Veel bestemmingen lenen zich prima voor een vakantie van één dag.

De highlights van Oslo

Noorwegen is zo’n bestemming waar ik al een tijdje naartoe wil, maar waar het er om de een of andere manier nooit van gekomen was. Dat ligt vooral aan het feit dat ik deze mooie bestemming graag een eerste keer met het gezin had willen bezoeken. Een aanbieding op een website en een plekje in mijn agenda in een goed reisseizoen voor Noorwegen zorgde ervoor dat ik nu dan toch een glimp van dit Scandinavische land opvang. De aanbieding zelf was niet meer boekbaar voor de periode dat ik naar Noorwegen reis, maar ik heb voor iets meer geld wel een vrijwel gelijkwaardige reis zelf samen kunnen stellen. Ik heb gekozen voor een zesdaagse reis naar Oslo en Bergen, waarbij ik het reizen tussen deze twee steden met de trein zal doen. Eerst staat de Noorse hoofdstad Oslo op het programma.

Gisteren ben ik al in Oslo gearriveerd. Ik ben met de trein van de luchthaven naar het hoofdstation gegaan. Mijn hotel ligt vlak bij het station Oslo S, wat mij twee keer handig uitkomt voor het transport van en naar het hotel. Ik kan dit bij het gekozen hotel te voet doen. Overnachten doe ik in het Citybox hotel dat op drie minuten lopen van het station ligt. Ik las bij de reviews dat de kamers klein zijn, maar wel schoon zijn en dat de bedden prima slapen. Wat heb ik nog meer nodig als ik alleen maar in het hotel ben om te slapen en te douchen? De prijs van het hotel is gezien het gebodene geen koopje, maar ook niet duur. Ik betaal iets meer dan honderd euro per nacht voor een eenpersoonskamer.



08:00 uur – opstaan

Ik kom vandaag een beetje langzaam op gang. Hoewel ik al ruim voor zeven uur wakker was ben ik nog een beetje in bed blijven doezelen. Ik merk dat de kilometers die ik gister gelopen heb en de vroege reis naar Oslo mij toch wel vermoeid hebben. Wetende dat de meeste musea en bezienswaardigheden pas vanaf 10 uur open zijn, heb ik ervoor gekozen om vandaag iets langer dan gebruikelijk te blijven liggen.

08:45 uur – ontbijt

Na het douchen, tandenpoetsen en aankleden loop ik op mijn gemak richting het Centraal Station van Oslo. Bij mijn hotelkamer is het ontbijt niet inbegrepen. Ik kies er in een grote stad liever voor om ergens in de stad te gaan eten. Aangezien er in de directe omgeving van mijn hotel niet direct een plekje is waar ik graag zou willen ontbijten, is het station een vrij logische keuze. Dat ze plekken vind je altijd wel mogelijkheden om een goed ontbijt te nuttigen. Ik slaag er hier dan ook in. Voor 109 Noorse kronen koop ik een focaccia met serranoham en een dubbele espresso. Een goed begin van de dag en ook nog redelijk betaalbaar. Oslo is immers niet de meest goedkope stad om te eten en te drinken.

09:10 uur – toeristische dienst

In het station zit het kantoor van de toeristische dienst van Oslo. Hoewel ik al wel een lijstje heb van de belangrijkste bezienswaardigheden van Oslo die ik wil zien tijdens mijn verblijf, ben ik ook wel nieuwsgierig of er een leuke wijk is die niet tot de geijkte hoogtepunten van de stad hoort. En ja hoor: die is er. Deze wijk heet Grünerløkka. De dame achter de balie vertelde dat ik gewoon de rivier moet volgen en dan vanzelf alle leuke plekjes ga ontdekken. Omdat ik er nu toch ben koop ik ook meteen een 24 uurs-kaart voor het openbaar vervoer. Omdat de prijs hiervan gelijk is aan het tarief van een los ticket, weet ik dat ik dit gemakkelijk er uit haal. Met zo’n dagkaart kun je gebruikmaken van de bus, de tram in de metro.

09:40 uur – hop on hop off bus

Vandaag ga ik Oslo verkennen met de toeristische bus: de zogenaamde hop on hop off bus. Dit zijn toeristische bussen die langs de hoogtepunten van de bestemming rijden. Omdat Oslo toeristisch gezien meer dan de moeite waard is rijden ze hier ook rond. Ik heb mijn ticket al vooraf gekocht via internet. Ik heb gekozen voor een 48 uur kaart met entreebewijzen tot de belangrijkste musea van Oslo. Dit product heet de Oslo City Card. Op het moment dat ik station verlaat mis ik net de hop on hop off bus. Ik moet dus eventjes wachten op de volgende toeristische bus. Die komt ongeveer 20 minuten later aangereden en ik stap in.

Bij de tweede stop kan ik mijn voucher inleveren voor de Oslo City Card. Hiermee kan ik de hele dag gebruik maken van deze bus en heb ik gratis toegang tot een aantal boeiende musea.

De bus rijdt het eerste stuk door het centrum van de stad. We passeren het nationaal theater, de Karl Johans Gate en het parlementsgebouw. Onderweg heb je ook nog een fraai uitzicht op het koninklijk paleis.

Op het moment dat we het centrum verlaten zie je vooral mooie straten met fraaie gebouwen die vooral veel zachte tinten hebben. Dit varieert van grijs- en beigetinten tot aan mooie pastelkleuren.

10:25 uur – Vigelandsparken

Ik stap uit bij busstop nummer vijf. Dit is bij het Vigelandsparken of in het Nederlands het Vigelandspark. Het park maakt deel uit van het grotere Frognerparken. Gustav Vogeland was een kunstenaar die tot de beroemdste kunstenaars van Noorwegen gerekend mag worden. Hij leefde van 1869 tot 1943. Gedurende zijn leven heeft hij honderden beelden gemaakt. Een terugkerend onderwerp hierin zijn de jeugdtrauma’s die hij in zijn vroege jeugd opgelopen heeft. In het park staat een verzameling van ongeveer tweehonderd beelden die meer dan zeshonderd menselijke figuren uitbeelden. Hij heeft meer dan twee decennia aan deze beelden gewerkt. De samenwerking tussen de stad Oslo en de kunstenaar Vigeland heeft een unieke nalatenschap opgeleverd waar je als bezoeker helemaal gratis van kunt genieten.

Het eerste hoogtepunt van park is Broen. Dit is een honderd meter lange brug. Aan beide kanten van deze brug staan sculpturen van mensen in verschillende poses. Soms staan ze maar te staan, soms is er op fraaie wijze beweging vastgelegd in deze sculpturen. Wat mij betreft is dit de mooiste brug die ik dit jaar gezien heb. Het straalt soms een soort van sereniteit uit, terwijl je op een ander moment woede of wanhoop in de beelden kunt zien. Het thema is de relatie tussen ouders en kinderen, maar ook tussen man en vrouw onderling.

Ik loop een stukje verder door en kom uit bij de centrale fontein. In het midden staat een kom die gedragen wordt door zes mannen. Mooi om te zien is dat de lichaamshouding en de gezichtsexpressie van de mannen duidelijk laat zien hoe zwaar deze kom moet zijn. Er spuit op dit moment geen water uit de fontein, omdat hij onderhouden wordt. De beelden hebben te lijden gehad onder corrosie. Daarom is men de hele fontein in de was aan het zetten. Deze werkzaamheden zullen nog enkele weken in beslag nemen. Gedurende die tijd is de fontein eventjes geen fontein, maar een prachtige verzameling van beelden.

Als je nog een stukje doorloopt ga je via enkele trappen naar het drukst bezochte plekje van het park. Hier staat een monoliet die bestaat uit een door elkaar krioelende mensenmassa. Daar omheen staan enkele tientallen losse beelden met mensenlichamen, die allerlei houdingen en interacties laten zien. Er wordt ook hier hard gewerkt aan het plein. Het is daardoor slechts deels toegankelijk. Een groot deel is afgezet met hekken en niet toegankelijk.

Het is het ook erg druk. De ene na de andere groep met toeristen lijkt hier naartoe te komen. Het geeft mij weinig kans om hier mooie foto’s te maken. Altijd staat er wel iemand die op de een of andere wijze in beeld komt. Neemt niet weg dat de sculpturen op zich adembenemend mooi zijn.

Dat het hier in Noorwegen lente is kun je onder andere zien aan de kleurrijke partijen met tulpen in het Vigelandsparken. Op meerdere plekken staat partijen met roze, lila en paarse tulpen. De zon zo hoort dat hun kleuren op dit moment op z’n mooist getoond worden. De combinatie van de vele beelden in het park, de kleurrijke bloemen en de grote open grasvelden maken van dit park een van de mooiere stadsparken van Europa. Ook al ligt het niet direct in het centrum, ik zou zeker aanraden om het Vigelandsparken te bezoeken. Ik moet wel eerlijk zijn. Ik denk dat een beetje goed weer wel een voorwaarde is om het park op zijn best te kunnen bewonderen.

11:30 uur – weer met de bus mee

Ik heb slechts 2 minuten hoeven wachten bij de ingang van het park totdat de bus er aan kwam. In dit geval is het een semi-open bus. Van de bovenste verdieping zijn de zijkanten open. Het schuifdak is noch wel gesloten. Wat mij betreft zou die al wel open mogen, ondanks dat de temperatuur de zomerse waarden van 25° nog niet gehaald heeft.

Ineens zijn wij de stad uit en zie ik een stukje van het Noorse landschap. Het groen wordt afgewisseld met het geel van kleine bloemetjes. De koeien in de wei doen me zelfs direct aan Nederland denken. Zodra de bebouwing weer begint merk je dat je een ander deel van Oslo aangekomen bent. Hier staan prachtige houten huizen zoals ze vroeger hier gebouwd werden voordat men massaal overstapte op steen en beton.

11:45 uur – Bygdøy

Aangekomen bij halte nummer acht stap ik uit. Ik ben gearriveerd in Bygdøy. Dit is een schiereiland dat ten zuidwesten van de binnenstad van Oslo ligt. Op het schiereiland vind je een aantal stranden, twee koninklijke villa’s en een groot aantal musea die de moeite waard zijn. Voor mij is dat voldoende reden om hier uit te stappen. Als je Bygdøy wilt bezoeken dan is dat te voet te ver vanuit de binnenstad. Je hebt globaal twee opties: je gaat met de veerboot over of je gaat met de (toeristen)bus over de weg naar Bygdøy.

11:50 uur – Kon-Tiki Museum

Met de Oslo City Card kan ik gratis het Kon-Tiki Museum bezoeken. Normaal betaal je 120 Noorse kronen aan entreegeld. Het Kon-Tiki Museet is gewijd aan de expedities onder leiding van de Noor Thor Heyerdahl. Zo kun je hier alles leren over de tocht die Heyerdahl maakte vanuit Peru naar Polynesië. Hij deed dat niet met een zeilschip, maar met een houten vlot. Dit vlot, Kon-Tiki geheten, staat nu tentoongesteld in het museum. Daarnaast kun je er ook een replica van de van papyrusriet gemaakte zeilboot Ra II bewonderen. Het Kon-Tiki Museum behoort tot de populairste musea van Oslo.

12:20 uur – Fram Museum

Omdat ik toch gratis naar binnen kan neem ik een snelle blik in het Fram Museum. De hele expositie hoef ik niet te zien, maar ik wil wel een blik werpen op de Fram. Het museum is gewijd aan diverse poolexpedities die door Noren uitgevoerd zijn. Zowel de Noordpool als de Zuidpool zijn tijdens verschillende expedities bezocht. Ik wil vooral eventjes het topstuk van het museum zien: het schip Fram. Dit schip is speciaal gebouwd om poolexpedities mee te ondernemen. Ik maak een rondje om de enorme boot en neem een kijkje op het dek.

12:35 uur – lunch

Het is inmiddels lunchtijd geworden. Het eten in het Fram Museum is gunstig geprijsd en er zijn weinig restaurants in de buurt. Dan maar meteen hier lunchen, toch? Mijn middagmaal bestaat uit een broodje zalm met ei en een flesje water. Zalm wordt in de Noorse wateren gevangen. Samen met Schotland behoort Noorwegen tot de grootste leveranciers ter wereld van deze oranjeroze vis. Het is toevallig ook één van mijn lievelingsvissoorten. De totale prijs van 94 NOK is voor Noorse begrippen bijna een koopje. Ik eet het broodje buiten op het terras op terwijl ik uitkijk op Oslo.

13:10 uur – Vikingschepen

Na de lunch stap ik de bus weer op. Die brengt mij binnen tien minuten naar de volgende stop. Hier is het Vikingskipshuset. In dit museum kun je twee echte Vikingschepen bewonderen. Als je weet dat de Vikingen ruim 1000 jaar geleden hun boottochten maken, dan besef je dat het vrij bijzonder is dat ze hier nog twee exemplaren in goede staat kunnen tentoonstellen.

Het eerste schip is de Oseberg. Het zou rond 820 na Christus gebouwd zijn en meerdere jaren gebruikt zijn. De lengte is 22 meter en de breedte 5 meter op het breedste punt. In het jaar 834 is het schip gebruikt als graf voor twee vooraanstaande vrouwen. Hun overblijfselen waren in de Oseberg aanwezig toen het in 1903 bij Slagen ontdekt werd.

Het tweede schip is de Gokstad. Deze boot is met 24 meter iets langer. De breedte is met 5 meter hetzelfde als de Oseberg. De Gokstad is in 890 gebouwd en heeft bijna tien jaar rondgevaren totdat het in 900 dienstdeed als graf. De Gokstad is in 1880 gevonden in Sander.

In de intro had ik het over twee schepen die zo goed als intact zijn. Er is een derde schip in het museum: de Tune. Deze is echter niet zo compleet meer. Dit schip is rond het jaar 910 gebouwd en is in 1867 opgegraven. Men had de Tune al eerder ontdekt, maar toen geen pogingen gedaan om het tevoorschijn te halen.

13:45 uur – stukje wandelen

Ik had onderweg gezien dat hij stukje van Oslo een bezienswaardigheid op zich is. De houten huizen in combinatie met het vele groen maken van Bygdøy een bezienswaardigheid op zich. In plaats van dat ik de bus neem naar de volgende halte, kies ik ervoor om dit stukje te wandelen. De weer app op mijn telefoon geeft aan dat het 23° is. Ideaal weer om een lekker stukje te lopen.

De meeste huizen die hier ziet zijn wit, hebben pannendaken en kosten volgens mij zonder uitzondering een vermogen. Bij veel van de huizen zie je dan ook dure auto’s op het eigen terrein staan. De plankenstructuur en de manier waarop de huizen ontworpen zijn zorgen voor een romantische uitstraling.

14:00 uur – Norsk Folkemuseum

Na een kleine 10 minuten lopen kom ik aan bij het Noorse Folklore museum. Daar bedraagt de entreeprijs normaal gesproken 130 kronen. Ik betaal wederom helemaal niets omdat ik de Oslo City Card heb.

Nadat ik door het toegangspoorten gegaan ben kom ik eerst op een mooi plein uit. Hier staat het gebouw waar de binnenexpositie te bezoeken is. Dat pak ik eerst mee voordat ik het rondje buiten ga maken. De expositie is deels afgesloten voor het publiek. Dit vanwege werkzaamheden. De rest is hierdoor momenteel een soort van doolhof geworden. Ik bekijk delen van de tentoonstelling en ga na tien minuten weer naar buiten.

Het openlucht gedeelte van het museum is eigenlijk heel groot park waarin verschillende typisch Noorse gebouwen staan. Deze zijn overgebracht vanuit allerlei plekken in Noorwegen naar deze plek in Oslo. Ik kom er snel aan bij wat waarschijnlijk het hoogtepunt van het museum is: de Gol Stavkyrkje. Ik heb in mijn leven al heel wat kerkgebouwen bezocht. Niet omdat ik zo gelovig ben, maar omdat het werk dat ik doe dit met zich meebrengt. Een kerk zoals deze heb ik nog niet eerder gezien. Hij is helemaal van hout en heeft een soort van trapsgewijze piramidestructuur. Omdat grote raampartijen ontbreken is het binnen erg donker. Dit kerktype noemt men ook wel een staafkerk. Het is een typische manier van een kerk bouwen die je alleen in Scandinavische landen ziet.

Deze staafkerk van Gol is oorspronkelijk in de plaats Gol gebouwd. Dit is een plaats in het binnenland van Noorwegen. De kerk is in 1216 gebouwd en zou eind negentiende eeuw gesloopt worden omdat er een nieuwe kerk in Gol gebouwd werd. In plaats van de kerk te slopen heeft men de kerk in 1881 afgebroken, naar Oslo getransporteerd en daar werd het weer opgebouwd. De Gol Stavkyrkje is hiermee het begin geweest van het later geopende Norsk Folkemuseum.

Het volgende deel van het museum bestaat vooral uit houten woningen en boerderijen. Ze staan een beetje gegroepeerd per gebied in Noorwegen. Mooi om te zien hoe men door middel van de bouwtechnieken probeert de kou buiten te houden en de warmte vooral binnen te houden. In de noordelijk gelegen delen van Noorwegen is dit pure noodzaak. De winters kunnen er bij tijden extreem koud zijn. Zeker ‘s nachts kan het er flink vriezen. Ook moeten ze rekening houden met zware sneeuwval. De daken moeten hier op berekend zijn. Wat je best veel ziet is een dakbedekking die bestaat uit mossen, grassen en andere beplanting. Dit heeft een isolerend effect.

Het laatste deel van het museum bestaat uit een paar straten met gebouwen die laten zien hoe een stad of dorp er vroeger uitzag. Denk dan vooral aan de 19e en 20e eeuw. Een fotogeniek stukje die je zeker niet over moet slaan. Er is ook een klein delicatessenwinkeltje waar je wat traditioneel Noors snoepgoed kunt kopen. Ik heb daar nu geen zin in. Wie hier wel iets wil kopen die moet er rekening mee houden dat er alleen maar met contant geld afgerekend kan worden.

15:15 uur – Tjuvholmen en Aker Brygge

Ik ben inmiddels de bus weer ingestapt. Na ruim een uur in museum vond ik het wel genoeg. Ik heb er alles gezien wat ik er wilde zien. De bus maakt een extra stop voordat hij bij halte 11 aankomt. Dit is voor de ingang van een cruiseschip dat hier aangemeerd ligt. Een goede plek om zelf ook alvast uit te stappen voordat ik de twee prachtige gebieden Tjuvholmen en Anker Brygge bezoek. Aker Brygge is een voormalige scheepswerf die eind vorige eeuw omgebouwd is tot een modern winkel- en uitgaansgebied. De autovrije promenade Stranden is het levendige hart van Aker Brygge.

Ik wandel langzaamaan richting Tjuvholmen. Hier lagen vroeger scheepsdokken en vanaf 1982 werd het gebied vooral gebruikt voor kantoren, terminals en pakhuizen. Begin deze eeuw is het gebied verkocht aan private ontwikkelaars die het gebied in een aantal jaren tijd omgetoverd hebben tot een prachtig stukje Oslo. Moderne architectuur met een grote variatie in materialen heeft van Tjuvholmen één van de meest gewilde plekken, zo niet de meest gewilde plek in Oslo gemaakt. Dit is een belangrijke fase geweest in het grotere stadsvernieuwingsplan van Oslo. Je ziet dat de bouwactiviteiten zich nu vooral naar het gebied rondom de opera verplaatst hebben. Ik wandel door Tjuvholmen en fotografeer een aantal verschillende stadsgezichten hier.

Ik ben zo enthousiast over Tjuvholmen en Aker Brygge dat ik ze opneem in mijn persoonlijke vijf tips voor Oslo.

Het zuidelijke puntje van Tjuvholmen doet dienst als een openbaar strand annex zwembad. Op verschillende plekken liggen de locals in zwembroek of bikini te genieten van de zon, die vrijwel de hele dag al volop aan het schijnen is. De nog vrij bleke lichamen genieten hier van de warme zonnestralen. Het kwik is inmiddels opgelopen naar 25 °C. Het is dus al volop zomer in Oslo, terwijl het nog maar mei is. Dit weer beeld zie regelmatig terugkomen in de lente als een hogedrukgebied de kans krijgt om veel invloed uit te oefenen op het weer in zuidelijk Noorwegen. De verwachting is dat over twee of drie dagen zelfs de tropische grens van 30° bereikt gaat worden hier. Dan ben ik inmiddels al in Bergen, aan de westkust van Noorwegen.

16:10 uur – extreem ijs

Ik loop op Stranden. Dit is een heerlijke wandelpromenade vol met terrasjes en bankjes. Zeker op zonnige dagen is dit het meest levendige stukje van Oslo. Wat mij opgevallen is hier is dat Noren erg van ijs houden. Niet alleen om op te schaatsen, maar ook om op te eten. Naast schepijs houdt men ook erg van softijs. Hier heet dat ‘softis’. Ik zie een ijskar die ‘Ice Scream’. Op het bord staat dat ze extreme ijsjes hebben. Dat wil ik wel eens proberen dan. Ik bestel voor 89 kronen (9 euro!) de Berry Cone. Ik krijg vervolgens iets wat zich het makkelijkste laat omschrijven als een feestje in een hoorntje. Ik ga op een bankje zitten om van te genieten. Helemaal op krijgen doe ik het niet. Dit is iets teveel zoetigheid naar mijn zin.

16:25 uur – alle zegen komt van boven

Net nadat ik het restant van mijn ijsje in de vuilnisbak gegooid heb voel ik ineens iets vies op me vallen. Op mijn linker onderarm en op de linkerkant van mijn T-shirt zitten een paar flinke klodders vogelpoep. Ik ben daarnet letterlijk ondergepoept door een van de vogels die hier rondvliegen in de haven. Ze zeggen wel eens dat dit geluk brengt. Voor mij is dit de derde keer in vier jaar tijd dat ik een lading vogelpoep over me heen krijg. Ik ben voorlopig wel weer gezegend met een nodige portie geluk als het waar is wat ze zeggen. Ik ga snel naar het toilet om mezelf enigszins op te schonen. Achteraf besef ik dat de vogel slechts enkele centimeters van mijn dure camera zijn uitwerpselen gedropt heeft. Zou dat het geluk zijn dat ze bedoelen?

16:40 uur – weer met de bus mee

Ik zou het Nobel Vredescentrum kunnen bezoeken waar ik net voorbij liep. Vind dat ik voor vandaag wel genoeg musea gezien heb en loop door naar bushalte 12 van de City Sightseeing hop-on-hop-off bus. Het is tijd om naar de oostkant van het centrum te gaan. Daar ligt het operagebouw wat op het gebied van architectuur als het hoogtepunt van Oslo beschouwd mag geworden.

De bus passeert onder andere de fortificatie Akershus. Dit is het oudste deel van Oslo dat nog intact is. Als ik alle hoogtepunten van Oslo vandaag zou willen bezoeken dan zou deze middeleeuwse vesting daar ook zeker bij horen. Ik heb Akershus gistermiddag na aankomst in Oslo al bezocht, dus sla deze middeleeuwse bezienswaardigheid deze middag over.

17:00 uur – Opera

Bij stop nummer 16 stap ik weer uit. Dit is bij het futuristisch vormgegeven operagebouw. Dit operahuis is in 2008 voltooid en bepaalt nu mede het gezicht van het moderne Oslo. Het witte futuristische gebouw is door het Noorse bedrijf Snøhetta gerealiseerd. Hoofdverantwoordelijke was de architect Tarald Lundevall. De binnenkant is alleen te bezoeken tijdens een opera- of balletvoorstelling, of tijdens een 50 minuten rondleiding met gids. Die was vandaag om 13:00 uur. Daar ben ik dus te laat voor.

Natuurlijk beklim ook ik het dak. Ik ga dat is rechterkant omhoog waarbij ik uitzicht heb over het water. Lopende weg ontdek ik hoe complex de lijnen van dit gebouw eigenlijk zijn. Dit is duidelijk een stukje architectuur van de hogere orde. Boven aangekomen ga ik langs de achterkant naar de andere kant van het dak. Hier zie je hoe erg om het gebouw heen nog volop gebouwd wordt. Het lijkt wel een oerwoud van staal, beton en bouwkranen. Ik ben erg benieuwd hoe het er hier over een paar jaar uitziet als alles helemaal af is. Het is duidelijk dat Oslo zwaar inzet op moderne architectuur als publiekstrekker.

Op het moment dat ik weer naar beneden loop zie ik ineen keer een groepje dames die verkleed zijn als de Spice Girls. Ik zie al snel dat het een soort van Noorse look-a-likes zijn. Onder de regie van een cameraman huppelen ze over het dak. Ze zijn kennelijk iets van een video aan het schieten. Op de achtergrond hoor ik het meest bekende nummer van de Spice Girls: “Wanabe”. Deze populaire Britse popgroep is al 17 jaar geleden ophouden te bestaan. Hun muziek blijkt echter nog springlevend te zijn.

17:30 uur – cherry cola

Ik heb inmiddels dorst gekregen. Het plan om op de terrasjes aan de zuidkant van de Østbanehalle te gaan zitten valt in duigen. Deze tafeltjes in de zon zitten bomvol. Dan maar naar binnen. Bij de Flavours Food Market koop ik een flesje cherry cola. Bij het afrekenen vraag ik er een bekertje met ijs bij. Ik ga op het bijbehorende terras even hiervan genieten. Het is trouwens geen Cherry Coke, maar een cherry cola van het lokale merk Fentimans. Eerlijk gezegd vind ik dit veel lekkerder dan het product van de Amerikaanse multinational Coca Cola. Het is kruidiger, smaakvoller en het lijkt minder zoet. Het etiket op de achterzijde van het flesje helpt me uit deze droom: er zit iets meer suiker in dan in Cherry Coke. Ach… als het maar lekker is, toch?

17:50 uur – Dom van Oslo

Vanuit het station loop ik door naar de Dom van Oslo, in het Noors Domkirke genoemd. Een andere naam is de Kathedraal van Oslo. Het kerkgebouw stamt uit de zeventiende eeuw en heeft in de tussentijd drie grote restauraties ondergaan. De eerste was halverwege de negentiende eeuw, de tweede tussen 1933 en 1950 en de meest recente renovatie was acht jaar geleden klaar. Hoe de Domkerk er van binnen uitziet zal voor mij een raadsel blijven. De deuren zijn op dit moment gesloten. Ik kijk even op internet. Daar lees ik dat de kerk vanaf ’s morgens tot vijf uur in de middag opengesteld is voor het publiek. Ik ben dus te laat. Dat kan gebeuren.

18:10 uur – omkleden

Hoewel ik de vogelpoep zoveel mogelijk weg heb weten te poetsen, wil ik wel even schone kleren aandoen. Het voelt gewoon vies aan. Mijn hotel zit op loopafstand. Ik ga dus even naar mijn hotelkamer om andere kleding aan te trekken. Ik maak van de gelegenheid meteen even gebruik om gratis kraanwater te drinken en een douchebeurt te nemen. Dan weet ik zeker dat ik weer helemaal schoon ben. In de tussentijd laad ik mijn telefoon eventjes op. Op het moment dat ik aantekeningen in mijn telefoon maak voor deze reportage dan gaat het vaak vrij hard met de batterijcapaciteit. Dat komt omdat het inspreken in ‘notities’ alleen maar in het Nederlands kan als je met internet verbonden bent. Dit vergt meer van je batterij, zodat hij eerder leegraakt. Hij is nog niet niet helemaal leeg, maar kan wel wat extra power gebruiken.

18:40 uur – met de tram

De hop-on-hop-off bussen rijden op dit tijdstip niet meer. Omdat ik er alweer bijna zestien wandelkilometers op heb zitten voel ik er weinig voor om weer te voet naar Aker Brygge te gaan. Ik ga daarom met de tram. Tramhalte Dronningensgate is recht voor mijn hotel. Na een paar minuten wachten stap ik in om zes minuten later bij tramhalte Aker Brygge weer uit te stappen. Vanaf deze halte is het nog een paar 100 m lopen naar het restaurant waarvoor ik al een reservering gemaakt heb.

Het is nog steeds zeer aangenaam buiten. Hoewel ik mijn korte broek inmiddels ingeruild heb voor een lange broek, is dat eigenlijk niet eens nodig. Het is gezellig druk op de terrassen van Stranden.

19:00 uur – diner

Vanmiddag ben ik snel even bij Ling Ling Hakkasan binnengelopen. Dit is een Chinees fusion-restaurant dat vooral gebaseerd is op ‘samen delen’. Ik ben alleen, dus van delen gaat er niet veel komen vandaag. In een multiculturele stad zoals Oslo zie je veel buitenlandse restaurants. Ling Ling is een Kantonees restaurant dat verschillende typisch Noorse ingrediënten in de gerechten verwerkt. Dat is het fusion-element van het restaurant dat hoog aangeschreven staat in Oslo.

Naast het gratis tafelwater bestel ik ook een ‘Gavati Refresher’. Dit is een alcoholvrije cocktail met onder andere citroengras, framboos, mango en limoen.

Als voorgerecht heb ik een variatie van luxe dimsum besteld, waar onder andere kreeft en krab in verwerkt zit. Geen goedkoop gerecht gezien de prijs van 260 NOK ( ongeveer 28 euro). Als hoofdgerecht heb ik gekozen voor de saté met een portie gebakken rijst erbij. Wie mij kent die weet dat ik saté zelden kan weerstaan. Het is voor het verhaal misschien wat minder spannend, maar soms moet je gewoon eten wat je lekker vindt.

Voordat mijn gerechten komen, komt een ober eerst nog even met een klein schaaltje waarop een kleine portie Pekingeend ligt. Toen hij voor de tafel naast mij een Pekingeend aan het snijden was vertelde ik hem dat ik dat zo lekker vind. Omdat een hele eend een beetje veel vind voor één persoon, bestel ik het gerecht niet. Erg attent dat de ober dan toch even een kleine portie kont brengen als ‘appetizer with compliments from the chef’. Dat wordt straks een goede fooi voor de beste man.

De dimsum is een aangename verrassing. Het ziet er dankzij de kleurtjes erg mooi uit. Het smaakt net zo goed als het eruit ziet. Het is de ook voor Noren vrij hoge prijs dus eigenlijk wel waard.

De saté is prima zonder echt bijzonder te zijn. Hetzelfde geldt voor de gebakken rijst met ei. Gewoon fatsoenlijk eten, niets meer en niets minder. Als ik hier met een gezelschap had gegeten dan had ik wat meer verschillende gerechten kunnen proberen.

De uiteindelijke rekening inclusief fooi bedraagt 700 kronen. Dat is iets meer dan 70 euro. Geen goedkoop etentje, maar wel aangenaam met een overigens zeer correcte bediening.

Einde van de dag

Rond acht uur ’s avonds ben ik klaar met mijn dagje in Oslo. Het was een boeiende en gevarieerde dag waarbij ik uiteenlopende bezienswaardigheden van Oslo gezien heb. Ondanks het gebruikmaken van de toeristenbus heb ik toch nog wel aardig wat kilometers gelopen. De teller staat nu op achttien kilometer. Morgen ga ik weer een dagje Oslo doen. Ik wil me dan in eerste instantie een aantal plekken bezoeken die wat minder voor de hand liggend zijn. Daarnaast zal ik ook een aantal bezienswaardigheden bezoeken die wel tot de populairste hotspots van Oslo behoren.

Soortgelijke berichten