diëten. De frietjes die er bij geserveerd worden zijn ronduit zalig. Het zijn dun gesneden frietjes die iets of wat kruidig zijn. Normaliter stoort me dat. Dit keer niet. Ik mis de door mij geliefde mayonaise niet bij deze frieten.

Na mijn lunch reken ik ongeveer C$ 31 af. Dat is iets meer dan € 20 en is inclusief de belastingen en 18% fooi. Niet echt wat je een goedkope lunch noemt, maar ook weer niet schrikbarend duur. Wie minder uit wil geven aan een lunch in Toronto die kan dat op veel plekken doen. Er zijn voldoende mogelijkheden over pakweg 10 tot C$ 15 te lunchen inclusief het gratis kraanwater. Ik had vandaag vooral zin om op een leuke locatie wat te eten.

13:05 uur – met de tram mee

Omdat ik besef dat het ook weer een stukje teruglopen is naar het hart van de stad, kies ik ervoor om met de tram terug te reizen. Naast het Distillery District is een tramhalte: Mill Street. Zonder te weten waar de tram mij uiteindelijk naartoe zal brengen stap ik in. Ik gok dat ik in ieder geval meer richting het hart van Toronto uit zal komen. Er zijn meerdere plekken die in aanmerking komen om vanmiddag te bezoeken . Het maakt mij dus eigenlijk niet zoveel uit waar de tram mij naartoe brengt. In de tram koop ik een kaartje voor C$ 3,25, die ik met mijn creditcard voldoe. Je kunt ook met contant geld betalen als je dat liever doet. Het moet dan wel met muntgeld gedaan worden.

Na vijf minuten merk ik dat de tram linksaf slaat om King Street in te gaan. Dat is in ieder geval de goede kant op, zoals ik al gehoopt had. Rijdend door King Street wordt bevestigd wat ik een dag eerder al zag: deze straat behoort tot de leukste straten van Toronto. Onderweg geniet ik van het straatbeeld dat bestaat uit een mix van oudere en moderne gebouwen. Hier vind je veel leuke winkels en horecagelegenheden.

13:15 uur – St. James Cathedral

Na 10 minuten stap ik uit de tram. Dit is de halte bij George Street. De reden om uit te stappen is een opvallende kathedraal die hier staat: de Cathedral Church of St. James. Het is een van de kerken die in het hart van Toronto ziet staan. De architectuur valt op binnen het straatbeeld van de stad. Een bord voor de ingang heet de mensen welkom. Hiermee wordt de drempel om een kijkje te nemen verlaagd. Ik neem dan ook even een klein kijkje voordat ik verder ga. Meer dan 2 minuten besteed ik hier niet aan. Dat heeft vooral te maken met het feit dat ik zelf een atheïst ben. Het interieur van de kerk boeit bij daarnaast te weinig om er te lang te vertoeven.

13:30 uur – Yonge Street

Vanaf King Street sla ik rechtsaf Yonge Street in. Deze vrij brede straat wordt tegenwoordig als het hart van Downtown Toronto gezien. Ik ga hem in noordelijke richting aflopen. Opvallend is hoe er nog restanten van oude gebouwen staan, waar men dan nieuwe bouwwerken om- en overheen gebouwd heeft. Een mooi voorbeeld hiervan is het pand van de Bank of Montréal op de hoek van Yonge en Queen Street.

Pakweg honderdvijftig meter verderop staat een neoclassicistisch gebouw waarvan ik zo aan de buitenkant niet kan zien wat de voormalige functie is geweest. Het gebouw is nu gesloten voor het publiek in ieder geval. Het lijkt erop dat het nog als kantoor in gebruik is.

13:50 uur – CF Toronto Eaton Centre

Hoewel ik er niet naar onderweg ben, ga ik toch even het CF Toronto Eaton Centre binnen. Dit enorme overdekte winkelcentrum wordt als de ultieme shoppingplek in Toronto beschouwd. Ik heb geen zin on te gaan winkelen, maar ben wel geïnteresseerd om de architectuur van binnen te bekijken. Vooral de dakstructuur wordt door redelijk wat Toronto-sites bejubeld. Dat moet ik dan toch even met eigen ogen zien.

Voor wie wel zin heeft om te winkelen kan ik melden dat ik een leuke mix zie van middenklasse en duurdere winkels. Zo zit er een goed betaalbare Zara naast een winkel van Hugo Boss. Op koopjes jagen zul je hier niet moeten doen, met uitzondering misschien van de uitverkoopperiodes.

Het winkelcentrum heeft een oppervlakte van maar liefst 150.000 m² waar in totaal ongeveer 330 winkels gevestigd zijn. Het langgerekte winkelcentrum is tevens onderdeel van PATH; een groot ondergronds voetgangerscomplex. In de wintermaanden is de ondergrondse stad misschien wel drukker dan bovengronds Toronto. Dat heeft allemaal te maken met het klimaat van Toronto dat garant staat voor periodes met strenge vorst.

14:10 uur – Yonge-Dundas Square

Yonge-Dundas Square wordt weleens het Times Square van Toronto genoemd. Wie het beroemde plein in New York City kent die zal zeker gelijkenissen zien. Net als Times Square is ook Yonge-Dundas Square het onofficiële centrum van de stad. Een tweede gelijkenis is de grote hoeveelheid aan reclame op de gevels, waarbij licht en video gebruikt worden om de aandacht te trekken. Naar verluid zijn het de lokale winkels en de inwoners die er hier in Toronto nog enigszins de rem op gegooid hebben. Zij hebben via de gemeente er alles aan gedaan om te voorkomen dat dit plein inderdaad een tweede Times Square zou worden.

Het is nu midden op de dag. Het effect van licht en video is nu wat minder dan wanneer het donker is. Toch valt het genoeg op dat ik weet dat de televisieserie Jack Ryan binnenkort te zien is via Amazon Prime Video.

14:35 uur – City Hall

Waarschijnlijk is het plein dat voor het nieuwe stadhuis ligt de meest gefotografeerde plek van Toronto. Dat komt door de combinatie van verschillende elementen die hier zichtbaar zijn. Zo zie je natuurlijk het modern vormgegeven stadhuis. Daarvoor ligt een rechthoekige vijver met fontein en het ‘Toronto-sign’. Deze enorme letters maken de plek zo fotogeniek. Overdag valt het nog wel mee met het aantal mensen dat hier komt voor een foto of selfie. Aan het begin van de avond, zodra het donker wordt, is het hier drukker. Dat komt omdat de letters dan op verschillende manieren verlicht worden. Ik ben al blij dat het zonnetje voldoende doorgebroken is voor een paar goede dagfoto’s.

Ik vergeet ook niet om het ernaast gelegen oude stadskantoor op de gevoelige plaat vast te leggen. Hoewel de focus van het plein zich richt op het nieuwe stadskantoor, is het oude pand naar mijn mening mooier.

15:15 uur – Legislative Building

Via University Avenue ben ik naar het Ontario Legislative Building gelopen. Ik had foto’s van dit parlementsgebouw gezien en wilde het graag met eigen ogen aanschouwen. De architectuur deed me wat denken aan het parlementsgebouw van British Columbia dat in Victoria staat. Hier in Toronto vergadert de uit 107 leden bestaande Legislative Assembly of Ontario. Dit is de wetgevende vergadering van Ontario. De architectuur laat zich het beste omschrijven als een Richardsonian Romaanse stijl. Deze neo-romaanse bouwstijl is vernoemd naar de Amerikaanse architect Henry Robson Richardson, die als vertegenwoordiger van deze trend gezien wordt.

15:30 uur – Royal Ontario Museum

Ik loop het metrostation in om de metro te pakken richting station ‘Museum’. Heb er inmiddels al 16 kilometer te voet opzitten vandaag en ga daarom wat spaarzaam doen met mijn voeten. Daarom leg ik het stuk naar het Royal Ontario Museum af met de metro. Dat kost me 3,25 Canadese dollar voor een enkele rit.

Voor 20 Canadese dollar koop ik een entreebewijs voor het Royal Ontario Museum. Ik twijfelde of ik vandaag dit museum nog zou doen of dat ik toch zou kiezen voor de Art Gallery of Toronto. Wetende dat ik dat kunstmuseum morgenavond gratis kan bezoeken (dat is iedere woensdagavond van 6 tot 9 uur) kies ik voor het Royal Ontario Museum.

Het ROM is een combinatie van een natuurhistorisch museum en een museum dat zich richt op allerlei wereldculturen. Op de begane grond is er een expositie gewijd aan de Aziatische culturen zoals China, Japan en Korea. Op de tweede verdieping (3rd floor) vind je onder andere de Europese culturen terug. Vooral Rome, het oude Griekenland en Cyprus krijgen hier veel aandacht. Ik loop ongeveer anderhalf uur door het museum heen. Ik herken veel dingen van voorgaande reizen. Dat is natuurlijk het voordeel als je een gros van de landen die uitgelicht worden al bezocht hebt.

17:30 uur – Chinatown

In een multiculturele stad zoals Toronto ontkom je er eigenlijk niet aan om een etnische wijk te bezoeken. Er zijn hier twee wijken die voor toeristen de moeite waard zouden zijn: Chinatown en Little Italy. Kijkend naar de plattegrond van de stad is dan Chinatown voor mij op dit moment de meest voor de hand liggende keuze. Ik ga te voet naar de Chinese wijk en bedenk me nu al dat ik van daar af met de taxi naar mijn hotel terug zal gaan om me even op te frissen.

Chinatown is één van de etnische wijken in Toronto. De stad is een smeltkroes van etniciteiten, wat veroorzaakt is door de migratie die vooral de vorige eeuw op grote schaal heeft plaatsgevonden. De Chinese wijk van Toronto heeft de vorm van een kruis als je op de plattegrond van Toronto kijkt: het beslaat een stukje van Spadina Avenue en een stukje van Dundas Street West. De kruising tussen deze twee straten is het hart van Chinatown. In deze buurt vind je behalve een hoge concentratie aan Chinese inwoners een ruim aanbod aan Chinese winkels en restaurants. Als je authentiek Chinees wilt eten dan moet je hier zijn. Ik heb echter andere plannen voor vanavond.

Op mijn telefoon zie ik dat de loopafstand tot mijn hotel van hieruit slechts 1 kilometer bedraagt. Ik kan voor dat stukje een taxi nemen zoals ik eigenlijk van plan was, maar besluit om toch maar te gaan lopen. Dat is waarschijnlijk net zo snel als wachten op een beschikbare taxi op dit tijdstip. Eenmaal terug in het hotel fris ik me op en kleed me op.

19:10 uur – Thais diner

Twee keer friet eten op een dag gaat mij te ver. Op veel plekken is dat wel wat je krijgt bij je avondmaaltijd. Gelukkig is Toronto een multiculturele stad, waardoor er ook volop buitenlandse keukens vertegenwoordigd zijn in Toronto. Ik kom dan al snel uit bij één van mijn favorieten: de Thaise keuken. Ik kan kiezen uit meerdere Thaise restaurants in de directe omgeving van mijn hotel. Het wordt Pai Northern Thai. Deze zaak staat enorm goed aangeschreven. De recensies op internet maken mij nieuwsgierig: ‘Je waant je in Thailand’, ‘Het lekkerste Thaise eten dat ik in jaren op heb’ en ‘Dit is hoe Thais eten moet smaken’ zijn slechte enkele lofzangen die Pai ten deel vallen.

Het duurt wel even voordat ik binnen ben. Er staat een rijtje wachtenden voor de zaak. Mijn geluk is dat ik alleen ben en er aan de bar vaak wat sneller plek is. Na iets meer dan een kwartier wachten heb ik een plekje. Ik kies twee gerechten van de menukaart: kipsaté vooraf en Curry Panang met kip als hoofdgerecht. Zowel de saté als de curry voldoen aan alle verwachtingen. Dit is inderdaad hoe Thais eten moet smaken. Dit is zelfs beter dan wat ik zelf gemiddeld in Thailand op heb. Wat mij betreft zijn alle lovende recensies helemaal terecht. Nadat ik mijn buik gevuld heb reken ik ruim 42 Canadese dollar af inclusief een fooi van 18 procent. Dat is eigenlijk tegenwoordig wel het minimum in een grote stad als Toronto.

20:15 uur – het blauwe uurtje

Omdat het vanuit het restaurant niet zo ver lopen is tot aan Nathan Phillips Square pers ik nog even de laatste meters uit mijn benen. Ik wil het Toronto Sign zien als het donker is. Het onder fotografen bekende blauwe uurtje is daar het ideale moment voor. De zon is vandaag om acht uur ondergegaan. Dat betekent dat de lucht langzaamaan steeds donkerder zal worden. Het blauwe uurtje breekt aan. Dat is het moment waarop de lucht donkerder wordt, maar het nog niet helemaal donker is. Dit is eigenlijk het perfecte moment voor avondfotografie. Ik ben duidelijk niet de enige die vanavond van het goede licht wil genieten. Op het plein is het vrij druk. Foto’s zonder mensen erop zijn daardoor vrijwel onmogelijk. Het geeft eigenlijk niet, want dit ziet er zo wel realistischer uit.

Rond negen uur ben ik terug in het hotel. Moe, maar voldaan. Het was een drukke dag waarbij ik veel gezien heb en vooral veel kilometer gelopen heb. Mijn telefoon laat een dagtotaal zien van 26 kilometer die ik lopend afgelegd zou hebben. Dit komt aardig overeen met het gevoel dat ik nu in mijn voeten heb.

Terugblik op een dag in Toronto

Als ik terugkijk naar deze dag in Toronto dan kan ik alleen maar concluderen dat ik het een leuke boeiende stad vindt die je positieve energie geeft. Als ik kijk naar de top 10 bezienswaardigheden voor Toronto dan heb ik het gros daarvan ontdekt. Een bezoek aan Toronto Island kost je eigenlijk een hele dag en paste daardoor niet in dit verhaal. Ik zie Toronto als een goed alternatief voor een stedentrip naar Noord-Amerika. Als je New York City en San Francisco al gezien hebt dan zou voor mij Toronto al heel snel op mijn lijstje met mogelijke bestemmingen komen. De relatief korte vliegafstand (pakweg 7 uur vliegen) en de betaalbare vliegtickets maken van  Toronto een goede stedentripbestemming.

Reisvoorbereiding

Om naar Toronto te reizen moet je wel aan wat reisvoorbereiding doen. Zo moet je als houder van een Nederlands paspoort je eTA voor Canada regelen. Dit is een elektronische toelating om visumvrij naar Canada te mogen reizen. Zorg er ook voor dat het profiel van je bankpas op ‘wereld’ staat om ter plekke geld op te kunnen nemen. Heb je nog geen creditcard? Misschien is je aanstaande Canada-reis wel een goed moment om er eentje aan te vragen. Het is een handig betaalmiddel in Toronto en elders in Canada. Je kunt de creditcard ook gebruiken om borg te staan bij hotels en autoverhuurders.