Veel bestemmingen lenen zich prima voor een vakantie van één dag.

De highlights van Metz

Metz is een middelgrote stad, in het noordoostelijke deel van Frankrijk. Het was ooit de hoofdstad van de Lorraine, een voormalige regio in Frankrijk, die nu onderdeel is van de regio Grand Est. Metz heeft een bewogen verleden dat helemaal teruggaat tot de Galliërs en de Romeinen. Vanaf de negende eeuw is Metz een grensstad geweest. Lang waren het dikke omwallingen, stadsmuren en grachten die het aangezicht van de stad bepaalden, maar na de sloop van een groot deel van deze verdedigingswerken kwam er ruimte voor stedelijke ontwikkeling.

Belangrijk voor de stad was de bouw van de Keizerlijke wijk aan het begin van de vorige eeuw toen Metz in Duitse handen was. Veel bouwwerken uit deze periode vormen nu nog steeds de belangrijkste architectonische bezienswaardigheden. De twee absolute hoogtepunten van een bezoek aan Metz zijn de kathedraal van Metz en het Centre Pompidou-Metz. We (mijn vrouw, puberdochter en ik) bezoeken Metz als we op de terugweg zijn van een vakantie in Italië en Frankrijk. Twee jaar geleden jaar bezochten we aan het einde van onze vakantie Nancy. Een langere tussenstop voor het einde van de vakantie was ons goed bevallen; daarom nu is Metz aan de beurt.

We zijn een dagje langer op de camping gebleven zodat we niet op maandag (meestal de vaste sluitingsdag voor musea), maar op dinsdag de stad bezoeken. – spoileralert- Helaas komen we er al snel achter dat niet maandag, maar dinsdag de vaste sluitingsdag is in Metz.

Overnachten in het Novotel Metz Centre

Het Novotel Centre van Metz, is qua ligging een van de beste hotels in de stad Metz. Zeker als je de overnachting(en) gebruikt als je op doorreis bent tijdens een vakantie. Het hotel heeft namelijk een eigen parking waar je zonder problemen je vakantiespullen in de auto kunt achterlaten. Een ander belangrijk pluspunt is dat het hotel midden in het historische centrum van de stad ligt. Vanuit het hotel sta je direct in een van de winkelstraten, de kathedraal ligt op enkele minuten lopen en voor de gezellige Place Saint Louis hoef je alleen de hoek om te lopen, als je de juiste uitgang neemt. Het hotel zelf is een beetje gedateerd, maar de kamers zijn er ruim genoeg en schoon.

We zijn gisteren aan het einde van de middag aangekomen in Metz, hebben de auto in de parking Saint-Jacques geparkeerd onder het hotel. Handig om te weten is dat je bij het uitchecken restitutie kunt krijgen op je parkeerticket. In de avond zijn we wat gaan eten op een leuk pleintje in de stad en hebben ongeveer de route uitgezet die we vandaag willen gaan lopen. Het is vakantie dus we blijven net wat langer liggen in bed, voor we een plekje zoeken om te gaan ontbijten.

10:00 uur – ontbijt op Place du Quarteau

Via de Rue de Change, de Place Saint Louis en de Rue de Royale komen lang het Place du Quarteau. Er zitten daar een paar kleine eetcafétjes, die vol zitten met ontbijtende Fransen. We vinden een plekje bij Valentino op het terras waar we kopje koffie, verse jus en een gesuikerde croissant bestellen. Een echt Frans ontbijt.

10:25 uur – richting het Centre Pompidou-Metz

Vanaf ons ontbijttentje slaan we rechtsaf de Rue de la Fontain in om vervolgens via de Rue de Augustins, de spoortunnel te nemen richting het Centre Pompidou-Metz. Tot onze schrik staan we voor een gesloten deur, dinsdag is de vaste sluitingsdag is van het museum en na even googelen, blijkt dit voor zo goed als alle musea en bezienswaardigheden hetzelfde te zijn. Het is vakantie, dus flexibel als we zijn passen we de plannen aan. We besluiten een lange stadwandeling door de stad te gaan maken en de dames zien dit als een “teken” dat er meer geshopt moet worden vandaag.

Mocht je nu een stuk slimmer zijn dan wij en de stad niet op een dinsdag bezoeken, dan is het Centre Pompidou-Metz echt een aanrader. Tijdens een eerder bezoek aan Metz in 2015 heb ik dit futuristisch centrum voor moderne kunst al eens bezocht. Het futuristische bouwwerk – dat nog het meest wegheeft van een grote Aziatische hoed die boven op een gebouw is gezet – is echt prachtig. Het golvende houten skelet houten skelet is omspannen met wat een rijstdoek lijkt, waardoor het een Aziatische uitstraling heeft. Het centrum is ontworpen door Japanse architect Shigeru Ban en de Franse architect Jean de Gastines. Het gebouw is al te zien vanaf de snelweg en is één van de markantste gebouwen van de stad. In het museum worden jaarlijks verschillende tentoonstellingen gehouden. De grote centrale hal wordt meestal gebruikt voor een groot kunstwerk. Toen ik het museum in 2015 bezocht was er een expositie met werk van de Amerikaanse kunstenaar Andy Warhol. De samenwerking van het unieke bouwwerk, dat in iedere ruimte ander licht heeft en de moderne kunstwerken, maken een bezoek de moeite waard. Ook als moderne kunst niet echt je ding is, maakt de bijzondere constructie van het Centre Pompidou-Metz en het schitterende uitzicht dat je er over de stad Metz hebt, veel goed.

10:37 uur – Centre Foires Et Congrès Metz

Terwijl we wat teleurgesteld weglopen bij het Centre Pompidou-Metz zien we aan de rechterzijde het hypermoderne Centre Foires Et Congrès Metz. Als we er voorbijlopen schijnt de zon op het gebouw waardoor het congrescentrum prachtig uitgelicht wordt. Aan de achterkant van het congrescentrum nemen we de Passerrelle des droits de l’homme, om vervolgens via een tunnel de achterzijde van het station van Metz binnen te lopen.

10:45 uur – het station van Metz

Het station van Metz is gebouwd in een periode dat de stad in Duitse handen was. Om precies te zijn in 1908, in opdracht van Keizer Wilhelm II. Het station is gebouwd in de Neoromaanse stijl, vooral om het een echte Duitse uitstraling te geven. Mogelijke vijanden moesten zich niet vergissen van welk land Metz onderdeel was. Dit vertaalde zich in een grotesk gebouw dat nu vooral veel wegheeft van een Neoromaanse kerk en niet van een station. Dit gevoel wordt versterkt door de klokkentoren en de entreehal met glas-in-loodramen. De buitenzijde van het station oogt in eerste instantie wat plompt, maar als je wat beter kijkt, zijn er heel wat bijzondere details te ontdekken. Er zijn verschillende reliëfs waarop belangrijke gebeurtenissen uit de Duitse geschiedenis te zien zijn. Toen het station gebouwd werd, had het vooral een militaire functie. Moest het tot een oorlog komen tussen Duitsland en Frankrijk of Rusland, dan konden er vanuit Metz grote troepenverplaatsingen plaatsvinden. Dit is de belangrijkste reden dat het station nu driehonderd meter lang is.

Aan de binnenzijde van het station – wat nu een druk station is – zijn nog veel “kunstschatten” te ontdekken. Overal zijn leuke kleine reliëfs te vinden van treinen of treinpassagiers, mooie glas-in-loodramen en tegeltableaus. Je moet wel even door de poorten, kaartautomaten, winkels en glazen hokjes heen kunnen kijken om de onderliggende schoonheid van het station te kunnen ontdekken.

10:52 uur – verder wandelen

We verlaten het station via de hoofdingang. Daar lopen we recht op een groot standbeeld van Charles de Gaulle. Frans officier in de Eerste Wereldoorlog, leider van de Franse regering-in-ballingschap en eerste president van de Vijfde republiek. Het kan niet anders zijn dan ze dit standbeeld hier weggezet hebben, om een lange neus te trekken naar het gebouw dat bedoeld was om de Germanisering in de regio te bevorderen. We lopen via de Rue Gambetta naar de Place Raymond Mondon om vervolgens op de Avenue Foch rechtsaf te slaan. Daar zien we de Tour de Camoufle de Metz staan. De toren is een overblijfsel van de middeleeuwse stadsmuren van Metz. De toren is gebouwd in de eerste helft van de vijftiende eeuw, tijdens een uitbreiding van de oorspronkelijke stadsmuren. Op de plek waar nu de Avenue Foch loopt, was in deze periode een gracht, deze werd in 1903 gedempt, waardoor nu een groot deel van de toren ondergronds ligt.

11:05 uur – Avenue Foch en de Keizerlijke wijk van Metz

We lopen verder Avenue Foch af, een straat die in het begin van de vorige eeuw gebouwd is als onderdeel van Keizerlijke wijk van Metz. In dit deel van de straat zijn prachtige herenhuizen te zijn die gebouwd zijn in de jugendstil, het Duitse antwoord op de art nouveau. De Duitse variant is iets minder verfijnd, maar heeft duidelijk meer overeenkomsten met de Franse stroming dan verschillen. Andere gebouwen zijn gebouwd in de neoromaanse of neoklassieke stijl. De oorspronkelijke naam van de straat was de Kaiser Wilhelm Ring, maar dit werd na de Eerste Wereldoorlog veranderd in zijn huidige naam. Aan het einde van de straat draaien we om en lopen via het parkje in het midden van de straat terug richting de rotonde. Hier zien we het historische Chambre des Métiers (kamer van Koophandel) in de Vlaamse neorenaissancistische stijl. We lopen bij de rotonde rechtdoor en komen bij de Porte Serpenoise.

De Porte Serpenoise is een van de oude stadspoorten van Metz. De huidige stadspoort is gebouwd in 1852, maar deze plek markeerde al in de derde eeuw de zuidelijke grens van de stad. De eerste poort op deze plek werd gebouwd in de dertiende eeuw, tegelijkertijd met de stadsmuren. In het begin van de vorige eeuw, nadat de grachten en de ommuring voor een groot deel werd afgebroken, kreeg de poort zijn huidige uiterlijk, lichtelijk geïnspireerd op de Arc de Triomph in Parijs.

Voor de poort slaan we rechtsaf het Square Gallieni in en komen uit bij het Palais du Gouverneur Militaire. Dit van oorsprong militaire bouwwerk – al zou je dat niet denken als je ervoor staat – is gebouwd in het begin van de vorige eeuw. Het was het centraal commandocentrum van keizer Wilhelm II. Het gebouw staat net buiten de Keizerlijke wijk van Metz, maar maakt er historisch gezien wel onderdeel van uit. Om zijn macht te tonen liet Keizer Wilhelm II dit paleis bouwen op de resten van de vroegere citadel van Metz. In de tuinen van het paleis zijn nog resten te zien van de oude stadmuren uit de middeleeuwen en van de Romeinse omwalling uit de derde eeuw. Helaas is dit prachtige bouwwerk, vanwege zijn militaire functie niet geopend voor publiek.

11:28 uur – wandelen door het historisch stadscentrum en langs de Moezel

Via de Avenue Ney lopen we verder richting het historische deel van Metz. We komen langs het Hôtel La Citadelle Metz en het Arsenal, een voormalige munitieopslag die nu gebruikt wordt als poppodium. Van hier lopen we de Jardin de l’esplanade de Metz in. De tuinen hebben een oppervlakte van bijna tienduizend vierkante meter wat behoorlijk groot is, zo midden in het historische centrum. De tuinen zijn in het begin van de negentiende eeuw aangelegd op de plaats waar eerst een deel van de citadel stond. In de tuinen worden met grote regelmaat feesten en evenementen gehouden. In de tuinen staan verschillende mooie kunstwerken, zoals Le Cheval de bronze, Le Poilu libérateur en een buste van Paul Verlaine. Op warme zomerdagen zorgen de vele fonteinen op en rondom het plein voor de nodige verkoeling. We lopen richting de Moezel, maar slaan eerst nog even linksaf op het plein om de Basilica of Saint-Pierre-aux-Nonnains te bekijken.
De Basilica of Saint-Pierre-aux-Nonnains is zelfs een van de oudste kerk van Frankrijk en is een van de oudste ter wereld. De basilica is gebouwd in de tweede helft van de vierde eeuw, in de tijd van de Romeinen. Niet als geloofsgebouw, maar als palaestra; de Romeinse variant van een sportschool, compleet met verwarmde baden. In de zevende eeuw werd de kapel omgebouwd tot benedictijnenklooster. In de zestiende eeuw, met de komst van de citadel verloor het de geloofsfunctie en werd het een militair pakhuis. Tegenwoordig is het een plek waar concerten en tentoonstellingen gehouden worden. Hierdoor kun je de oudste kerk van Frankrijk niet zomaar binnenlopen. Als je geluk hebt, is er een expositie en kun je even binnengluren. Buiten zijn er nog wat overblijfselen van de zestiende-eeuwse kloostergangen te zien.

We steken de weg over en komen aan bij de oevers van de Moezel. We kijken uit over het Lac Des Cygnes (zwanenmeer) al laat nu even geen zwaan zich zien en zien links het Maison de l’éclusier liggen. Dit voormalige huis van de sluiswachter aan de Quai des Régates is een van de mooiste vakwerkhuizen van de stad.

We lopen nog een stukje langs een bospad, voor we bij de Moezel en de Rue de Roches uitkomen. Links zien we het Meer van Metz liggen en de historische Société des Régates Messines, maar we lopen de andere kant op, op de Rue de Roches tot we bij de Moyen Pont uitkomen. We lopen bij de brug naar boven om hem vervolgens over te steken. Vanaf deze brug heb je het mooiste uitzicht op de Temple Neuf.

Aan het einde van de brug slaan we linksaf en lopen de Digue de la Pucelle op. Dit is een dijk waarmee het waterpeil van de Moezel in Metz gedeeltelijk gecontroleerd te worden. Als de sluizen onder de dijk wat verder opengezet worden stroomt het water naar een lagergelegen deel bij de Pont des Morts.

Toen we Metz bezochten waren er in deze afwatering kajakwedstrijden aan de gang.

12:14 uur – L’île du Petit Saulcy

We lopen terug naar de Moyen Pont en gaan via de Rue de la Haye naar de Pont Saint-Marcel en komen aan op het eilandje L’île du Petit Saulcy. We maken een wandeling rond Temple Neuf, door het Jardin d’Armour. De Temple Neuf is gebouwd in het begin van de twintigste eeuw, als de nieuwe protestante kerk van Metz. Helaas is de kerk altijd gesloten voor toeristen en kan hij alleen tijdens diensten als gelovige bezocht worden. Van de kerk lopen naar de place de la Comédie, dat nu helemaal vol staat met plantenbakken, speeltoestellen en een fontein. Het belangrijkste gebouw op dit plein is de Opéra-Théâtre de Metz Métropole. De opera van Metz is de oudste van Frankrijk die nog steeds gebruikt wordt als opera en een van de oudste van Europa. Het is gebouwd in de eerste helft van de achttiende eeuw op L’île du Petit Saulcy. De opera was het eerste gebouw op dit eilandje dat eerder alleen gebruikt werd voor paardenmarkten en de opslag van hout. Na de bouw van de opera verrezen op het eiland verschillende nieuwe overheidsgebouwen. Doordat de allemaal in ongeveer dezelfde periode gebeurde in de neoklassieke stijl heeft het eilandje een statige uitstraling.

We verlaten het eilandje via de Pont Piétonnier de la Moselle en lopen langs een onderdoorgang naar de Rue de Roches om uiteindelijk uit te komen op de place de Chambre.

12:42 uur – lunch op de Place de Chambre

Het Place de Chambre is een gezellig pleintje aan de achterzijde van de kathedraal van Metz, met verschillende restaurants en evenveel terrassen. Het is behoorlijk druk op het plein, maar vinden nog een plekje. Op de kaart staat dat hun gebraden kippetjes één van de specialiteiten is, dus kiezen we die. Al vrij snel arriveren er heerlijk gebraden kippetjes in een ovenschaal en voor ik een foto kan nemen vallen de dames aan. Het eten is er prima en zeker niet te duur voor wat je krijgt. We vonden een plekje bij een van de weinige restaurants die nog ruimte had op het terras, wil je bij een specifiek restaurant eten, dan doe je er verstandig aan om te reserveren. Voor de andere delen van Metz ontdekken bestellen we eerst nog een kopje koffie.

13:25 uur – overdekte markt van Metz

Vanaf het place de Chambre lopen we richting de overdekte markt van Metz. We beklimmen wat trappen en komen uit tussen marktkramen in het voormalig bisschoppelijk paleis van Metz. Sinds dit gebouw zijn oorspronkelijke functie verloor – na de Franse revolutie – wordt er een overdekte markt gehouden. We zien kraampjes met verse vis, kleurrijk uitgestalde groenten en slagers die prachtige stukken vlees verkopen, die ik in Nederland nog nooit bij de slager heb zien liggen. Via de voorzijde van de Marche Couvert verlaten we het gebouw en staan recht tegenover de ingang van Kathedraal van Metz.

13:31 uur – kathedraal van Metz

De Cathédrale Saint-Étienne de Metz – zoals de kathedraal officieel heet – is zonder twijfel het mooiste gebouw in de historische binnenstad van Metz. Het imposante bouwwerk is al vanaf veraf goed te zien, maar van dichtbij lijkt hij nog indrukwekkender.  De huidige kathedraal is het veertiende-eeuwse resultaat van het samenvoegen van twee oudere kerken op deze plaats. Het zou nog tot de zestiende eeuw duren voor hij zijn uiteindelijk gotische uiterlijk zou krijgen. Door de eeuwen heen zijn er verschillende aanpassingen aan de kathedraal gedaan, zo is het huidige portaal het resultaat van een toevoeging uit de achttiende eeuw en is de binnen grotendeels vervangen na een grote brand in de negentiende eeuw. Deze restauratiewerken zouden door geld- en tijdgebrek duren tot ver na de Tweede Wereldoorlog. Met het plaatsen van de gebrandschilderde ramen van Marc Chagall in 1960 werd het einde van de restauratie gevierd.

We gaan door het achttiende-eeuwse portaal naar binnen. Het portaal is rijkelijk versierd met allerlei verschillende heiligen en weldoeners van de stad. Eenmaal binnen in de kathedraal zijn het de glas-in-loodramen en de verschillende gebrandschilderde ramen die alle aandacht naar zich toetrekken. De binnenzijde van de kathedraal wordt versierd door een prachtig kleurenspel, dat iedere minuut van pallet lijkt te veranderen.

Bijzonder is dat er in de kathedraal van Metz, glaswerkkunst uit de hele geschiedenis van het gebouw terug te vinden is. De oudste ramen zien we in zuidelijke kruisbeuk, dit glas stamt nog uit de dertiende eeuw. De grote rozet boven de westelijke ingang is uit de veertiende en vijftiende eeuw. In het de noordelijk kruisbeuk is glas te zien uit de zestiende eeuw.

Bij het koor is het beroemde werk van de kunstenaar Marc Chagall te vinden. Dit gebrandschilderde raam vertelt het scheppingsverhaal. Wie goed kijkt, zal veel onderdelen van dit klassieke Bijbelverhaal ontdekken. In een van kapellen aan de zijkant van de kathedraal zijn de ramen van Jacques Villon te zien. In de ramen is zijn typische stijl het “impressionistisch kubisme” goed te herkennen.

De binnenzijde van de kathedraal van Metz kun je het beste bezoeken op het moment dat de zon buiten uitbundig aan het schijnen is. Hoe feller de zon schijnt hoe uitbundiger de kleuren aan de binnenkant zijn.

13:46 uur – verder op de verkenningstocht door Metz

Als we naar buiten stappen bij de kathedraal, komen we uit op de Place d’Armes. Dit grote rechthoekige plein is ooit gebouwd zodat er militaire parades plaats konden vinden, maar is nu een plek waar vermoeide toeristen zitten te kijken naar de kathedraal. Op dit plein is ook het “office de tourisme” te vinden. Ze kunnen je precies vertellen welke musea en bezienswaardigheden op welke dagen geopend of gesloten zijn…..

We volgen de Rue des Jardins tot de Pont Saint-Georges. Aan de overzijde van de Moezel zien we een prachtig modern bouwwerk, dat als een rots aan de andere zijde van het water ligt.

We lopen een klein stukje langs het water, tot we in de straat naast ons de Synagoge van Metz zien staan. Net als de meeste synagogen in de wereld kun je deze niet bezoeken, maar het is wel leuk om er even langs te lopen. De synagoge is gebouwd in 1850 omdat het aantal joodse inwoners in deze periode flink gegroeid was.

We lopen rechtdoor tot we bij de boulevard Paihans uitkomen en rechtsaf slaan. Daar zien we de Ecole Claude Debussy staan. Net als de gebouwen die we aan het begin van de ochtend hebben gezien is deze prachtige school gebouwd aan het begin van de vorige eeuw, om Metz te Germaniseren. Het gebouw is een mengeling van klassieke Duitse architectuur (Elzasser renaissance) vermengd met een vleugje Jugendstil.

Iets verderop in de straat komen we een parkeergarage tegen met daarop een reliëf van J. M. Baumel. Na parkeergarage gaan we linksaf naar de Jardins des Amours. Bij de rivier de La Seille gaan we rechtsaf en volgen het park tot we aankomen bij de Porte des Allemands.

14:32 uur – Porte des Allemands

De Porte des Allemands is een van de overgebleven stadspoorten van Metz. De oudste delen van de poort stammen uit de dertiende eeuw. Andere delen van de oude verdedigingswerken zijn uit de vijftiende eeuw. Opvallend detail is dat; toen de Vauban de verdedigingswerken van Metz liet aanpassen, hij de poort helemaal ongemoeid liet. Schijnbaar was hij zo onder de indruk van de poort dat hij hem in originele staat liet. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte de poort wel zwaar beschadigd, maar na de herbouw is hij weer in zijn originele glorie te zien. De Porte des Allemands is geopend voor het publiek. In de ruimtes op de begane grond is een klein museum gevestigd, waar tijdelijke tentoonstellingen te zien zijn, net als in de bijbehorende tuin. Leuker zijn de uitzichten die je vanaf de stadspoort op de stad Metz hebt. De torens van de poort zijn niet heel hoog, maar toch krijg je er een ander beeld van de stad.

14:46 uur – terug richting het centrum van Metz

We dalen de torens van de Porte des Allemands weer af en gaan terug richting de binnenstad. We lopen via de Rue des Allemands, waar we na nog geen honderd meter verder de Eglise Saint-Eucaire tegenkomen. Deze historische kerk, waarvan de oudste delen uit de vijfde eeuw stammen, is prachtig bewaard gebleven. Vooral de romaanse binnenzijde is nog in een goede staat. Let even op het prachtige glas-in-loodraampje naast de voordeur.

We lopen verder terug richting het centrum tot de dames de vintagewinkel “Le Bardak” spotten, een winkel met daarin veel te veel kleren op rekken die uitpuilen. Aan het einde van de Rue de Allemans volgen we de weg en slaan linksaf richting de Place Saint Louis.

15:00 uur – drankje op het Place Saint-Louis

Dit gezellige middeleeuws plein is de perfecte plek om even een drankje te doen. We vinden een plekje op het terras in de zon. Het toeval wil dat we precies bij een biercafé zijn gaan zitten. We laten ons niet kennen en bestellen een van de lokale specialiteiten.

15:20 uur – shoppen

Vanaf het Place de Saint-Louis lopen we door de verschillende winkelstraten op zoek naar leuke en unieke winkeltjes. Er zijn in Metz opvallend veel leuke tweedehands en vintage winkels te vinden. Moules Fripes is een goed voorbeeld van een vintagewinkel die zich gespecialiseerd heeft in haute culture. Zelfs tweedehands moet je er nog honderden euro’s betalen voor sommige kledingstukken, maar dan heb je wel een uniek item te pakken. Een stuk betaalbaarder was Next Days dat we tegenkwamen in de straat naast ons hotel. In de Rue des Jardins komen nog wat platenwinkels en winkeltjes met vintage snuisterijen tegen. We sluiten de shopsessie af bij Hisler een prachtige boeken- en stripwinkel, die jammer genoeg alleen Franstalige boeken verkoopt.

17:15 uur – snackplankje op de place Jean-Paul II

Hisler zit op de hoek van de place Jean-Paul II. We waren eigenlijk van plan om al terug te gaan naar het hotel, maar gaan toch nog even op het terras zitten voor een drankje en een snackplankje.

18:15 uur – even terug naar het hotel

Ongeveer een uurtje later gaan we toch terug naar het hotel om ons even op te frissen en ons klaar te maken voor het diner. In het hotel zien we een onverwachte gast in bed liggen.

19:30 uur – dineren bij een restaurantje op de place de Chambre

Als we ons wat opgefrist hebben, lopen we terug richting de place de Chambre waar we een tafeltje hebben gereserveerd bij Bistronome. Volgens Tripadvisor een goed restaurant dat zich gespecialiseerd heeft in de locale cuisine. Het restaurant zit op de eerste verdieping met uitzicht op de Moezel en de Temple Neuf. Dikke tip van ons: reserveer een tafeltje bij het raam. Het restaurant is modern ingericht met veel kunst aan de muren. Het personeel is er vriendelijk en serveren ons vlot. Als voorgerecht delen we salade met burrata en tomaten in alle kleuren. Als hoofdgerecht bestellen we een flammenkuche, een specialiteit van het restaurant.

21:00 uur – biertje bij Les BerThoM Metz

Na het eten lopen we nog even naar Les BerThoM een speciaalbiercafé aan de “En Nexirue”. Het is nog lekker weer dus we zitten buiten aan een oud wijnvat na te genieten van een leuke dag in Metz.

Het is ondanks dat we een deel van de bezienswaardigheden gemist hebben, een leuke en innerverende dag geweest. Metz is een heerlijk relaxte stad om je vakantie te beginnen of eindigen. Overal zijn leuke parkjes, mooie pleinen en als je een beetje oplet zie echt overal bijzondere architectuur. Zoals wij nu Metz bezocht hebben, is in verhouding met andere stedentrips een echte budget dag geweest.

Terwijl we teruglopen naar het hotel komen we nog een keer langs de kathedraal van Metz, die nu prachtig verlicht is.

Soortgelijke berichten