Veel bestemmingen lenen zich prima voor een vakantie van één dag.

De highlights van Santiago de Chile

Als je naar Paaseiland wilt vliegen dan moet je dat in de meeste gevallen via Santiago de Chile doen. Een andere manier is om via Tahiti (Frans Polynesië) naar Paaseiland te vliegen, maar dat is een serieuze omweg. De route via Santiago duurt al lang genoeg. Zo heb ik eerst in twaalf uur naar Santiago gevlogen om vervolgens in ruim drie uur tijd door te vliegen naar Santiago de Chile. De totale reisduur vanaf het moment dat ik op Schiphol arriveerde tot aan het hotel in Santiago bedroeg al meer dan 24 uur. In Santiago maak ik daarom een tussenstop van twee dagen voordat ik doorvlieg naar Hanga Roa op Paaseiland.

Vooraf had ik de feedback gekregen dat Santiago de Chile een grote en drukke stad is, die aanzienlijk minder interessant zou zijn dan koloniale steden zoals Havana in Cuba of Cartagena in Colombia. Twee dagen zou meer dan genoeg zijn en zelfs op één dag zou het prima mogelijk zijn om de belangrijkste hoogtepunten van Santiago te bewonderen. Dat zal ik vandaag zelf eens uit gaan zoeken tijdens een ‘Santiago de Chile in 12 uur’.

Na aankomst op Aeropuerto Internacional Arturo Merino Benítez heb ik een taxi naar mijn hotel genomen. Er was totaal geen verkeer en de chauffeur reed goed door, waardoor de rit ongeveer twintig minuten in beslag nam. Rond half vier in de ochtend was ik in mijn hotel, waarna ik meteen ben gaan slapen.

Bij de keuze voor mijn hotel in Santiago heb ik vooral gekeken naar comfort en ligging. Het vijfsterrenhotel NH Collection Plaza Santiago sprong er voor mij wel uit. Het hotel heeft een goede ligging: vlak bij de metro en dichtbij winkels en restaurants. Mijn goede ervaringen met NH Collection hotels elders was voor mij doorslaggevend. Het hotel voldoet aan alle verwachtingen: mijn kamer (1701) is ruim, aangenaam ingericht en heeft een goed bed. Het duurt dan ook niet lang voordat ik in slaap val.

kamer in het NH hotel

07:00 uur – opstaan

Na drie uurtjes geslapen te hebben, word ik vanzelf om 7 uur weer wakker. Het scheelt natuurlijk dat ik in het vliegtuig op weg naar Chili al een paar uur geslapen heb. Het tijdsverschil zorgt er dan voor dat ik hier niet te laat wakker word. Ik moet eerlijkheidshalve wel zeggen dat ik voor de zekerheid mijn wekker heb gezet om 8:00 uur. Het zou jammer zijn als ik mijn tijd hier zou verslapen.

uitzicht

Het eerste dat ik doe zodra ik uit bed stap is de gordijnen van de hotelkamer openschuiven. Zo kan ik zien waar ik zit. Toen ik een paar uur geleden hier arriveerde was het nog donker. Dan ziet de wereld er hel anders uit. Op dit moment komt de zon net op. Ik zie dat mijn kamer op het noordoosten uitkijkt. Ik zie de bergen van de Andes achter de stad opduiken. De weersverwachting voor Santiago is goed: zonnig en een maximumtemperatuur van 32 graden Celsius. Dat betekent luchtige kleding aantrekken en goed insmeren met een zonnebrandmiddel. In Nederland is het op dit moment winter. Mijn huid is daarom niet voorbereid op de felle zon hier.

07:30 uur – ontbijt

Na het douchen en aankleden wil ik eten. Voor mijn gevoel is het al bijna lunchtijd, dus een ontbijt gaat er zeker in. Ik kan lastig inschatten of er goede ontbijtmogelijkheden in de directe omgeving zitten. Ik heb gezien dat er een Wendy’s tegenover mijn hotel zit. Die keten staat erg laag op mijn lijstje van gewenste ontbijtplekken. Dan maar ontbijten in het hotel. Dit heeft tijdens een stedentrip niet mijn voorkeur. In dit geval lijkt het me de beste oplossing. De prijs is acceptabel: ongeveer 13 euro.

ontbijtbuffet

Het ontbijtbuffet ziet er goed uit. Veel keuze in lekkere verse producten. Ik maak een selectie van wat hapjes en haal een cappuccino uit de automaat. Daarnaast pak ik een glas vers fruitsap mee. Tijdens het ontbijten lees ik me een beetje in, zodat ik enigszins kan bepalen hoe ik de ochtend in Santiago zal beginnen.

ontbijt

08:15 uur – metro

Mijn hotel ligt op ongeveer vijf kilometer van het centrum. Als je de kaart van Santiago bekijkt dan denk je dat je vlakbij het hart van de stad zit, totdat je via Google Maps gaat uitrekenen wat de afstand is. Ik wist dit toen ik het hotel boekte. Wat ik ook wist, is dat Santiago een goed metronetwerk heeft. In ongeveer vijf minuten loop ik naar metrostation Tobalada. Daar koop ik eerst een zogenaamde bip-kaart. Dit is een OV-chipkaart voor het openbaar vervoer. Ik betaal 5000 pesos (ongeveer 5,5 euro) voor een kaart met genoeg tegoed voor 4 metroritten. Meer verwacht ik er niet nodig te hebben.

metrokaart

Na een metrorit van ruim tien minuten stap ik uit bij metrostation Santa Lucia. Daar zit ik aan de rand van het centrum.

08:30 uur – Cerro Santa Lucia

Op het moment dat ik op pad ga in Santiago heb ik geen vastomlijnd plan van wat ik wil gaan zien en doen. Globaal bestaat mijn plan uit ‘het centrum bezoeken’ en ‘van het uitzicht op de stad genieten’. Wat ik vooraf niet wist, is dat beide dingen tegelijkertijd kunnen. Vanaf de brede Alameda del Libertador Bernardo O’Higgings zie ik een dubbele gele barokke trap die naar boven leidt. Daartussen staat een zwarte gietijzeren poort die geopend is. Uit nieuwsgierigheid steek ik over om te kijken wat dit is.

Cerro Santa Lucia

Aan de rechterkant van de rechtse trap zie ik een muurschildering. Het is een eerbetoon van de stad aan Gabriela Mistral. Deze Chileense schrijver won in 1945 de Nobelprijs voor de literatuur. De muurschildering die op keramiek aangebracht is, is in 1970 gemaakt door de kunstenaar Fernando Daza Osorio. Tussen 1996 en 1997 is het kunstwerk gerestaureerd. Een nieuwe opknapbeurt is nodig vanwege de graffiti die er overheen gespoten is.

Gabriela Mistral

Cerro Santa Lucia is een heuvel waarop verschillende bouwwerken staan. De eerste gebouwen zijn begin negentiende eeuw weggezet: twee forten die ontworpen zijn door Manuel Olaguer Feliú, een brigadegeneraal. Verder zie je op de heuvel fonteinen, uitkijkposten en monumenten.

fort

Via allerlei trappen kom ik uiteindelijk terecht op het hoogste punt van Cerro Santa Lucia. De heuvel steekt 69 meter boven de stad uit. De top ligt 629 meter boven zeeniveau. Vanaf het uitzichtpunt geniet ik van het uitzicht over Santiago de Chile. De lucht is onbewolkt, maar is nog wel wat heiig. Nadat ik wat foto’s gemaakt heb ga ik richting de achterkant van de heuvel om daar naar beneden te gaan. Wat me onderweg opvalt is hoe lekker rustig het is hier. Het zal ongetwijfeld met het tijdstip te maken hebben. Het is zaterdag, dus weekend. Dan zal de stad wat later op gang komen dan doordeweeks, lijkt me.

hoogste punt van Cerro Santa Lucia

09:30 uur – Plaza de Armas

Als je een inwoner van Santiago vraagt wat het centrum van de stad is, dan zal men in de meeste gevallen ‘Plaza de Armas’ antwoorden. Dit enorme plein wordt als het hart van Santiago gezien. Op het moment dat ik vanuit oostelijke richting het plein betreed, zie ik vooral veel bomen en bankjes. Het lijkt bijna meer op een park dan op een plein. Dat komt mede door de enorme dimensies en de vele bomen, die voor een aangename hoeveelheid schaduw zorgen. Tijdens warme zomerdagen zijn dat soort plekjes zeer welkom.

Plaza de Armas

Qua architectuur laat Plaza de Armas meerdere stijlen uit verschillende tijdperken zien. Het plein symboliseert daardoor een beetje de evolutie van de stad. Het mooiste deel van Plaza de Armas is wat mij betreft de noordwestelijke hoek. Hier staan de mooiste façades, waaronder die van de Cathedral Metropolitana de Santiago, de Correo Central en het Museo Historico Nacional.

gevels aan Plaza de Armas

09:45 uur – kathedraal

Een van de belangrijkste bezienswaardigheden aan Plaza de Armas is de Cathedral Metropolitana de Santiago oftewel de Kathedraal van Santiago. Plichtsgetrouw loop ik het kerkgebouw binnen. Ik heb vanwege mijn atheïstische overtuiging niet zoveel met kerken en andere geloofsgebouwen. Ik zie ze vooral als architectonische objecten. Soms kan ik ze vanwege hun schoonheid enorm waarderen, vaak schiet ik mijn foto’s omdat het moet en ben dan snel weer naar buiten. Dat is nu ook het geval. Het is best wel een mooie kathedraal, maar als ik hem moet vergelijken met de vele andere kathedralen die ik in de loop der jaren bezocht heb, steekt deze er op geen enkel gebied bovenuit.

Cathedral Metropolitana de Santiago

10:00 uur – toeristische dienst

Ik zie een groot blauw bord met een ‘i’ erop. Daar moet de toeristische dienst zitten. Ik loop naar binnen en vraag om een toeristische kaart van Santiago de Chile. De plattegrond die ik gratis aangereikt krijg beslaat alleen het centrum. Op mijn vraag wat ik ‘moet’ zien is het antwoord kort en simpel: die staan allemaal aangegeven op de kaart. Met deze non-informatie verlaat ik het kantoor weer.

toeristische dienst

10:15 uur – jonge straatmuzikanten

Vrijwel iedere grote stad kent verschillende straatmuzikanten. Vaak loop ik er voorbij zonder er aandacht aan te schenken, soms blijf ik staan om even te genieten. Zo ook nu. Op de kruising van Bandera en de Paseo Huerfanos staan vier jongeren met hun strijkinstrumenten een prachtig stukje klassieke muziek te maken. Ik blijf hier een kwartier staan om genieten van de klanken die ze voortbrengen. Voordat ik doorloop gooi ik 1000 pesos fooi in de vioolkoffer.

jonge muzikanten

10:30 uur – Museo Chileno de Arte Precolombino

Tijdens een stedentrip bezoek ik altijd tenminste één museum. Vanwege het grote aanbod blijft het vaak niet beperkt tot eentje, maar bezoek ik meerdere musea in een dag. Vandaag probeer ik het museum bezoek te beperken. Als ik moet kiezen ga ik het liefst voor iets wat echt lokaal is. Voor vandaag heb ik het Chileens Museum voor Precolombiaanse Kunst uitgekozen. Dit is een kunstmuseum gewijd aan de studie en weergave van pre-Columbiaanse kunstwerken en artefacten uit Midden- en Zuid-Amerika. Het museum is gevestigd in het Palacio de la Real Aduana dat tussen 1805 en 1807 gebouwd is.

Museo Chileno de Arte Precolombino

Voor 8000 peso’s (bijna 10 euro) koop ik een entreeticket. Eerst bezoek ik de tijdelijke expositie. Die is momenteel gewijd aan Sheila Hicks. Deze van oorsprong Amerikaanse kunstenares begin haar carrière en is gespecialiseerd in textielkunst. Veel van haar werken zijn gebaseerd op inheemse weeftechnieken, die ze bestudeerd heeft tijdens haar reizen over vijf verschillende continenten. De kleuren en materialen integreren me. De kunstenares heeft een prachtige eigen stijl ontwikkeld die ik kan waarderen.

textielkunst

Ik vervolg mijn bezoek in de kelder van het museum. Hier worden de archeologische vondsten getoond uit het gebied dat we tegenwoordig Chili noemen. Het meest intrigerende wat hier te zien is, is de groep met houten beelden.

houten beelden

Op de eerste verdieping, die men hier tweede verdieping noemt, worden de voorwerpen tentoongesteld die uit andere gebieden komen uit wat we tegenwoordig Latijns-Amerika noemen. De combinatie van stijl en gebruikte materialen spreekt mijn aan. Koperen maskers, stenen beeldjes en allerlei fraai gedecoreerde gebruiksvoorwerpen staan uitgestald in de vitrines.

Koperen maskers

11:30 uur – Plaza de la Constitución

Nog geen tien minuten nadat ik het museum verlaten heb kom ik bij het andere grote plein in het centrum aan: Plaza de la Constitución. Helaas is heel het plein afgezet met hekken. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de politieke onrust en de grootse demonstraties die hier recent plaatsgevonden hebben. Jammer voor mij, want het is zo veel lastiger om een goede foto te maken van het plein met op de achtergrond het Palacio de la Moñeda.

Plaza de la Constitución

11:50 uur – met de metro

Om wat wandelmeters te besparen neem ik een metro. Ik stap bij La Moneda op en stap drie haltes verderop weer uit: bij Universidad Catholica. Kost me nog geen euro, dus waarom niet? Het stuk dat ik afsnijd is zover ik kan inschatten toch niet zo boeiend. Metrostation Baquedano had me beter uitgekomen. Die schijnt volgens de baliemedewerker van mijn hotel dicht te zijn.

met de metro

12:00 uur – Lastarria

Het was niet mijn doel, maar toch ben ik er terechtgekomen: de wijk Lastarria. Nadat ik het metrostation verliet vertelde mijn gevoel dat ik deze kant op moest gaan. Het was de graffiti die me aantrok. De straatkunst is hier nadrukkelijk aanwezig. Soms zijn het prachtige kunstwerken. Het gros van de aangebrachte verf bestaat uit teksten en leuzen. Mijn Spaans is matig. Toch zie je aan de wijze van aanbrengen dat het vooral protesten zijn.

Lastarria

Al wandelend kom ik uit bij een straatmarkt waar vooral kunst en kunstnijverheid verkocht wordt. Ik zie vooral veel leuke en originele dingen in plaats van de meuk die je vaak elders op markten ziet.

Lastarria markt

12:30 uur – lunch

Het is tijd om te zitten, iets te eten en iets te drinken. Dat doe ik bij Chipe Libre. Volgens TripAdvisor is dit de nummer 11 van bijna 5000 horecagelegenheden in Santiago. Ik had deze zaak bij het voorbijgaan gezien en dacht van ‘dat lijkt me we een leuke plek om te lunchen’. De TripAdvisor app bevestigde dit later.

Chipe Libre

Van binnen is het een mooie zaak. Toch kies ik ervoor om lekker achter op het terras te gaan zitten. Op deze schaduwrijke plek is het heerlijk vertoeven. Ik heb honger. Door het tijdsverschil is het voor mij al bijna tijd voor het avondeten. Daarom kies ik voor een voor- en hoofdgerecht. Het voorafje is een ceviche op basis van de ‘catch of the day. De rauwe vis die ik in blokjes geserveerd krijg is voorzien van kruiden, ui en een lekkere citroendressing. De portie is groter dan ik dacht. Ik vraag me af of ik het hoofdgerecht ook nog op zal krijgen.

ceviche

Als hoofdgerecht heb een een sandwich besteld: de Senator. Het is een sandwich op basis van ‘marraqueta’-brood met als beleg pork BBQ en ingemaakte kool. Ik had verwacht iets redelijk exotisch geserveerd te krijgen. Wij noemen dit in Nederland gewoon een broodje pulled pork met friet. Het smaakt overigens prima. Vanwege het riante voorgerecht krijg ik dit niet op. Ik laat bijna alle friet en bijna de helft van het broodje liggen.

de Senator

Chipe Libre is vooral een bar. Hun specialiteit is pisco. Deze alcoholische drank komt uit zowel Peru als Chili. Beide landen strijden om wie het land van de pisco is. Mij maakt het niet veel uit, ik ga het gewoon proberen. Het wordt een pisco sour. Deze cocktail wordt veel gedronken in Santiago. Ik bestel hem op basis van El Gobernador pisco. Op het moment dat ik de eerste slok neem denk ik ‘sodeju, wat lekker’. Dat we dit in Nederland nog niet kennen. Aan de andere kant niet zo erg, want nu kun je hier iets drinken wat je niet overal op de wereld kunt bestellen.

pisco sour

Na afloop reken ik 28.180 pesos af inclusief de fooi. Dit is omgerekend ongeveer 31 euro. Niet echt goedkoop, zou je denken. Voor het gebodene vind ik het wel waard. Ik heb ook nog een water en ginger ale op.

rekening

13:40 uur – Museo Nacional de Belles Artes

Jaja, ik weet het. Ik zou vandaag maar één museum doen. Maar als je dan een nationaal kunstmuseum voorbijloopt en erachter komt dat de entree helemaal gratis is, dan neem je toch even een kijkje. Dat doe ik dus ook. Met mijn gratis ticket (die moet je we even halen bij de balie) loop ik naar binnen. Vervolgens bezoek ik de begane grond en de verdieping. Leuk om te zien hoe ieder land zijn eigen onderwerpen heeft.

In dit museum is het vooral het gewone dagelijkse leven en de politiek doe zichtbaar is in de kunst. Religieuze onderwerpen zoals je die in Europa veel ziet, zie je hier amper. Boeiend is om te zien dat je hier vrij veel verschillende technieken ziet. Hierdoor kun je een gevarieerde collectie bewonderen. Ik loop er op mijn gemak in zo’n veertig minuten doorheen.

Museo Nacional de Belles Artes

14:30 uur – de wijk Bellavista

Als je op Internet gaat zoeken wat je allemaal moet zien en doen in Santiago, dan kom je zeker de wijk Bellavista tegen. Dit was niet zo lang geleden nog een achterstandswijk. De afgelopen jaren heeft deze buurt een metamorfose ondergaan. Er is vooral veel kleur aangebracht, waarmee dit een groot decor voor instagrammers en fotografen geworden is.

Bellavista

Wat mij opvalt is hoe rustig het in de zijstraten is. Ik lijk het rijk voor mijzelf alleen te hebben. Dat ben ik niet gewend op dit soort plekken. Zou het aan het tijdstip liggen? Houdt iedereen siësta of zo? Ik ga in ieder geval even los met mijn fotocamera. Het felle zonlicht zorgt ervoor dat ik me vooral focus op de panden die in de zon liggen.

Bellavista

Zodra ik op Pío Nono terechtkom, de hoofdstraat van Bellavista, verandert het beeld ineens. Hier is het een stuk levendiger. Ik zie terrasjes, er lopen mensen en er zijn winkeltjes geopend. Dit is het stuk Bellavista dat men bedoelt. Ik vind de rustigere straten trouwens net zo interessant. Omdat daar wat bars zitten, vermoed ik dat je daar vooral in de avonduren moet zijn.

Pío Nono

15:20 uur – funicular

Ik ga Santiago nog een keer van hogere hoogte bekijken. Dat doe ik door met de kabeltrein naar boven te gaan. Daar ligt het Parque Metropolitano. Dit is vooral onder gezinnen een geliefd uitje, mede omdat de dierentuin zich hier bevindt. Die ga ik niet bezoeken. Ik koop voor 4420 pesos een combinatieticket voor de funicular (kabeltrein) en de teleférico (de kabelbaan). Ik ga dus op een andere plek weer naar beneden. Na het kopen van het ticket sluit ik eerst aan in de vrij lange rij wachtenden.

funicular

Na een wachttijd van 25 minuten kan ik instappen. Enkele minuten later vertrekt de funicular naar boven. Onderweg krijg ik steeds meer van het uitzicht te zien. Hierdoor besef ik hoe groot Santiago is. Wat een stad! Dat merk je eigenlijk niet zo erg als je beneden op straat loopt. Na zes minuten ben ik boven.

15:50 uur – uitzicht

Nadat ik uitgestapt ben loop ik direct door naar het uitzichtpunt. Wat een uitzicht, zeg! Helaas zorgt de combinatie van vocht en smog ervoor dat de blauwe lucht nu minder blauw toont dan wanneer je beneden bent. Dat is op foto goed te zien. Desalniettemin is het een indrukwekkend wijds uitzicht. Het is de moeite waard om de rit naar boven te maken.

uitzicht op Santiago

16:10 uur – Parque Metropolitano

Na een twintigtal minuten van het uitzicht genoten te hebben en even een flesje water gedronken te hebben, vervolg ik mijn tocht door het Parque Metropolitano. Het eerste wat ik ga bezoeken is de begraafplaats: het Sanctuario Inmaculada Concepción. Hier staat een beeld dat lijkt op het Christus-beeld in Rio de Janeiro. Hier geeft het witte beeld de heilige maagd Maria weer.

de heilige maagd Maria

Ik verlaat het hoogste punt en loop naar het oosten. Daar kom ik een paar fraai beschilderde kruizen tegen.

beschilderd kruis

Verder heb ik van hieraf ineens een goed uitzicht op het oostelijke deel van de stad. Zo zie ik de 300 meter hoge Gran Torre Santiago staan. Dit is de hoogste wolkenkrabber van de stad. Iets rechts daarvan herken ik duidelijk mijn hotel. Sky Costanera, het uitzichtplatform van de Gran Torre Santiago, ga ik vandaag niet meer bezoeken. Dat bewaar ik voor morgen.

een goed uitzicht op het oostelijke deel van de stad

Bij het cafetaria dat naast het kabelbaanstation zit verkopen ze vers ijs. Mijn oog valt op de verse vruchtenijsjes op een stokje. Het is nu 32 graden in Santiago en dan gaat een verkoelend ijsje er best in. Voor 2000 pesos koop ik een heerlijk mango-ijsje die op het terras genuttigd wordt. Lekker even in de schaduw zitten. Zo weet ik zeker dat het geen knoeiboel wordt.

mango-ijsje

Na het ijsje ga ik met de kabelbaan verder. En zoals zo vaak is de rij gedurende de periode dat ik mijn ijsje opgegeten heb ineens een stuk langer geworden. Ach, ik heb de tijd. Ik heb vandaag al aardig wat gezien en gedaan. De rij gaat een stuk sneller dan ík verwacht had. Na tien minuten zit ik in de kabelbaan. Onderweg kan ik nog wat van het uitzicht genieten. Na een klein kwartier sta ik beneden bij het basisstation.

kabelbaan

17:10 uur – Providencia

Vanaf het benedenstation van de kabelbaan loop ik in zuidelijke richting naar de wijk Providencia. Dit is een relatief moderne wijk, waar je vrij veel moderne kantoorgebouwen aantreft. Koloniale architectuur zul je hier amper zien. In Providencia staat mijn hotel. De batterij van mijn camera is bijna leeg en ik wil me even opfrissen. Daarom maak ik een korte pauze in mijn hotelkamer. Na een verfrissende douche trek ik verse kleren aan. Zo kan ik meteen een lange broek aantrekken voor het avondeten.

Providencia

18:00 uur – biertje

Het is zaterdag en dat betekent ook hier in Chili dat het weekend is. Tijd voor een biertje dus. Via internet heb ik een microbrouwerij On Tap gevonden. Dit is tien minuten lopen van mijn hotel. Eenmaal gearriveerd is de deur gesloten. Het bord buiten meld dat het Happy Hour is tussen 17 en 19 uur. Ten eerste is dat twee uur en ten tweede word ik hier niet bepaald happy van.

microbrouwerij On Tap

Gelukkig kan ik in de buurt wel een biertje drinken. Nueste Clásica adverteert met Blue Moon. Dat is één van mijn lievelingsbieren. Ik ga boven zitten om half in de open lucht te genieten van mijn Blue Moon. Voor een halve liter koel bier ben ik 4200 pesos kwijt. Dat is inclusief de vrijwel verplichte propina (fooi).

Blue Moon

18:50 uur – Uber

Als het kan, bestel ik een Uber. Nou schijnt Uber in Chili niet legaal te zijn. Ze rijden wel. Voor 3 euro inclusief fooi brengt Pedro Pablo mij met zijn Peugeot 301 naar het Marriott hotel. Daar zit de Latin Grill, wat volgens TripAdvisor het nummer 3 restaurant van Santiago zou moeten zijn. Dat wil ik dan weleens ervaren. De rit duurt ruim tien minuten. Onderweg weten we door een combinatie van Engels en Spaans een goede conversatie op te bouwen.

19:05 uur – Latin Grill

Restaurant Latin Grill is binnen het gezelligste. Toch kies ik ervoor om buiten op het terras te zitten. Het is toch heerlijk als je buiten kunt dineren als je beseft wat voor weer het nu in Nederland is: 5 graden en regenachtig. Dat is wat de weerapp mij vertelt. Hier is het momenteel nog 29 graden. Heerlijk toch?

Ik bestel een duo van tonijn vooraf en een angus filet van de grill als hoofdgerecht. Daarbij kies ik voor de kleinste portie: 250 gram. De andere keuze zou 4 ons geweest zijn, wat ik echt te veel vind. Als drankje bestel ik ginger ale. Vanavond houd ik verder alcoholvrij.

ginger ale

Het voorgerecht biedt een leuk pallet aan smaken. De gereduceerde rode wijn en de aardbeien passen prima bij de vis. De tartaar is iets aan de zoute kant, maar niet dusdanig dat het me irriteert.

duo van tonijn

De steak is een tegenvaller. Op het moment dat ik mijn mes erin zet, denk ik eerst dat dit stuk vlees bijna doorbakken is. Dat blijkt niet zo te zijn. Wel vreemd dat ik de malsheid mis die bij ossenhaas zo gebruikelijk is. De smaak is wel aardig. Voor het geld dat ik betaal is het geen slechte steak. De toppositie in de beoordelingssite begrijp ik dat echter niet. Dit moet veel beter kunnen in Zuid-Amerika! Nadat ik 40.000 pesos afgerekend heb, bestel ik weer een Uber. Die zet mij voor ongeveer drie euro netjes voor de deur van mijn tijdelijke verblijfsplaats in Chili af.

steak

Einde van de dag

Na mijn diner zit de dag in Santiago de Chile er ver op. De rest van de avond besteed ik aan het uitwerken van deze dag op mijn laptop en het lezen van mijn e-mails. Ik duik daarna vrij vroeg mijn bed in: iets na tienen gaan de luikjes dicht.

Soortgelijke berichten

Geen gerelateerde berichten gevonden