Veel bestemmingen lenen zich prima voor een vakantie van één dag.

Historisch Jeruzalem

Al sinds mijn jonge jeugd stond Israël op mijn lijstje van te bezoeken reisbestemmingen. De enthousiaste verhalen van mijn vroegere buurvrouw over dit bijzondere land in het Midden-Oosten hebben al vroeg de nodige nieuwsgierigheid opgewekt. Hoewel ik persoonlijk zeer weinig op heb met religie en het onderwerp geschiedenis vroeger op school niet mijn meest favoriete vak was, heeft het ontstaan van Israël en de eeuwenlange geschiedenis van dit kruispunt van religies mij op de een of andere manier wel weten te intrigreren. Tijd dus voor een bezoek aan de hoofdstad van Israël: Jeruzalem.

Voor sommige mensen is Jeruzalem het hoofddoel van hun reis, voor anderen is de stad onderdeel van een rondreis door Israël. Een toenemende trend is dat mensen een vakantie boeken in Tel Aviv en vanuit deze stad één of twee dagen naar Jeruzalem gaan. Dat is goed mogelijk door de korte reisafstand van slechts zo’n zeventig kilometer tussen de twee belangrijkste steden van het land. Hoewel je je prima gedurende meerdere dagen of zelfs een hele week in Jeruzalem zou kunnen vermaken, is het met een goede planning ook zeer goed mogelijk om Jeruzalem in één dag te doen. Het is dan vooral een kwestie van keuzes maken. Alle hoogtepunten van Jeruzalem bezoeken is een beetje teveel gevraagd. Het is echter wel goed mogelijk om de belangrijkste highlights van de stad binnen pakweg 12 uur te bezoeken.

In mijn geval ben ik ’s morgens al wakker geworden in Jeruzalem. De avond ervoor ben ik via de late Transaviavlucht rond acht uur ’s avonds gearriveerd op Tel Aviv Ben Gurion International Airport. Via internet heb ik een goedkope transfer naar Jeruzalem geboekt waardoor ik pakweg half tien in Jeruzalem aangekomen ben. Als hotel heb ik gekozen voor het centraal gelegen Herbert Samuel Hotel Jerusalem. Dit comfortabele hotel is een prima uitvalsbasis voor een stedentrip in Jeruzalem. Ik zou het een volgende keer absoluut weer boeken.

Je zou echter ook ’s morgens vroeg, voor de verkeersdrukte op gang komt, vanuit Tel Aviv naar Jeruzalem kunnen reizen om de stad in één dag te bezoeken.



08:15 uur – uitzicht op Jeruzalem

Door het tijdsverschil sta ik pas tegen 8 uur ’s morgens op. In Nederland is het een uur vroeger, dus nog geen 7 uur in de ochtend. Na een verfrissende douche en mijn hele ochtendritueel ga ik naar de elfde verdieping van mijn hotel, waar het restaurant zich bevindt. Ik heb immers een hotelkamer inclusief ontbijt geboekt. Boven aangekomen ga ik eerst even van het uitzicht over Jeruzalem genieten. Elf hoog is voldoende om een redelijk panoramisch uitzicht over de stad te hebben. Deze etage heeft aan drie van de vier zijden de mogelijkheid om redelijk ongehinderd over Jeruzalem uit te kijken.

jeruzalem-0815-uitzicht

08:25 uur – ontbijt

Het is tijd om te ontbijten. Dat geschiedt hier zoals in zoveel hotels in buffetvorm. De eerste indruk is prima: een ruim assortiment aan hartige en zoete lekkernijen, die zowel warm als koud aangeboden worden. Ik leg een bord vol met vooral wat hartige dingetjes, neem een kop koffie en schenk een glas vers sinaasappelsap voor mezelf in. Dit eet ik lekker op het terras in de buitenlucht op. Wat is het hier aangenaam weer in vergelijking tot het op dit moment vrij koele Nederland. Het is begin mei en toen ik gisteren uit Amsterdam vertrok was het daar 11 graden Celsius. Hier ligt het kwik op dit moment al op 18 graden Celsius en de verwachting is dat de maximumtemperatuur rond de dertig graden uit zal komen terwijl de zon ongehinderd zal schijnen. Welkom in Jeruzalem, mensen!

jeruzalem-0825-ontbijt

08:50 uur – op pad

Op het moment dat ik de deur van het hotel uitloop sta ik eigenlijk in het hart van modern Jeruzalem. Via Jaffa Street loop ik in zuidoostelijke richting naar Oud Jeruzalem. Dat is mijn hoofddoel van deze dag. Jaffa Street (ook wel bekend als Yafo Street) is de belangrijkste straat in het centrum van modern Jeruzalem. Hier vind je de meeste winkels en in de zijstraten zitten veel bars en restaurants. Ook het gemeentehuis van Jeruzalem ligt aan deze straat.

jeruzalem-0850-oppad

09:15 uur – Jaffa gate

Na een klein half uurtje lopen (onderweg heb ik natuurlijk regelmatig gestopt om wat foto’s te maken) kom ik aan bij de drukste toegangspoort van de stad: Jaffa Gate. Dit is de meest westelijke poort van de stad. De Jaffapoort stamt uit 1530-1540 en ligt naast de Tower of David. Als je hier de oude stad binnenloopt kom je op een plein uit dat op de grens ligt van het Christelijke en het Armeense deel van Jeruzalem. Andere namen voor de Jaffapoort zijn Hebronpoort of Davidspoort.

jeruzalem-0915-jaffagate

09:20 uur – de oude stad

Ik loop meteen rechtdoor de nauwere straatjes van de oude stad in. De toeristenstroom is nog niet helemaal op gang gekomen. Het is nog vrij rustig in David Street en Sha’ar ha-Shalshelet Street waar ik doorheen loop. Ongeveer de helft van de vele winkeltjes die hier zitten moet nog opengaan of is net aan het openen. Ik had eerlijk gezegd geen idee wat ik me voor moest stellen van de oude stad Jeruzalem. Dat het hart van de stad vooral een aaneenschakeling aan winkeltjes is was niet meteen in me opgekomen. Ook verwachtte ik meer grotere pleinen in plaats van nauwe straten.

jeruzalem-0920-oude-stad

09:35 uur – uitzicht op de Westmuur en de Rotskoepel

Via Ha-Kotel Street ontsnap ik aan de vele toeristenwinkels. Zonder er naar op zoek te zijn kom ik uit bij een fraai uitzichtpunt waarbij ik uitkijk op de Westmuur, de Western Wall Plaza en de Rotskoepel die vanaf de Tempelberg boven de rest van oostelijk Jeruzalem uittorent. De zon zorgt voor een fraaie schittering op de grote goudkleurige koepel. Voor mij is de dag in Jeruzalem voor mijn gevoel nu echt begonnen.

jeruzalem-0935-uitzicht

10:00 uur – City of David

Om tien voor tien kom ik aan bij de City of David. Deze archeologische site is het oudste deel van Jeruzalem. Wie het heeft over de Oude Stad van Jeruzalem die heeft het vanuit historisch oogpunt dus eigenlijk over de nieuwe stad. Wat er na de middeleeuwen nog aan toegevoegd is eigenlijk de nieuwe stad  en wat tegenwoordig de nieuwe stad genoemd wordt is eigenlijk de nieuwere stad. Om het simpel te houden: ergens in de periode 4500 tot 3500 voor het begin van onze jaartelling werd er een stad gesticht op de plek waar nu de wijk Wadi Hilweh te vinden is. Dit is in het gebied dat direct ten zuiden van de zuidelijke muur van de historische stad Jeruzalem begint.

jeruzalem-1000-city-of-david1

City of David is nu een nationaal park waar je tegen betaling een kijkje kunt gaan nemen in wat het oudste deel van de stad is. De manier om de City of David te bezoeken is door middel van een tour met gids. Ik heb daarom dan ook vooraf mijn ticket voor de City of David via internet geboekt. Dat kostte me iets van 15 euro of zo. Bij het bezoekerscentrum net na de entree maak ik kennis met mijn gids: Arnon. Hij zal me binnen drie uur meenemen in de tijd van Koning David en leren over hedendaagse archeologie.

jeruzalem-1000-city-of-david2

De tour begint met een 3D-voorstelling waarin de geschiedenis haarfijn uitgelegd wordt. Op deze manier heb je een beeld van wat de Stad van David is, hoe het eruit gezien moet hebben en wat deze plek zo bijzonder maakt. Vervolgens ga je naar een plek waar archeologen op dit moment nog volop bezig zijn  om laagje voor laagje de stad bloot te leggen. Zoals Arnon uitlegt is dit allemaal handwerk. Dat maakt het zeer tijdrovend. Daarna moeten alle vondsten administratief verwerkt worden. Door vergelijkingen te maken met andere vondsten, ook op andere plekken in de wereld, kan men goed in kaart brengen wat er nou daadwerkelijk gevonden is.

jeruzalem-1000-city-of-david3

Het volgende deel van de tour gaan we de heuvel zelf in. We bezoeken Warren’s Schacht en verschillende grotten in de heuvel. De belangrijkste reden dat er op deze plek een stad ontstaan is, is de aanwezigheid van water. De Gichon bron biedt voldoende water voor de stad. Om de aanwezigheid van water te beschermen is de tunnel van Sholih aangelegd. Bijzonder is dat ze dat gedaan hebben door aan beide kanten te beginnen en kronkelend naar elkaar toe te werken. Op die manier hebben de twee ploegen elkaar na ruim een jaar hakwerk gevonden. Als ze aan één kant hadden begonnen dan hadden ze vrijwel zeker nooit goed bij de andere kant uitgekomen.

jeruzalem-1000-city-of-david4

Het laatste deel van de tour kun je door de watertunnel lopen. Omdat het water tot 70 centimeter diep kan staan zijn waterschoenen en een geschikte broek noodzakelijk. Omdat ik dit niet vooraf wist heb ik natuurlijk een lange broek aan en mijn wandelschoenen aan. Net als een deel van de groep ga ik daarom niet mee de watertunnel in, maar verken een deel dat aan de buitenkant ligt waarna we wachten bij de uitgang waar de rest van de groep uit de tunnel komt.

jeruzalem-1000-city-of-david5

Na afloop bedank ik Arnon en vertel hem dat hij de beste gids is die ik de afgelopen tijd meegemaakt heb. Maar dat vertel ik natuurlijk tegen alle gidsen …. nee hoor! Arnon vertelt gepassioneerd en duidelijk over de Stad van David. Ik heb echt het idee dat ik een heel stuk wijzer geworden ben.

13:15 uur – de Klaagmuur

Vanaf de City of David loop ik de oude stad weer in. Daarvoor moet ik eerst door de veiligheidscontrole. Voor dit Joodse deel staat gelukkig geen wachtrij en binnen twee minuten sta ik op het plein voor de westmuur. Deze muur is de westelijke muur van het plateau waarop de Rotskoepel en de Al-Aqsamoskee. Ooit stond hier Beit Hamikdash, de Joodse tempel die als belangrijkste heiligdom binnen het jodendom gezien wordt. De Westmuur wordt behandeld alsof het de daadwerkelijke westelijke muur van de Tweede Tempel is, maar feitelijk stond deze tempel op het plateau waar nu de Rotskoepel en de Al-Aqsamoskee staan. De tempel is in het jaar 70 volledig verwoest door de Romeinen.

jeruzalem-1315-klaagmuur

De westmuur heeft de bijnaam Klaagmuur gekregen omdat joden hier vooral kwamen klagen over de vernietiging van hun tempel en de latere Joodse diaspora. Tegenwoordig wordt er vooral gebeden en worden er gebeden op papier in de spleten en gaten van de muur gestopt. Nadat ik een leenkeppeltje opgezet heb loop ik naar de muur. Mij doet de muur op zich weinig, maar ik voel wel de intensiteit van de religieuze Joden die hier bidden. Je ziet wat deze plek met de bezoekers doet.

jeruzalem-1315-klaagmuur-briefjes

13:40 uur – nog een keer de oude binnenstad

Na mijn bezoek aan de westmuur ga ik de oude stad in om naar de Tempelberg te lopen. Bij de eerste toegang wordt ik door de politie tegengehouden. Het enige wat ik te horen krijg is ‘is closed!’. Ik loop door naar de eerstvolgende weg richting de Tempelberg. Ook hier word ik tegengehouden. Hier krijg ik te horen dat ik de toegang moet nemen die bij de westmuur ligt. Dat is de enige toegang voor toeristen. Door de inmiddels vrij druk geworden straten van Jeruzalem keer ik terug naar het plein bij de westmuur.

jeruzalem-1340-oude-binnenstad

14:00 uur – in de rij

Het is aansluiten geblazen in de rij om de Tempelberg te bezoeken. De temperatuur ligt inmiddels net iets boven de dertig graden. Gelukkig heb ik onderweg nog snel even een flesje water gekocht waarmee ik de dorst les. Langzaam kom ik vooruit in de rij. Althans, dat lijkt zo. Uiteindelijk duurt het iets minder dan een kwartier totdat ik via de houten loopbrug richting de Tempelberg kan lopen.

jeruzalem-1400-in-de-rij

14:15 uur – de Tempelberg

Op de Tempelberg staan twee gebouwen die dominant aanwezig zijn. Eerst kom ik bij de Al-Aqsamoskee terecht. Deze is wat betreft uiterlijk minder opvallend dan de Rotskoepel, maar wat betreft importantie zou deze moskee de Rotskoepel overtreffen. Op Wikipedia lees ik dat de moskee enkel de Ka’aba in Mekka en de Moskee van de Profeet in Medina laten voorgaan als heiligere plaatsen van de islam. Als niet-moslim is het onmogelijk om deze moskee die ruimte biedt aan vijfduizend mensen te betreden.

jeruzalem-1415-tempelberg-moskee

Centraal op de Tempelberg staat de Rotskoepel. Geheel onterecht wordt dit bouwwerk ook wel de Rotskoepelmoskee genoemd. Waarom onterecht?  Heel simpel: het is geen moskee maar een denkplaats. Dat betekent overigens niet dat je er als niet-moslim wel naar binnen kunt. Wie dat probeert die wordt bij de entree tegengehouden.

Hoewel de Rotskoepel er gloednieuw uitziet, is hij dat absoluut niet. Hij is gebouwd tussen 688 en 692. Toch een gebouw van meer dan 1300 jaar oud! Ik bewonder de Rotskoepel van buiten en maak de nodige foto’s.

jeruzalem-1415-tempelberg-rotskoepel

14:32 uur – einde bezoek aan de Tempelberg

Na nog geen twintig minuten op de Tempelberg doorgebracht te hebben worden alle toeristen weer van deze plek afgejaagd richting het Joodse gedeelte. Het hoe en waarom heb ik achteraf pas gelezen: in de zomermaanden is de Tempelberg voor niet-moslims alleen maar te bezoeken tussen 08:30 en 11:30 uur in de ochtend en tussen 13:30 en 14:30 uur in de middag. Als je dus niet op tijd door de security check bent heb je pech. Eigenlijk zouden de moslims die de macht hebben over de Tempelberg het liefste andersgelovigen helemaal niet toelaten. Het is een soort van compromis. Als joodse bezoeker kun je te maken krijgen met beledigingen en zelfs fysiek geweld tijdens een bezoek, zo lees ik op internet en zie ik in filmpjes op YouTube. Het Israël-Palestina-conflict is hier meer voelbaar dan waar dan ook in Jeruzalem.

Mochten er aanbieders zijn die je skip-the-line tickets aanbieden voor de Tempelberg: deze bestaan niet. Iedereen moet verplicht aansluiten in de wachtrij voor de veiligheidscontroles. Om twijfels over je afkomst te voorkomen kun je het beste je paspoort bij je hebben. Er kan om gevraagd worden.

jeruzalem-1432-einde-bezoek

14:40 uur – shoarma als lunch

Inmiddels heb ik wel trek gekregen. Zonder te gaan zoeken naar een gezellig restaurantje loop ik gewoon het eerste de beste restaurant tegen dat ik tegenkom. Ik heb weinig zin om teveel tijd te besteden aan de lunch omdat ii vandaag zoveel wil zien en doen. De inwendige mens moet dan dit keer maar op een tweede plek staan. Ik ga er ook maar vanuit dat het hier vooral toeristenrestaurants zijn die teveel geld rekenen voor kwalitatief matig eten. Ik moet zeggen dat de shoarma niet tegenvalt, maar ik heb zeker beter op. Binnen twintig minuten eet ik mijn shoarma op, drink mijn flesje mineraalwater leeg, reken af en sta weer buiten. De erbij geserveerde friet heb ik op één frietje na laten staan, zo slecht was deze.

jeruzalem-1440-shoarma

15:10 uur – de Hurva-synagoge

Een grotendeels Joodse stad bezoeken zonder een bezoek aan een synagoge? Dat kan natuurlijk niet. Mijn keuze is gevallen op de Hurva-synagoge. Deze achttiende-eeuwse synagoge was tot de verwoesting in 1948 de belangrijkste synagoge van de stad. Onder leiding van rabbijn Judah HeHasid is deze synagoge ooit door Asjkenazische Joden gebouwd. De strategische ligging en de grootte van het gebouw hebben de Hurva-synagoge de das omgedaan tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948. Het Brits-Jordaanse Arabisch Legioen blies de synagoge op om te voorkomen dat de Hagana het gebouw tegen hen kon gebruiken.

jeruzalem-1510-hurva-synagoge

Pas begin deze eeuw is de synagoge herbouwd. De Hurva-synagoge die ik vandaag bezoek is dus feitelijk maar zeven jaar oud.  Door middel van een audiogids (inbegrepen in de entreeprijs bezoek ik de Hurva-synagoge vanaf de begane grond tot aan boven. Vooral het uitzocht vanaf boven is prachtig. Aan de buitenkant kijk je uit over Jeruzalem en besef je hoe hoog het gebouw is ten opzichte van de rest. Aan de binnenkant van de koepel heb je een heel mooi uitzicht over de centrale ruimte van de synagoge.

jeruzalem-1510-hurva-synagoge-uitzicht

15:55 uur – Toren van David

Omdat ik ook nog een entreeticket voor de Tower of David op zak heb begeef ik me snel naar de Jaffapoort waar mijn tocht door historisch Jeruzalem deze ochtend begon. Deze fortificatie was onderdeel van de oudere ommuring van de stad. De dame aan de kassa meldt me dat ik slechts tot half vijf heb om door het museum te lopen. Geen probleem voor mij, want urenlang in een museum rondlopen is niet mijn favoriete bezigheid. Mijn spanningsboog is daarvoor meestal te kort. Een half uur is echter wel erg kort. Toch lukt het om een groot deel van de exposities globaal te bekijken en te genieten van het uitzicht vanaf de citadel.

jeruzalem-1555-toren-van-david

16:40 uur – Heilig Grafkerk

Er staat nog één plek op mijn lijstje van te bezoeken bezienswaardigheden in Oud Jeruzalem en dat is de Heilig Grafkerk. Nadat ik belangrijke religieuze plekken bezocht heb voor moslims en Joden moet ik natuurlijk ook naar een plek gaan die voor de Christenen van belang is. In Jeruzalem is dat de Heilig Grafkerk of Verrijzeniskerk. Deze druk bezochte kerk zou het graf van Jezus Christus herbergen. Op deze plek is tegenwoordig een graftombe te bezoeken waarop de veertiende statie van de Kruisweg uitgebeeld staat. Er staat een enorme rij voor de tombe. Ik bewonder hem daarom van de buitenkant.

jeruzalem-1640-heiliggrafkerk-tombe-van-jezus

Vlak bij de entree ligt een grote marmeren steen waarop Jezus gebalsemd zou zijn. Dat het een belangrijke religieuze plek is zie ik aan hoe gelovigen met deze plek omgaan. Bidden, poetsen met doeken en andere rituelen trekken aan mijn ogen voorbij. Voor mij is het een bijzondere ervaring om dit te zien.

jeruzalem-1640-heiliggrafkerk-balsemplek

17:45 uur – Israël Museum

Na het bezoek aan de Heilig Grafkerk verlaat ik de oude binnenstad via de New Gate. Daar neem ik een taxi richting het Israël Museum. Een ritje dat me 50 shekels kost wat tegen de huidige wisselkoers pakweg 12 tot 13 euro is. De dit duurt ongeveer 15 tot 20 minuten. Het is de enige manier om enigszins snel bij het Israël Museum te komen. Ik word bij de entree opgewacht door de PR-medewerkster van het museum. Een goede relatie van me heeft geregeld dat zij me het een en ander over het Israël Museum vertelt en me een stukje rondleidt door het museum.

Na de kennismaking lopen we direct naar het hoogtepunt van het museum: de Schrijn van het Boek. Dit bijzonder vormgegeven gebouw waarvan het dak bestaat uit een witte koepel met een punt in het midden. De vormgeving op zich is al een plaatje. Maar wat er zich in de Schrijn van het Boek bevindt is veel belangrijker. Hier kun je de Dode Zee-rollen bewonderen. Dit zijn handgeschreven documenten die de oudste bestaande basis vormen van de Hebreeuwse bijbel. De rollen zijn in opvallend goede staat gevonden in Qumran, vlak bij de Dode Zee. Ze zijn bij toeval ontdekt door een schaapherder die op zoek was naar een verloren schaap. In een grot ontdekte hij afgesloten aardewerken potten die deze oude handschriften bevatten. Dit was in 1947. In de jaren daarna zijn er in totaal in elf grotten oude handschriften ontdekt. In de Schrijn van het Boek mogen geen foto’s gemaakt worden.

jeruzalem-1745-israelmuseum-schrijn-van-het-boek

Na het bezoek aan de Schrijn van het Boek ga ik de rest van het in 1965 geopende museum bezoeken. Opvallend is dat de toegepaste architectuur ook nu nog erg fris oogt. Buiten bekijk ik het schaalmodel dat Jeruzalem laat zien zoals het er in het jaar 66 uitgezien moet hebben. De Tweede Tempel is hier nog intact. Ook bezoek ik de beeldentuin.

jeruzalem-1745-israelmuseum-jeruzalem-in-jaar-66

In het hoofdgebouw wil ik zoveel mogelijk zien. Het Israël Museum is een nationaal museum met een zeer brede collectie. Zo kun je er klassieke en moderne kunst bewonderen die zowel uit de regio als uit Europa afkomstig is. Er is een grote archeologische afdeling met historische vondsten uit de regio, maar ook van plekken buiten het gebied dat we nu kennen als Israël.

jeruzalem-1745-israelmuseum-expositie

Bijzonder is de afdeling Judaïca. Hier wordt van alles tentoongesteld dat te maken heeft met het Jodendom, zoals typisch Joodse kleding en accessoires uit verschillende plekken op de wereld. Iets heel bijzonders zijn de vier synagogen die overgebracht zijn naar het Israël Museum. Niet he hele gebouw, maar wel de binnenkant. De meest bijzondere is het interieur van de Sedek ve Shalom synagoge uit Paramaribo (Suriname). Zelfs het zand op de vloer is overgebracht.

jeruzalem-1745-israelmuseum-paramaribo-synagoge

20:20 uur – Mahane Yehuda Market

Na ruim twee uur in het Israël Museum doorgebracht te hebben pak ik buiten een taxi. De chauffeur wil een vaste prijs afspreken van 70 shekel. Uit ervaring weet ik dat 50 shekel een meer realistische prijs is en vertel hem dat ik dat wil betalen of dat hij de taximeter aan mag zetten van mij. Uiteindelijk gaat hij overstag. Ik laat me niet bij mijn hotel afzetten maar bij de Mahane Yehuda Market. Deze markt is populair bij zowel locals als toeristen en wordt ook wel ‘The Shuk’ genoemd. Het is de grootste en drukste markt van Jeruzalem. De Mahane Yehuda Market is grotendeels overdekt. In totaal zijn er ongeveer 250 handelaren en horecazaken. Hoewel de markt officieel rond 19:00 uur zou moeten sluiten is ongeveer een derde van de stans nog open. Ik loop langs de  kraampjes en maak wat foto’s.

jeruzalem-2020-mahane-yehuda-market

Uiteindelijk kom ik bij Beer Bazaar uit. Ik ben inmiddels vrij dorstig geworden, dus een biertje gaat er wel in. Bij Beer Bazaar drink je alleen maar locale bieren. Ze hebben meer dan honderd bieren op fles die afkomstig zijn van Israëlische microbrouwerijen. Daarnaast hebben ze ook verschillende bieren van de tap. Ik ga voor een lokaal glas witbier van de tap. Heerlijk!

jeruzalem-2020-mahane-yehuda-market-beer-bazaar

21:15 uur – diner

Na een lange dag en een matige lunch heb ik trek gekregen in een goed diner. Daarvoor kom ik terecht bij Dolphin Yam, een restaurant dat op een paar honderd meter lopen van mijn hotel afligt. Het restaurant bevindt zich in een autoloze straat waarin meer restaurants zitten met terrassen. Ik heb geluk: er is nog één tafel vrij in de buitenlucht. Na het ontvangen van de dinerkaart wordt er een plank met heerlijk warm Israëlisch brood voor mijn neus gezet met daarbij negen schaaltjes met verschillende smeersels en hapjes zoals humus, knoflooksaus, uiensaus, gefrituurde bloemkool en een salade met bietjes. Ik besluit meteen om geen voorgerecht te bestellen. Dit is voor mij al een ideaal voorgerecht. Dit is smullen met een hoofdletter S.

jeruzalem-2115-diner

Als hoofdgerecht bestel ik een kalfsschnitzel. Je zou denken dat dat helemaal niet Israëlisch is, maar dan zit je er een beetje naast. Het is natuurlijk geen gerecht dat van origine in het Midden-Oosten voorkomt. Een groot deel van de huidige bewoners van Israël (en dus ook Jeruzalem) is oorspronkelijk afkomstig uit landen waar schnitzels wel een wezenlijk gerecht binnen hun eetcultuur vormt. Denk hierbij aan Duitsland, Polen, Tsjechië en Oostenrijk.

Na het afrekenen ga ik terug naar het hotel om me te douchen en lekker naar bed te gaan. Pakweg kwart voor elf ben ik terug op mijn kamer.

Slotwoord

Na een lange en vermoeiende dag keer ik terug naar mijn hotel. Aan het einde van deze dag staat de teller op iets meer dan twintig kilometer die ik gewandeld heb. Het is gelukt om pakweg tachtig procent van alles wat ik in Jeruzalem wilde zien binnen één etmaal te bezoeken. De dag daarna heb ik de oude stad nog een keer bezocht, vooral om de Christelijke wijk te bezoeken. Ik heb in de Heilig Grafkerk natuurlijk alleen het einde van de Kruisweg van Jezus Christus gezien. Daarnaast heb ik de tweede dag gebruikt om Yad Vashem te bezoeken. Voor dit Holocaust Herdenkingscentrum moet je zeker wel een uur of drie uittrekken inclusief de reistijd naar deze buiten het centrum gelegen plek.

Achteraf moet ik zeggen dat Jeruzalem een diepe indruk heeft gemaakt op me. De stad heeft zoveel historie dat een bezoek aan Israël absoluut niet compleet is zonder tenminste een dag naar Jeruzalem geweest te zijn. Als vrienden aan me vragen wat ik nou van de stad vond dan kan ik maar één woord bedenken en dat is ‘bijzonder’. Bij schoonheid denk ik eerder aan andere steden dan Jeruzalem. Wat me helemaal fascineert is welke uitwerking de verschillende religies op mensen hebben en hoe er hier omgegaan wordt met de duidelijke tegenstellingen op religieus gebied. Jeruzalem is enerzijds een knooppunt van religies, maar daardoor vooral ook een knelpunt.

Soortgelijke berichten

Geen gerelateerde berichten gevonden