Na al een aantal Aziatische steden bezocht te hebben vond ik het wel tijd worden om een keertje naar Bangkok te reizen. Ik was bijna twintig jaar geleden al een keertje ongepland in Bangkok. Mijn vlucht naar Hong Kong moest toen uitwijken omdat er net een vliegtuig van China Airlines gecrashed was op de internationale luchthaven van Hongkong. Mijn KLM-vlucht week daarom op het laatste moment uit naar Bangkok waar ik toen een uurtje of twintig doorgebracht heb. Ik weet nog dat ik toen Wat Pho en het Koninklijk Paleis bezocht heb. Verder staat me vooral de verkeersdrukte bij. Na al die jaren dus nu een hernieuwde kennismaking met Bangkok. Mijn reis naar Thailand ben ik net als zovelen begonnen in deze enorme metropool. De eerste volledige dag in Bangkok heb ik eigenlijk vooral benut om de belangrijkste hoogtepunten van de stad te verkennen. Voor mij betekent dat onder andere een hernieuwde kennismaking met het paleis en Wat Pho, maar ook een leuke fietstocht waarbij je een beetje kennis kunt maken met het authentieke Bangkok.

Ik overnacht in het W Bangkok hotel in de populaire wijk Sathorn. De W Hotels zijn hipper broertjes van de bekende Westin hotels. Het luxe hotelmerk richt zich op een jonger publiek dat wel een hogere prijs voor luxe wil en kan betalen, maar niet in een oubollig vijfsterrenhotel willen slapen. Dat betekent vette beats in de lobby, veel glitters in de kamers en een futuristische uitstraling. Ik heb vooral voor het W Bangkok gekozen vanwege de ligging vlakbij Sky Train station Chong Nonsi. Het hotel is voor mij vooral een uitstekende uitvalsbasis. Daarnaast was de prijs die ik bij booking.com vond voor dit hotel zeker schappelijk voor een luxe hotel in een stad als Bangkok.

07:20 uur – ontbijt

Ondanks het tijdsverschil van zes uur is het me gelukt om gisteravond op tijd te gaan slapen. Meestal heb ik meer last van een jetlag als ik richting het oosten vlieg, maar dit keer viel ik ’s avonds rond een uur of elf in slaap en ben ik tegen zeven uur in de ochtend opgestaan. De wekkerfunctie van mijn telefoon heeft daar wel bij geholpen. Na een snelle en aangename douche kleed ik me aan

Het ontbijt is inbegrepen in de kamerprijs. Met de lift ga ik naar de tweede verdieping waar het restaurant van het hotel te vinden is. Ik word naar mijn tafel begeleid en de vriendelijke ober vraagt me wat voor koffie ik wil en hoe ik mij eitje deze ochtend wil hebben. Ik bestel een dubbele espresso. Het ei laat ik zitten voor vandaag. Het buffet ziet er zo uitgebreid uit dat ik me eerst daar eens in ga verdiepen. Ik ben in Azië dus ik kies voor een Aziatisch ontbijt: gebakken rijst met ‘BBQ pork’, een viskoekje, wat varkensvleessalade en koriander. Heerlijk!

08:00 uur – met de tuktuk op pad

Nadat ik me ingesmeerd heb en nog even een sanitaire pauze ingelast heb op mijn hotelkamer, ga ik op pad. Ik stap het hotel uit en geniet van het uitzicht. Het is erg druk. Op straat houd ik een tuktuk aan en vraag hem wat het kost om me naar het koninklijk paleis te brengen. In eerste instantie wil de tuktukchauffeur daar 250 Baht voor hebben. Uiteindelijk maak ik de prijs af op 150 Baht wat minder dan vier euro is. Het lijkt voor onze begrippen bijna alsof ik de tuktukchauffeur afzet, maar ik weet dat hij hier nog steeds een zeer nette prijs mee krijgt.

De tuktuk is een vervoermiddel dat je veel ziet in de straten van Bangkok. Deze driewielers met tweetaktmotor scheuren behendig tussen het drukke verkeer heen. Voor passagiers betekent het dat de capriolen van de chauffeurs vaak voldoende gesprekstof oplevert als je later aan anderen over je vakantie in Thailand vertelt. Mijn tuktuk brengt me in een kwartier tijd naar het Grand Palace.

08:20 uur – oplichter

Nadat ik afgerekend heb en de tuktuk weer uit mijn zicht verdwenen is, word ik aangesproken door een andere tuktukchauffeur. Hij vraagt me wat ik hier wil gaan zien. Hij vertelt me daarbij dat zowel het Koninklijk Paleis, Wat Phra Kaew als Wat Pho vandaag niet te bezoeken zijn vanwege een boeddhistische feestdag. Voor slechts 50 Baht wil hij mij naar twee tempels elders in Bangkok brengen die wel open zouden moeten zijn. Hoewel het nog vroeg is besef ik al snel dat deze beste man probeert mij op te lichten. Het zijn bekende trucjes die in sommige landen uitgevoerd worden, maar vooral Bangkok staat hier wel om bekend. Als je instemt dan word je al snel naar bevriende winkels van de tuktukchauffeur gebracht, bijvoorbeeld een kledingmaker. Ze proberen je dan bijna onder druk spullen te laten kopen waar de tuktukchauffeur zijn commissie over krijgt. Ten eerste is zoiets gewoon een naaistreek, ten tweede verspil je kostbare tijd die je anders had willen spenderen. Ik bedank de man vriendelijk en zeg hem dat ik toch maar even bij de ingang ga kijken, wetende dat ik vrijwel zeker gewoon naar binnen kan en zijn verhaal een lulverhaal is.

08:25 uur – broek kopen

Voordat ik Wat Phra Kaew en het Grand Palace binnen mag zal ik eerst iets aan mijn garderobe moeten doen. Een korte broek is immers niet toegestaan. Er gelden duidelijk kledingregels. Zo behoren de schouders bedekt te zijn, zijn naveltruitjes niet toegestaan en dienen je benen tot de enkels bedekt te zijn. Lange broeken met gaten en/of scheuren mogen ook niet. Vlak bij de ingang staan meerdere verkopers die hier handig op ingespeeld hebben. Zij verkopen omslagdoeken en lange broeken die je over je eigen broek aan kunt doen. Voor 100 Baht (2,5 euro) koop ik een zwartwitte broek met olifantprintjes erop.

08:40 uur – Wat Phra Kaew

De eerste bezienswaardigheid die voor vandaag op mijn lijstje staat is Wat Phra Kaew. Dit is de belangrijkste tempel van Bangkok en eigenlijk wel van heel Thailand. Deze Tempel van de Smaragdgroene Boeddha staat op het terrein van het Koninklijk Paleis. Je koopt daarom altijd een combinatieticket voor deze twee hoogtepunten van Bangkok.

Bij de kassa koop ik een entreeticket voor 500 Baht. Voor Thaise begrippen een vrij pittige prijs. Gezien de drukte (op dit tijdstip al!) vormt deze entreeprijs echter geen belemmering voor de vele toeristen die hier komen. Met het kaartje in mijn hand loop ik door naar de ingang van het terrein. Hoewel het vrij druk is gaat dit toch allemaal vrij soepel. Je loopt door verschillende rijen naast elkaar naar binnen. Op het terrein bewonder ik de vele bouwwerken die hier staan. Wat is dit mooi, zeg! De grote stenen wachters die op sommige plekken staan doen me denken aan de Efteling.

Om de Smaragdgroene Boeddha zelf te aanschouwen moet ik naar de centrale ubosot lopen. De weg is gemakkelijk te vinden. Je moet gewoon de drukte volgen en komt er vanzelf uit. Via bordjes word je vanzelf naar de ingang geleid waar je eerst volgens goed Thais gebruik je schoenen uit moet doen. Van buitenaf probeer ik een goede foto te maken van het slechts 66 centimeter hoge boeddhabeeld. Dat lukt helaas niet goed, zie ik later thuis. De foto is niet scherp. Ik weet dat je binnen niet mag fotograferen. Deze kans heb ik dus verprutst. Ach, er zijn ergere dingen in het leven. Eenmaal binnen zie ik een enorm gouden altaar waar centraal bovenaan de Smaragdgroene Boeddha te bewonderen is. Het beeld is van jade. Vandaar de groene kleur. Hij heeft een gouden gewaad aan. Ik ben een paar minuten binnen, waarna ik buiten mijn schoenen aantrek om de rest van het complex te bewonderen.

09:35 uur – Grand Palace

Als je het tempelcomplex helemaal gehad hebt dan kun je richting het Koninklijk Paleis (het Grand Palace) lopen. Door middel van bordjes wordt de juiste weg aangeduid. Dit paleis doet tegenwoordig alleen nog maar dienst als locatie voor plechtigheden. Ook wordt het tijdens sommige feestdagen gebruikt. De huidige koning resideert tegenwoordig vooral in het Klai Kangwon Palace in Hua Hin.

Het Grand Palace is een prachtig gebouw met veel goudelementen op de daken, statige deuren en mooie ornamenten. Stenen olifanten en levende wachters bewaken dit paleis. Helaas kun je het gebouw alleen maar van de buitenkant bewonderen. Ik ben erg benieuwd hoe het er van binnen uit ziet. De deuren blijven echter gesloten. Rondom het paleis maak ik wat foto’s. Ondertussen maak ik ook van meerdere groepjes mensen foto’s omdat ze mij dat vragen. Het gebeurt geregeld als je alleen op reis bent, dat andere mensen vragen of je met hun camera of smartphone even een foto van ze wilt maken. Meestal doe ik dat met alle liefde en plezier, zo ook nu.

Na nog geen half uur op het terrein van het paleis geweest te zijn loop ik naar de uitgang. Het is tijd voor de volgende bezienswaardigheid: Wat Pho. Deze boeddha ligt letterlijk ten zuiden van het paleis. De entree ligt op slechts een kleine kilometer lopen van de uitgang van Grand Palace. Dat is pakweg 10-12 minuten wandelen.

10:15 uur – Wat Pho

Wat ik me dan pakweg twintig jaar geleden nog heel goed bijstaat is het enorme formaat van de Liggende Boeddha. Het voornemen om ooit nog een keertje terug te keren naar dit bijzondere beeld los ik vandaag in. Na het betalen van 100 Baht kan ik het tempelcomplex op. Al snel blijkt dat de Liggende Boeddha niet het enige boeddhabeeld is dat hier te bewonderen is. Verspreid over het complex geniet ik in redelijke rust van de stoepa’s, tempels en versieringen. In totaal telt het complex meer dan duizend boeddhabeelden.

In de hoofdtempel van Wat Pho is het aanzienlijk drukker. Voordat ik naar binnen kan moet ik weer eerst mijn schoenen uittrekken. Het eerste wat ik binnen zie is het hoofd van Phra Buddha Saiyas, zoals de liggende Boeddha lokaal heet. Het enorme boeddhabeeld heeft een lengte van maar liefst 46 meter en een hoogte van 15 meter. Omdat de Liggende Boeddha deels achter pilaren ligt, is het vrij lastig om dit enorme beeld goed op de foto te zetten. Ik maak daarom vooral een mentale foto. Vol bewondering neem ik het immense kunstwerk in mij op voordat ik de tempel en uiteindelijk ook het tempelcomplex weer verlaat.

11:15 uur – historisch Bangkok

Vanuit Wat Pho loop ik richting het water. Ik weet dat aan de overkant Wat Arun ligt. Die tempel wordt als één van de mooiste van Bangkok beschouwd. Ik kan dus eigenlijk niet om een bezoek aan Wat Arun heen. De straatjes tussen Wat Pho en de rivier kunnen me ook erg bekoren. Het barst hier van de leuke restaurantjes, koffiebars en winkeltjes in historische panden die veelal in prima staat verkeren. Ik wandel er wat rond en neem de nodige hoeveelheid foto’s.

11:40 uur – lunch

Wetende dat er zo meteen erg druk gaat zijn met de lunches en ik toch wel aan een soort van tijdsframe vast zit besluit ik om nu al te gaan lunchen. Gelukkig maar, want het zaakje waar ik nu middageten wil gaan nuttigen telt maar zes tafels en staat op dit moment op de derde plek in TripAdvisor als je zoekt naar de beste restaurants in Bangkok. Het restaurant waar ik ga lunchen heet ‘The Sixth’. Het is echt een heel klein, maar sfeervol restaurantje. De eerste indruk is dat meteen een hele goede. Ik besluit om de huisspecialiteit te bestellen: Pad Thai. Volgens goed Thais gebruik is het geen grote portie. In Thailand is men gewend om vaker dan drie keer per dag te eten en het dan bij kleinere gerechtjes te houden. De Pad Thai is heerlijk van smaak en vooral niet te pittig. Ik vind dat altijd jammer, als de pikantheid de smaak overheerst. Daar is nu gelukkig geen sprake van. Met plezier eet ik mijn lunch op. In die tussentijd zijn er al eerdere gezelschappen geweest die tevergeefs geprobeerd hebben een tafeltje in The Sixth te krijgen. Waarschijnlijk ook mensen die net als ik via Tripadvisor dit pareltje in historisch Bangkok ontdekt hebben.

12:10 uur – oversteek met de ferry

Ik moet de Mae Nam Chao Phraya oversteken en doe dat met de ferry. De overtocht kost vier Baht, wat omgerekend ongeveer € 0,10 is. Dat is het leuke van Thailand. De prijzen liggen over het algemeen erg laag. Het is natuurlijk ook een overtocht van niets en het moet ook voor locals nog betaalbaar blijven. Slechts drie minuten nadat de boot vertrokken is sta ik al aan de overkant. het doet me een beetje denken aan de abra’s waarmee je in Dubai de Dubai Creek oversteekt. Die oversteek duurt iets langer (een minuut of vijf) en kost 1 dirham wat omgerekend iets van 22 cent is. Een beetje vergelijkbare prijzen, dus.

12:15 uur – Wat Arun

De Tempel van de Dageraad (Wat Arun) is één van de meest gefotografeerde tempels van Thailand. Zowel overdag als ’s avonds is de tempel een geliefd object om op de gevoelige plaat vast te leggen. Na het vallen van de avond vooral vanwege de wijze waarop de fraai belichte tempel aan de oever van Mae Nam Chao Phraya ligt. Vooral vanaf het water of van de oostelijke oever kun je hier dan prachtige foto’s van schieten. Overdag is het vooral de zogenaamde prang die op allerlei manieren vastgelegd wordt. Deze toren is 82 meter hoog, is in zogenaamde Khmer-stijl gebouwd en is gedecoreerd met duizenden stukjes Chinees porselein. Daar omheen staan vier kleinere torens die uiterlijk veel op de hoofdtoren lijken. Vorig jaar heeft er een grootscheepse renovatie plaatsgevonden. Inmiddels zijn de steigers om de prang verdwenen, maar je mag de toren nog steeds niet helemaal beklimmen. Of dat voor altijd is of iets tijdelijks is, is mij niet duidelijk. Het is wel jammer, want vanaf de hogere posities moet je een prachtig uitzicht op Bangkok hebben.

13:00 uur – ticket voor hop on hop off boot

De gemakkelijkste manier om van hier naar River City te komen is over het water. Zowel Wat Arun als River City liggen immers aan de grote rivier Menam (zo wordt Mae Nam Chao Phraya ook vaak genoemd). Het meest logische is dus om het verkeer in Bangkok te vermijden met de boot naar mijn bestemming te gaan. Gelukkig vertrekt er hier af een toeristenboot. Deze werkt volgens het ‘hop on hop off’ principe. Een kaartje kost dan 180 Baht voor een hele dag. Je kunt echter ook voor 50 Baht een los ticket kopen. Dat doe ik dus, want ik verwacht niet dat ik vandaag de boot verder nog ga gebruiken. 50 Baht is ongeveer € 1,25.

13:15 uur – op de boot

De boot arriveert netjes op tijd. Ik loop door naar het bovendek. Het is wel immers wel wat zonnig, maar de zon is niet enorm fel op dit moment. Tijdens de vrij korte tocht geniet ik van het uitzicht. Mooi om te zien hoe oude gebouwen, moderne wolkenkrabbers en religieuze gebouwen een bijzondere mix vormen. Vanaf de rivier kun je van de stad genieten zonder te maken te hebben met de hectiek die doorgaans op de straten heerst. In na twee stops stap ik uit bij de derde halte: River City.

13:30 uur – River City

River City is één van de modernere winkelcentra van Bangkok. Het is vooral populair onder toeristen. Behalve winkels is er hier ook voldoende horeca aanwezig. Achteraf had ik ook hier op mijn gemak kunnen lunchen. Op de kaart kijk ik waar de zaak van Co van Kessel zit. Daar moet ik zijn om aan een via Baja Bikes geboekte fietstocht deel te nemen. Op de plattegrond zie ik dat ik naar buiten moet. Ik loop langs de parkeergarage en sta al vrij snel in het kantoor. Ik meld me binnen met mijn voucher en vervolgens krijg ik een groen bandje om. Ik hoor vandaag bij de groene groep. Ik moet wel even op een formulier mijn naam invullen en mijn paspoort nummer. Dat is nodig voor de verzekering. Ik heb mijn paspoort niet op zak, die ligt veilig in de kluis van mijn hotel. Ik vul dus maar een fictief nummer in dat erg lijkt op mijn echte paspoort nummer. Er zal geen haan zijn die er naar kraait.

14:00 uur – uitleg

Voordat we op de fiets vertrekken krijgen we eerst uitleg van Cookie, één van de twee gidsen van vandaag. Samen met de andere gids Nancy zullen ze onze groep van twaalf mensen vandaag door de straten en steegjes van Bangkok begeleiden. Tijdens de uitleg wordt verteld dat we erg op moeten letten omdat het andere verkeer niet echt gewend is aan fietsers en omdat we soms door erg smalle steegjes fietsen waar ook voetgangers en scooters zich begeven. Het is de bedoeling dat we achter elkaar fietsen en dat je in Thailand links aan moet houden. Na twee minuten uitleg vertrekken we met Cookie voorop en Nancy als laatste in de stoet.

14:10 uur – met de boot mee

We verlaten meteen de rechteroever en stappen de boot op om Mae Nam Chao Phraya over te steken. We gaan naar de overkant om daar eigenlijk de fietstocht te starten. De fietsen kunnen gewoon mee op het dek van het veerpontje. Een paar minuten later staan we aan de overkant van de rivier.

14:20 uur – over smalle fietspaadjes

We fietsen door smalle steegjes en over even smalle fietspaadjes door het oude deel van Bangkok. Dit is het stadsdeel Thonburi dat al bestond voordat er sprake was van de stad Bangkok. Aan deze kant van de rivier liggen de huurprijzen gemiddeld zo’n derde deel lager dan aan de overkant, er heerst meer rust en er zijn minder bezienswaardigheden. Hierdoor maak je juist hier wel kennis met het echte Bangkok. Je rijdt als het ware door de achtertuinen van de bewoners heen. Je ziet mensen werken, schoonmaken, koken en je ziet kinderen spelen. Het is wel oppassen geblazen om hier met de fiets doorheen te manoeuvreren. Dat element maakt de fietstocht misschien alleen maar leuker.

De foto hieronder is overigens een van de bredere paden waar we overheen gefietst hebben. In de smalste steegjes heb ik de moed niet gehad om al fietsend een foto te maken.

14:35 uur – Co van Kessel

We stoppen bij een herdenkingsmonument van Co van Kessel. Deze Nederlander was de initiatiefnemer van de fietstours door Bangkok en de naamgever van het bedrijf waar ik vandaag mee op pad ben. Co van Kessel is op 15 juli 2012 overleden na een vrij lang ziekbed. Zijn Thaise familie heeft daarna zijn succesvolle bedrijf voortgezet in de geest van Co. Tijdens de stop krijgen we ook een flesje koud water van Nancy. Hoewel het fietsen op een relaxed tempo gaat merk je wel dat ook deze lichte inspanning bij een temperatuur van 32 graden dorstig maakt. Dankbaar neem ik de H2O aan en drink het flesje vrijwel in één keer leeg.

15:15 uur – tempel

We maken een stop bij een boeddhistische tempel. Welke het exact is weet ik niet, Ik ben vergeten de naam te noteren. Erg belangrijk voor het verhaal is het overigens niet. Deze tempel behoort immers niet tot de vijf belangrijkste tempels van de stad of zo. Nadat we de fietsen op straat geparkeerd hebben lopen we naar de tempel waar we eerst onze schoenen uit doen. Binnen nemen we plaats op de grond. Belangrijk is om zitten niet met je voeten richting het boeddhabeeld te gaan zitten. Je gaat dus in kleermakerszit zitten of je legt je benen opzij zonder daarbij richting het altaar te wijzen. Cookie vertelt ons van alles over het boeddhisme en tempels.

15:55 uur – Pak Khlong

Via de King Rama I Memorial Bridge steken we fietsend de rivier over. We gaan naar de bekende bloemen- en groentemarkt Pak Khlong. Groente en fruit is iets wat je op andere markten ook volop kunt kopen. Het is vooral de bloemenmarkt waar Pak Khlong Talat zo bekend om staat. Oorspronkelijk was deze markt een vismarkt. In de loop der jaren is de rol van Pak Khlong veranderd en worden er nu vooral bloemen, groente en fruit verkocht. Daarnaast zie je ook wel wat huishoudelijke middelen, kleding en andere spullen verkocht worden.

De vele bloemen die hier aangeboden worden zijn geen bossen bloemen zoals wij die kennen. nee, het zijn bloemstukken en stukjes die bedoeld zijn als offers. Offerandes vormen een belangrijk onderdeel binnen het boeddhisme. Geurige en kleurige bloemen worden op vrij grote schaal geofferd. Deze markt is de beste plek in Bangkok om bloemstukjes te kopen.

We wandelen tussen de vele kraampjes. Op een aantal plekjes laten de gidsen ons lokale lekkernijen proeven zoals een fruitsoort die wat wegheeft van lychee, een stuk gebakken banaan dat gepaneerd is met een coating van rijst en een zoetige snack die op basis van kokos is. Leuk om op deze manier kennis te maken met Bangkok.

16:35 uur – Chinatown

Vanuit de markt fietsen we richting Chinatown. Deze Chinese wijk behoort tot de leukere plekken van Bangkok. Het is absoluut één van de meest levendige stukken in de stad. Je ziet aan de neonreclames en de letters op de winkels dat de Thaise taal hier plaatsgemaakt heeft voor de Chinese taal. De Chinese eetstalletjes, de rode lampionnen en de winkels met Chinese producten laten je zien dat je hier in een etnische wijk vol Chinezen ziet. Het zijn echter niet alleen Chinezen die je hier op straat ziet. Toeristen en ook locals van niet-Chinese afkomst komen in vrij grote aantallen naar Chinatown toe. De wijk behoort tot de top 10 bezienswaardigheden van Bangkok.

16:50 uur – bloemen van Cookie

De fietstocht is bijna ten einde. We maken nog een stop bij de ingang (in ons geval nu de uitgang) van Chinatown. Het blijkt dat Cookie en Nancy voor ons kleine bloemstukjes gekocht hebben toen we op de bloemenmarkt waren. Ze delen deze nu aan ons uit als gebaar van dankbaarheid omdat we vandaag aan de fietstocht deelgenomen hebben. Een leuke geste die zeker gewaardeerd wordt.

17:20 uur – Chinatown

Rond vijf uur zijn we terug op de plek waar we de fietstocht drie uur eerder begonnen zijn: op het kantoor van Co van Kessel Tours. Ik heb nog geen idee waar ik nu naartoe wil gaan. De stadsplattegrond van Bangkok brengt uitsluitsel: ik ga terug naar Chinatown om daar op mijn gemak nog even rond te slenteren. Op de fiets heb je weinig kans om je echt te verdiepen in wat je allemaal om je heen ziet. Een reden dus om terug te lopen. Vanuit het Co van Kessel-hoofdkwartier is het pakweg een kwartiertje lopen om terug in Chinatown te belanden. Hier slenter ik lekker door de straatjes, genietend van alles wat ik om me heen zie en ruik.

18:15 uur – Chinees eten

Hoewel mijn voorkeur absoluut naar Thais eten uitgaat, kies ik er voor om vanavond Chinees te eten. Ik ben immers in Chinatown en ik heb inmiddels toch wel aardig trek gekregen. De fietstocht en het feit dat ik ruim zes uur geleden voor het laatst gegeten heb betekent dat ik inmiddels wel toe ben aan een maaltijd. Ik heb het warm, dus street food is geen optie dit keer. Ik wil gewoon even relaxed in de airconditioning zitten. Ik loop daarom het eerste restaurant binnen dat ik tegen kom waarvan ik de kaart begrijp. Zover ik kan beoordelen zitten er alleen maar Chinezen binnen. Dat is meestal wel een goed teken. Kan het restaurant niet terug vinden in TripAdvisor. Het is echt maar een gok of dit wat is.

Als drankje bestel ik vers watermeloensap. Mijn avond eten wordt oriëntaalse bief en gebakken rijst met krabvlees. Het eten smaakt boven verwachting lekker. Het vlees is heerlijk mals en de saus smaakt echt naar meer. Ik heb bijna spijt dat ik de kleinste portie besteld heb. Na een 40-tal minuten ben ik klaar met eten en reken ik af. De rekening bedraagt 610 Baht. Dat is omgerekend iets meer dan € 15. Voor Thaise begrippen geen goedkope maaltijd, maar het belangrijkste is dat ik er van genoten heb.

19:00 uur – te voet naar de metro

Ik heb nog geen zin om in een taxi of tuktuk te stappen. Mede door het heerlijke weer op dit moment heb ik zin om nog een stuk te gaan lopen. In dit geval betekent het terug door Chinatown richting het dichtstbijzijnde metrostation. Dat is Hua Lamphong dat enkele honderden meters ten oosten van Chinatown ligt. Mijn oorspronkelijk plan was om met de metro en vervolgens de Sky train naar Siam Square te gaan. Daar liggen de mooiste winkelcentra van Bangkok en een groot aantal straten waar je doorheen kunt slenteren om de sfeer van Bangkok op te snuiven. Onderweg naar het metrostation maak ik nog wat avondfoto’s van Chinatown.

Vlak voordat ik bij het metrostation arriveer ontvang ik een berichtje van een kennis van me uit Nederland. Hij is in Thailand op vakantie met een goede vriend en zijn twee dochters. Hij vraagt of ik zin en tijd heb om samen een biertje te drinken. Hij zit aan Khao San Road. Dit is de backpackersstraat van Bangkok, meldt hij mij. Een absolute must als je Bangkok wilt ontdekken, verzekert hij mij ook. Ik wijzig daarom mijn plannen en reis spontaan richting Khao San Road. Dat doe ik met de tuktuk. Voor mij is deze vorm van transport veruit de leukste manier om je binnen Bangkok te verplaatsen, dus als het openbaar vervoer niet handig is dan gebruik ik de tuktuk.

19:40 uur – Khao San Road

Na een rit van pakweg twintig minuten door de drukke straten van Bangkok laat ik me afzetten bij de oostelijke toegang van Thanon Khao San. De Engelse naam Khao San Road is veel bekender. Dit is het hart van de backpackerswijk van Bangkok: Banglamphoo. Vrijwel iedere backpacker die Thailand ooit bezocht heeft is in deze straat geweest. Men zegt weleens dat het de bekendste straat van heel zuidoost-Azië is. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar dat zal vooral zijn omdat ik nog nooit als backpacker de wijde wereld over getrokken ben. Ik houd toch net wat meer van luxe als ik eerlijk ben.

Khao San Road is druk en heeft een duidelijk ander publiek dan gemiddeld in Bangkok. Veel twintigers en ook nog wel dertigers, soms wat late tieners en een vrij klein aandeel van mensen die de veertig gepasseerd zijn zoals ikzelf. Mij bevalt het hier wel. De straat heeft een goede vibe. Ik zie veel plekken waar backpackers hun moegelopen voeten kunnen laten masseren. Ook zijn er veel winkeltjes, stalletjes en bars. Op straat kun je kennismaken met streetfood in alle variaties. Populair zijn de verschillende satés.

Een opvallend stalletje is die waar allerlei insecten en exotische dieren als etenswaar aangeboden wordt. Schorpioenen, kakkerlakken en vogelspinnen worden hier te als lekkernij verkocht. Wie denkt dat je dit overal in Bangkok ziet die heeft het mis. Dit is puur voor de vele toeristen gedaan. Aan het begin van de avond wordt er door de dame nog vooral geld verdiend door mensen te laten betalen om foto’s te maken (10 Baht). Later op de avond zijn er steeds meer toeristen die zich onder invloed van voldoende alcohol laten verleiden om ongedierte op te eten.

20:30 uur – Thanon Rambuttri

Inmiddels heb ik het Nederlandse gezelschap waar ik mee afgesproken heb ontmoet in Khao San Road. We zijn via een steegje naar een achterliggende straat gegaan waar we op het terras van restaurant-bar ‘My Darling’ neergestreken zijn. Qua ligging en sfeer een prima plekje in deze leuke wijk. Onder het genot van een aantal koele flesjes Singha en Chang bier kletsen we bij. Het is een hartstikke gezellige avond. Hoewel ik alleen reizen en ook alleen eten en drinken prima vind, heb ik het prima naar mijn zin. Met goed gezelschap smaakt een koud biertje altijd beter, toch?

23:15 uur – nogmaals Khao San Road

Na een paar uurtjes op het terras lopen we terug naar Khao San Road. De straat is druk. Het is eigenlijk omgetoverd tot één groot uitgaansgebied waarbij uit vrijwel elke bar live-muziek met een hoog volume door de straat klinkt. Waar geen live muzikanten zijn daar worden vooral housebeats door de speakers naar buiten geknald. Op plekken waar meerdere bars naast elkaar zitten loop je van muziekstijl naar muziekstijl terwijl je je door het uitgaanspubliek murwt. Dit is één groot feestje. Ik twijfel nog even of ik hier niet blijf hangen. Samen met Ronald drink ik nog één biertje voordat ik een tuktuk opzoek om me naar mijn hotel te brengen.

23:50 uur – terug in het hotel

Na een doldwaze rit door de straten van Bangkok arriveer ik weer bij mijn hotel. Ik had onderweg het gevoel dat de chauffeur dacht dat hij alle snelheidsrecords moest verbreken. Gelukkig ben ik wel wat gewend. Net voor middernacht stap ik mijn hotelkamer binnen. Mijn dag in Bangkok zit er op. Tandjes poetsen en naar bed!