Stel je wilt een stedentrip naar Italië maken en de populaire bestemmingen zoals Rome, Florence, Venetië en Milaan heb je al gezien. Waar ga je dan naartoe? Het aantal opties in Italië wat betreft mooie steden is enorm en dankzij de vele lowcostairlines die je naar dit prachtige land brengen is net zo groot. Mijn keuze viel dit keer op Bologna. Deze middelgrote stad is de hoofdstad van de regio Emilia-Romagna en wordt vooral gezien als de culinaire hoofdstad van Italië. Voor mij als smulpaap een goede reden om Bologna met een bezoekje te vereren. Omdat de stad niet al te groot is, is deze prima te doen in één dag. Wie echter van lekker eten en drinken houdt die zou ik aan willen raden om een stedentrip van twee of drie dagen te maken om zoveel mogelijk lokale lekkernijen uit te proberen.

Eerlijk is eerlijk, ook ik kon de verleiding niet weerstaan om bijna twee dagen in Bologna door te brengen. De eerste namiddag en avond heb ik gebruikt om alvast wat gewend te raken aan de stad en een beetje voor te proeven. De ochtend na de dag die in dit verhaal beschreven wordt heb ik benut om nog even wat ochtendfoto’s te maken, nog even een goed kop koffie te drinken en wat lekkernijen te kopen om mee naar huis te nemen. De rest heb ik netjes in de tussenliggende dag gedaan. Lees hieronder hoe ik de hoogtepunten en de smaken van Bologna beleefd heb.

07:30 uur – insmeren

Om zeven uur ’s morgens gaat de wekker. Ik heb overnacht in B&B Chez Moi dat op tien minuten lopen van het centrum van Bologna ligt. Nadat ik even mijn mail gecheckt heb spring ik de douche in. Ik zie op de weerapp van mijn telefoon at het een zonnige dag belooft te worden. Het is eind mei en dan betekent een zonnige dag in Italië dat er vrij veel UV-straling zal zijn. Dat betekent eerst even insmeren met een anti-zonnebrandcrème om de huid te beschermen. Veel mensen denken alleen maar aan insmeren als ze naar het strand of zwembad gaan, maar ook in een stad als Bologna kan de zon gemeen fel zijn en is bescherming hoognodig.

07:45 uur – Italiaans ontbijt

De ‘bed and breakfast’ waar ik verblijf heeft zelf geen ontbijtruimte. Hiervoor hebben ze een samenwerking met Bar Aldrovandi aan de Piazza Aldrovandi. Deze bar ligt om de hoek van de accommodatie. Als gast kun je daar je ontbijt nuttigen. Ik ga voor een Italiaans ontbijt: een broodje, een koffie en een water. Italianen kiezen niet zelden voor cappuccino als ontbijtkoffie. Ik ga voor een lekkere dubbele koffie. In Nederland hebben we het dan al snel over een dubbele espresso, maar officieel is espresso geen koffievariant maar de naam van de machine waarmee je de koffie maakt.

08:10 uur – de rode stad

Bologna heeft als bijnaam ‘de rode stad’. Waarom dat dat is wordt je al snel duidelijk zodra je je op straat begeeft. Roodachtige tinten kleuren panden in het historische centrum van Bologna. Denk hierbij niet aan dieprood, maar meer aan aardachtige roodtinten. Als je Bologna van boven ziet dan   zie je nog veel meer rood. De daken zijn vrijwel zonder uitzondering voorzien van rode dakpannen. Ik geniet van het nog vrij fletse ochtendlicht dat de roodachtige huizen in de stad beschijnt.

08:20 uur – de ‘2 torens’

Na een korte wandeling door de Via San Vitale kom ik aan bij het letterlijk en figuurlijke hoogtepunt: de twee torens van Bologna. Deze twee torens, in het Italiaans ‘le due torri’ geheten, worden als symbool van Bologna gezien. Beide torens staan scheef en zijn overblijfselen uit een periode in de middeleeuwen waarin het gezicht van Bologna door maar liefst zo’n naar schatting 180 torens bepaald werd. Recente inzichten komen op een totaal aantal van tachtig tot honderd torens uit die er tegelijkertijd gestaan zouden hebben. In totaal staan er nu nog 21 van deze torens in Bologna, waarbij de Asinelli toren en de kleinere Garisenda toren het meest opvallend zijn. Dit komt omdat ze naast elkaar staan en ook nog eens allebei hellen.

Ik bewonder de beide torens vanaf de grond. Ik vind het belangrijker om beide torens vanaf een hoger punt te fotograferen in plaats van de Asinelli te beklimmen om vervolgens het uitzicht vanaf die toren te bewonderen en fotograferen. Daarom valt er het besluit om de bijna 500 treden van de toren te laten voor wat ze zijn.

08:35 uur – Piazza Maggiore

Op korte loopafstand van de twee torens ligt het Piazza Maggiore. Dit plein wordt gezien als het belangrijkste plein en het feitelijke hart van de oude en hedendaagse stad. Het ruim opgezette rechthoekige plein wordt gedomineerd door een viertal gebouwen: Palazzo dei Banchi, de Sint-Petroniusbasiliek, Palazzo dei Notai, Palazzo d’Accursio en Palazzo del Podestà met de Torre dell’Arengo. Ik geniet van de aanblik en maak wat foto’s. Op dit moment staat het frontportaal van de basiliek nog net wat in de zon. Het zal niet lang meer duren tot dit gebouw in de schaduw staat.

08:50 uur – Sint-Petroniusbasiliek

Het is tijd om de Sint-Petroniusbasiliek te bezoeken. Hoewel ik persoonlijk eigenlijk weinig met kerken en geloof te maken heb kan ik het toch niet laten om een kijkje te nemen in de belangrijkere geloofsgebouwen. Aangezien de Basilica di San Petronio toch gezien wordt als de hoofdkerk van de stad is een bezoekje een vanzelfsprekendheid. Ik maak op mijn gemak een rondje door de 132 meter lange en 60 meter brede kerk. Natuurlijk maak ik ook mijn foto’s nadat ik twee euro bijgedragen heb aan de kerk. Je krijgt dan een gekleurd bandje aan je camera waarmee aangetoond wordt dat je betaald hebt om te mogen fotograferen of filmen.

Opvallend detail aan de basiliek is de façade die voor zeker de helft uit gewone bakstenen bestaat. Omdat ik het in Rimini ook gezien heb twee dagen geleden ging ik er van uit dat het een bepaalde stijl is die bij deze streek hoort. Achteraf lees ik op internet dat het komt omdat de voorkant van de kathedraal gewoonweg niet afgemaakt is.

09:25 uur – Ferrari

Italië betekent voor mij ook mooie sportauto’s. Bugatti, Lamborghini en Ferrari zijn natuurlijk fraaie voorbeelden van roemruchte Italiaanse automerken. Wandelend op Via dell’Indipendenza zie ik voor Grand Hotel Majestic een paar auto’s achter elkaar staan, waaronder een fraaie rode Ferrari. Dat is natuurlijk even een fotomomentje waard.

09:30 uur – Kathedraal van Bologona

Veel mensen denken door de ligging en de afmetingen dat de Sint-Petroniusbasiliek de belangrijkste kerk van Bologna is. Dat is niet waar. De Cattedrale Metropolitana di San Pietro, die vaak ook kortweg als Kathedraal van Bologna aangeduid wordt, is de plek waar de zetel van het aartsbisdom te vinden is. De kathedraal stamt oorspronkelijk uit de twaalfde eeuw. Het grootste deel van het huidige barokke uiterlijk is vooral te danken aan aanpassingen in de zestiende en zeventiende eeuw.

10:00 uur – de kanalen van Bologna

Als je door de straten van Bologna loopt dan merk je er vrijwel nergens iets van dat er een systeem van ondergrondse kanalen door de stad loopt. Op de meeste plekken zijn deze kanalen van Bologna dan ook aan het blote oog onttrokken. Er is echter een plekje, aan de Via Piella, waar je door een raam naar het Canale delle Moline kunt kijken. Volgens de toeristeninformatie van de stad Bologna waan je je hier eventjes in Venetië als je door dit luikje kijkt. Ik kijk een moment door het raam naar het kanaal en beeld me in dat er ieder moment een gondel aangevaren kan komen. Ja, misschien hebben ze inderdaad wel gelijk.

10:15 uur – Pinacoteca Nazionale di Bologna

Bologna heeft verschillende musea te bieden. Als je Bologna in één dag bezoekt dan moet je keuzes maken. Je wilt immers niet de hele dag alleen maar in musea rondlopen. Dat geldt zeker als het aangenaam warm en zonnig is zoals vandaag. Mijn keuze is om in Bologna één kunstmuseum te doen en één historisch museum. Voor de kunst is de keuze gevallen op de Pinacoteca Nazionale di Bologna. Deze pinacotheek wordt als een van de belangrijkste van Italië gezien.

Wandelend door de toonzalen valt het me weer op dat het gros van de schilderwerken een religieus karakter hebben. Ik gebruik het woordje ‘weer’ in de vorige zin omdat religie duidelijk een zeer belangrijk thema is binnen de klassieke Italiaanse schilderkunst. Omdat ik zelf niet religieus ben zeggen de meeste taferelen me helemaal niets. Wel kan ik genieten van de kleuren, de schildertechnieken en de soms fraaie composities die een verhaal proberen te vertellen. Mooier nog vind ik de vele fresco’s die men hier in het museum verzameld heeft. Ze hebben gewoon grote stukken muur met complete beschilderingen naar het museum gehaald.

10:50 uur – koffietijd

Voor Italianen is goede koffie een eerste levensbehoefte. Je kunt dan ook op iedere hoek van de straat een koffiebar binnenlopen voor een goed kopje koffie. Voor een kopje koffie (voor Nederlanders: espresso) betaal je vrijwel nergens meer dan 1 euro, mits je je koffie staand aan de bar nuttigt. Dit is ook zo in Bologna. Als iemand het in zijn hoofd haalt om ineens meer dan de psychologische grens van een euro te vragen dan is dat de eerste stap richting een vrijwel gegarandeerd faillissement. Als een ware Italiaan loop ik een koffiebar binnen, bestel mijn koffie die met een klein glaasje water geserveerd wordt, nuttig mijn consumptie en reken een euro af.

11:10 uur – Palazzo Poggi

Ik ben inmiddels aangekomen in de universiteitswijk. Behalve een culinaire hoofdstad is Bologna ook een belangrijke universiteitsstad. Sterker nog: de in 1088 opgerichte universiteit van Bologna is de oudste nog functionerende universiteit van Europa. Het Palazzo Poggi is het hoofdgebouw van de universiteit. In dit zestiende-eeuwse gebouw zit onder andere het kantoor van de rector, de universiteitsbibliotheek en kun je de museumcollectie van de universiteit bewonderen. Ik neem een kijkje in het gebouw zelf en van de binnenplaats om de sfeer een beetje te proeven.

11:20 uur – kleurrijke graffiti

Wat opvalt als je door de universiteitswijk loopt is dat je nog maar amper toeristen ziet. Het zijn vrijwel zonder uitzondering studenten die het straatbeeld hier bepalen. Wat ook opvallend is, is de vele graffiti die hier op gebouwen aangebracht is. Vaak zijn het gewoon maar tags die er voor de massa weinig aantrekkelijk uitzien, maar soms zie je prachtige pieces. Opvallend vaak zijn de masterpieces die je hier aantreft politiek geladen. Je hoeft de Italiaanse taal niet machtig te zijn om dat te zien.

11:25 uur – Piazza Guiseppe Verdi

Op het moment dat ik op het Piazza Guiseppe Verdi arriveer besef ik dat ik in het kloppend hart van de studentenwijk beland ben. Op dit plein zit een groot aantal studenten te genieten van het weer, in bleken te neuzen en te socializen. Op het plein staan een tiental kraampjes waar de hongerige en dorstige studenten over pakweg een half uurtje eten en drinken kunnen kopen tegen prijzen die beter bij het studentenbudget passen. Eigenlijk ben ik hier te vroeg. Het plein komt natuurlijk helemaal tot leven op het moment dat de stalletjes opengaan en de jongeren hun hongerige buiken gaan vullen. Ik heb echter meer te zien in Bologna en besluit door te lopen.

11:50 uur – het ghetto

De voormalige Joodse wijk van Bologna, het ghetto, stamt uit de zestiende eeuw. Dit is de plek waar sinds het jaar 1555 de joodse gemeenschap van Bologna leefde. Door de verdrijving van de Joden in 1593 is het Joodse karakter van de wijk grotendeels verdwenen. De voormalige synagoge is in de Tweede Wereldoorlog vrijwel geheel verwoest. Wel kun je als toerist zien hoe de nauwe straatjes een herinneren aan lang vervlogen tijden en kun je het Joods Museum van Bologna bezoeken. Ik loop wat door de paar straten die tot het voormalige ghetto behoren, maak wat foto’s en trek mijn conclusie dat ik interessantere Joodse wijken gezien heb.

12:15 uur – lunch

Inmiddels heb ik bijna 7 kilometer door de stad gewandeld. Na een licht ontbijt zorgt dat ervoor dat ik enigszins trek begin te krijgen. Omdat ik authentieke gerechten wil eten navigeer ik met mijn telefoon naar Trattoria Oberdan Da Mario. Dit restaurant is één van de zeven eetgelegenheden in Bologna die door het bed and breakfast aanbevolen wordt. Als ik op Tripadvisor kijk dan zie ik dat Trattoria Oberdan Da Mario op dit moment op de 31e plaats van maar liefst 1222 restaurants in Bologna staat. Dan moet je toch wel iets goed doen?

Als eerste gerecht kies ik de tagliatelle alla Bolognese. Dit pastagerecht is het bekendste lokale gerecht. Wereldwijd kent men het nu vooral als spaghetti Bolognese, maar het gerecht met vleessaus (‘ragu’ zoals ze het hier noemen), wordt oorspronkelijke tagliatelle gemaakt. Op het moment dat de tagliatelle alla Bolognese geserveerd wordt strooi ik er wat parmezaanse kaas overheen om de smaak af te maken. Ik moet zeggen dat het gerecht heerlijk smaakt. Dit is inderdaad zoals het gerecht bedoeld is.

Het wordt een wat zwaardere lunch vandaag. Als hoofdgerecht ga ik de Cotoletta alla Bolognese eten. Dit is een gepaneerde dunne schnitzel waarover een laag van rauwe ham, gesmolten kaas en een witte saus ligt. Een soort van omgekeerde Cordon Bleu, zeg maar. Na de eerste paar happen merk ik dat de saus en kaas wel erg overheersen qua smaak. Ik verwijder daarom een deel van de topping. Het gerecht is zeker lekker van maak, maar ik vind het wat te zwaar. Ik voel mijn aderen bij wijze van spreken dichtslippen.

13:20 uur – Piazza Santo Stefano

Na een wandeling van een kwartier arriveer ik op het Piazza Santo Stefano. Dit autovrije plein voelt als een oase van rust in het over het algemeen vrij rumoerige centrum van Bologna. Het plein is vernoemd naar de kathedraal die zich hier bevindt: de Basilica di Santo Stefano. Ik voel op dit moment geen behoefte om weer een kerk binnen te wandelen en laat de kathedraal voor wat hij is. Ik geniet van het plein, van de rust die er heerst en maak wat foto’s.

13:35 uur – Via Pescherie Vecchie

De Via Pescherie Vecchie is mijn lievelingsstraat in Bologna. Dit durf ik zonder enige twijfel te stellen. Ik heb het smalle straatje een dag eerder al bezocht. Dit is de straat waar je de streekproducten van Bologna ziet, koopt en proeft. Hier zitten de osteria’s waar je heerlijke schotels vol lokale lekkernijen bestelt en die onder het genot van een goed glas wijn of bier nuttigt aan één van de kleine tafeltjes. Dit is de straat waar de beste ingrediënten gekocht worden om de heerlijke gerechten van Bologna te kunnen bereiden. Ik loop door de Via Pescherie Vecchie heen en beslis dat ik hier later op de dag zeker weer naar terug zal keren.

13:50 uur – de toeristische dienst

Het is tijd om het panoramisch uitzicht vanaf de Sint-Petroniusbasiliek te bewonderen. Het is nu het goede licht om het centrum van Bologna en de twee torens op de foto te knallen. Aan de kant waar de toren van de basiliek staat zie ik geen entree tot een panoramaterras. Voor de zekerheid loop ik even het kantoor van de toeristische dienst binnen om te vragen waar de entree zit en hoe laat deze open is. Ze verwijzen me naar de andere kant van de kathedraal en vertellen me dat het om 2 uur open zou moeten gaan. Ik begeef me richting de Piazza Galvani waar de entree zit.

14:00 uur – bijen

Aangekomen op de Piazza Galvani zie ik de entree van het panoramaterras en ik zie tien meter daarnaast een enorme zwerm bijen. Ik denk dat de duizenden bijen vanaf een aantal fietsen op de grond zich zeker tot een meter of veertig-vijftig in de lucht bevinden op dat moment. Ik neem vanaf veilige afstand een foto van dit wonderbaarlijke fenomeen. Nog nooit heb ik zoveel steeklustige insecten bij elkaar gezien.

Tien minuten later is het panoramaterras nog niet open. Er hangt wel een papiertje op het hek waarop staat “TERRAZZA CHIUSA PER SCIAME API”. Als ik de zin door twee verschillende sites laat vertalen dan worden drie woorden in ieder geval duidelijk: terras, bijen en gesloten. Het panoramaterras is dus gesloten vanwege de bijen. Erg jammer, want dat betekent dat ik vandaag optie 2, de hoogste toren van ‘le due torri’, alsnog zal moeten beklimmen om de rode daken van Bologna te kunnen aanschouwen en dat dit met enigszins tegenlicht zal zijn.

14:15 uur – Biblioteca comunale dell’Archiginnasio

Uit nieuwsgierigheid loop ik door de entree van Biblioteca dell’Archiginnasio. Omdat ik zonder al teveel voorkennis Bologna aan het verkennen ben heb ik er geen besef van dat dit schijnbaar één van de belangrijkste gebouwen van de stad bezoek. Voorheen was hier de Universiteit van Bologna gevestigd. Tegenwoordig is hier de belangrijkste en grootste bibliotheek van Emilia-Romagna gevestigd: de Biblioteca comunale dell’Archiginnasio. Ik ben vooral onder de indruk van de schoonheid van het gebouw zelf en maak natuurlijk de nodige hoeveelheid foto’s.

14:35 uur – Grom

IJsliefhebbers die regelmatig in Italië komen zullen waarschijnlijk meteen weten wat ik met ‘Grom‘ bedoel. Deze keten van ijswinkels is in heel Italië te vinden. Het ijs van Grom behoort volgens ijsliefhebbers (mijzelf incluis) tot het lekkerste ijs dat je in Italië zult vinden. Op een warme dag als vandaag gaat een ijsje er prima in. Ik neem het kleinste bakje met daarin de smaken vanille en aardbei.

Van het vanille-ijs van Grom wist ik al dat die zeer smaakvol en vooral niet te zoet is. De smaak ‘fragole’ verrast me helemaal in positieve zin. Dit smaakt naar echte aardbeien. Zonder enige twijfel heb ik nog geen aardbeienijs op dat wat betreft smaak in de buurt kom van waar ik nu van geniet.

15:00 uur – Galleria Cavour

Mode is voor Italianen erg belangrijk. Je ziet op straat ook dat de meeste Italianen er tiptop bijlopen. Het zal dan ook niemand verbazen dat je in het hart van de stad een plek vind waar de designerwinkels geconcentreerd zitten. In Bologna is dat de Galleria Cavour. Deze overdekte winkelpassage herbergt vooral luxe merken zoals Emporio Armani, Prada, Miu Miu en Prada.

Dit zijn niet de soort winkels waar ik als arme blogger mijn garderobe normaliter aanvul. Tijd om door te lopen, dus.

15:15 uur – Basilica di San Domenico

Toch nog even een kerkgebouw bezoeken. Als je de hoogtepunten van Bologna bekijkt dan mag je de Sint-Dominicusbasiliek eigenlijk niet overslaan. Deze basiliek is één van de belangrijkste en mooiste kerken van de stad. Hij is gebouwd in de dertiende eeuw en is gewijd aan de heilige Dominicus Guzman. De stoffelijke resten van Dominicus worden bewaard in deze kerk.

15:40 uur – Museo Civico Archeologico di Bologna

Het is tijd voor mijn tweede museumbezoek van de dag. De keuze is enorm en ik ‘moest’ kiezen tussen het Museo Civico Archeologico di Bologna en het Museo Civico Medievale. Het is het archeologisch museum geworden vandaag. Dit museum is gevestigd in het vijftiende-eeuwse Palazzo Galvani. Het herbergt een zeer uitgebreide collectie aan archeologische vondsten uit Bologna en de regio Emilia-Romagna. De vaste expositie verschaft de bezoekers een goed beeld van de locale geschiedenis vanaf de prehistorie tot aan de tijd van het Romeinse Rijk.

16:30 uur – flesje water

Al het rondlopen maakt dorstig. Ik heb geen zin om op een gezellig terras te wachten en loop snel even een kleine supermarkt binnen. Daar koop ik een heerlijk gekoeld flesje mineraalwater voor het astronomische bedrag van 40 cent. Het flesje wordt in één teug leeggedronken. Eventjes de vochtbalans herstellen!

16:35 uur – Via Bassi

Ik vervolg de wandeling door de Via Bassi. Dit is één van de belangrijkste straten van Bologna. Hier zitten veel belangrijke winkels, dit is een drukke in- en uitstapplaats voor de bus en het is de straat die het Piazza Maggiore en de twee torens met elkaar verbindt. Vanaf de brede straat heb je dan ook een mooi uitzicht op de torens.

16:55 uur – borreltijd

Het is tijd om van een lekker wijntje en wat te snacken te gaan genieten. Natuurlijk loop ik terug naar de wijk Quadrilatero waar ik de osteria’s en alle lokale lekkernijen gezien heb. Ik strijk neer op het terras van Vecchia Malga. Tijd om te genieten van een kaas- en snijwarenplankje met een aangenaam glas Pinot Grigio. Een uur lang geniet ik van de lekkernijen en het kijken naar de passerende mensen. Omdat je op één been niet kunt staan bestel ik nog een tweede glas wijn. Ik vraag me hierbij wel af of dit verstandig is voordat ik de vele treden van de Torre Asinelli ga beklimmen. Maar je moet toch iets te drinken hebben bij al die lekkere hapjes? En als je na een half uur met een leeg glas zit dan bestel je gewoon een nieuwe.

18:00 uur – Torre Asinelli beklimmen

Eindelijk is het moment aangebroken om het letterlijke hoogtepunt van Bologna te bezoeken: de 97 meter hoge Asinelli toren. Deze hoogste toren van de ‘2 torens’ staat wat scheef en biedt de mogelijkheid voor bezoekers om van het uitzicht van bovenaf te genieten. Daarvoor moet je wel eerst 3 euro entree betalen en maar liefst 498 treden beklimmen. Het eerste stukje is een smalle wenteltrap die je tot aan de kassa brengt. De rest van de toren bestaat uit rechte trappen die in de vorm van een vierkant langs de muren van de toren lopen. Je hoeft geen topsporter te zijn om naar boven te lopen, maar wie een echt slechte conditie heeft of slecht ter been is die zal het moeilijk hebben.

18:10 uur – uitzicht over Bologna

Het valt me niet tegen: binnen tien minuten sta ik boven op het smalle uitzichtplatform van de Asinelli toren. Het uitzicht is werkelijk fenomenaal. Omdat je de hele dag in Bologna rondgelopen hebt is het niet lastig om van bovenaf veel gebouwen te herkennen die opvallen tussen de duizenden rode daken. Het licht is op dit moment niet het mooiste om te fotograferen. Dat houdt me natuurlijk niet tegen om toch de nodige uitzichtfoto’s te maken. Wel vraag ik me af hoe fel de daken zouden zijn als ik een paar uur eerder hier had gestaan.

Na een twintigtal minuten wandel ik in een rustig tempo de 498 traptreden weer af om richting mijn kamer in het B&B te gaan. Het is tijd geworden om eventjes op te frissen voor het avondeten. Door de lekkernijen aan het einde van de middag voel ik op dit moment ook absoluut geen behoefte om op een vroeg tijdstip ergens aan te schuiven voor het avondeten.

18:55 uur – pauze

De twaalf uur in Bologna zitten er nog niet op. Het is wel tijd voor een korte pauze. Lekker even douchen, mijn e-mail checken en beantwoorden en nog even Netflixen via de uitstekende Wi-Fi verbinding. De komende anderhalf tot twee uur breng ik eventjes door in de rust van mijn kamer.

20:40 uur – weer op pad

Helemaal fris en fruitig verlaat ik mijn kamer en ga op pad. Ik maak een korte wandeling door de stad om wat foto’s te maken tijdens het ‘blauwe uurtje’. Dit is het moment na zonsondergang waarbij het nog niet helemaal donker is en de lucht een mooie blauwe kleur krijgt terwijl in de straten al het nodige kunstlicht te spotten is. Dit is voor veel fotografen een favoriet moment om te gaan fotograferen.

21:15 uur – McLaren 570S

Bij autoliefhebbers doet de naam McLaren meteen een belletje rinkelen. Dit Britse sportwagenmerk maakt auto’s waar techniek van Formule-1 auto’s in verwerkt zit. Al wandelend kom ik een McLaren 570S tegen die op de stoep staat met zijn vleugeldeuren geopend. Het lijkt er op of er een of ander feestje rondom dit ‘instapmodelletje’ georganiseerd is. Ik maak van de mogelijkheid dankbaar gebruik om deze sportwagen op de foto vast te leggen.

21:30 uur – diner

Hoewel ik nog geen serieuze honger heb, ga ik nu dan toch maar wel aan het diner beginnen. Ik neem plaats op het terras van Ristorante Da Cesarina. Ook dit restaurant is aangeraden door het bead and breakfast. Wederom is dit een plek waar je naartoe gaat voor de ‘cucina tradizionale Bolognese’ oftewel de traditionele lokale keuken. Voor mij worden het slechts twee gangen vanavond. Het voorgerecht is mortadella. Deze worst is een typisch product van Bologna. Het wordt mij geserveerd in blokjes.

Het hoofdgerecht van vanavond is gevulde courgette. Denk hierbij niet aan de grote donkergroene courgettes die we in Nederland kennen. Hier serveert men de kleine variant van de courgette: de ‘courgette fleur’. Deze is veel lichter van kleur en smaakvoller. De kleine courgettes zijn gevuld met gekruid gehakt. Over de courgettes is een aangename tomatensaus gegoten.

22:30 uur – einde van de dag

Na een uur aan tafel gezeten te hebben vraag ik de rekening en wandel ik op mijn gemak terug naar mijn kamer. Het was een heerlijke dag in Bologna. Dit is puur Italië. Dit is genieten. Dit is meer dan een verzameling van bezienswaardigheden en andere hoogtepunten. Naar Bologna ga je om vooral eventjes de sfeer en de vele lekkernijen te proeven.

Zelf naar Bologna reizen?

Wie Bologna zelf een keer wil ontdekken die kan met Transavia of KLM rechtstreeks vanaf Nederland naar het internationale vliegveld van Bologna vliegen. Vliegtickets Bologna boek je binnen enkele minuten zelf via de website van deze luchtvaartmaatschappijen. Vanuit België biedt Brussels Airlines vluchten naar Bologna aan. Een ander alternatief is Ryanair dat vanaf Brussel-Charleroi en Weeze Airport goedkope vliegtickets naar Bologna aanbiedt. De vliegtijd bedraagt slechts zo’n anderhalf uur en wie en beetje goed zoekt die vliegt voor minder dan honderd euro per persoon retour. Het vliegveld ligt niet zo ver van de stad af. Je reist daarom al in vrij korte tijd naar het centrum. De goedkoopste manier is met de Aerobus die je voor 6 euro per persoon naar het centrum brengt.

Mocht je een vakantie in Rimini vieren dan is Bologna ook zeer goed bereikbaar en daarom een absolute aanrader voor een dagtrip. Je kunt binnen anderhalf uur met de trein naar Bologna reizen. Vanaf het station in Bologna is het nog wel zo’n 10-15 minuten lopen tot je je in het centrum bevindt. Met de auto ben je ook anderhalf uur kwijt. Dat kost je op dit moment iets minder dan twintig euro tol en pakweg 25 euro voor een dag parkeren. Parkeerplek is wel heel erg schaars in Bologna.

De statistieken

Deze dag heb ik eens wat statistieken bijgehouden. Ik zet wat cijfers op een rijtje van Bologna in 12 uur:

Ik heb 30.507 stappen gelopen volgens de app op mijn telefoon, die gezamenlijk voor een afgelegde afstand van 18,36 kilometer betekenen. In totaal zou ik 34 verdiepingen geklommen zijn. Dit is een equivalent van 32 verdiepingen tijdens de beklimming van de Torre Asinelli en 2x één verdieping naar de kamer in het B&B waar ik verblijf.

De hoogst gemeten temperatuur in Bologna was vandaag 26 graden Celsius. Een prima temperatuur om de stad te verkennen moet ik zeggen.

Zuinig ben ik niet geweest vandaag. Ik heb in totaal 104,10 euro uitgegeven exclusief de kosten voor de overnachting en de twee flesjes water in de bed and breakfast.

Hieraan is het geld op gegaan:

• betalen om te mogen fotograferen in Basilica di San Petronio: 2 euro
• koffie 1,00
• entree Pinacoteca 4,00
• lunch 30,00
• ijsje 2,30
• water 0,40
• entree Archeologisch Museum
• snacks en wijn 19,00
• entree Torre Asinelli
• diner 37,00

gastronomie, highlights