Deze zomervakantie staat voor ons in het teken van safari. We hebben gekozen voor een privérondreis door Kenia en Tanzania. De twaalfdaagse reis betekent voor ons ruim tweeduizend autokilometers door twee landen, tien gamedrives, zeven verschillende accommodaties en heel veel dieren bekijken. Eigenlijk waren we van plan om drie tot vier weken door Zuid-Afrika te trekken. Ik heb tien jaar geleden al een kort bezoek aan dat fraaie land gebracht en heb daar in Pilanesberg een zeer leuke gamedrive van ongeveer vijf tot zes uur meegemaakt. Ik probeer sindsdien mijn gezin mee te krijgen op safari in Afrika. Op aandringen van mijn vrouw is het Tanzania in plaats van Zuid-Afrika geworden. Ik heb daar Kenia aan toegevoegd, omdat NRV een goede combinatierondreis van deze twee landen aanbood. We beginnen in Kenia en zullen de tweede helft van de reis in Tanzania doorbrengen. Het verhaal van deze dag gaat over een hele dag in het Masai Mara Game Reserve. Dit is het bekendste en meest populaire nationale park van Kenia.

Om in het Masai Mara Game Reserve te komen hebben we een redelijke reis achter de rug. Eerst zijn we vanuit Amsterdam naar Nairobi gevlogen waar we aan het einde van de avond landden. Daar hebben we eerst overnacht om de volgende ochtend naar het Masai Mara Game Reserve te rijden. Dat doen we in een achtpersoonsbusje met privéchauffeur/gids. Omdat we maar met z’n vieren zijn hebben we volop de ruimte in de Nissan Urvan. Onze gids Obadia rijdt ons in ongeveer zes uur naar het nationale park. Daar hebben we na aankomst eerst onze lunch genuttigd om vervolgens de eerste gamedrive over de savanne te maken. Masai Mara Game Reserve is het bekendste en misschien ook wel beste natuurreservaat van Kenia. Dat is de reden waarom ik juist deze dag heb uitgekozen om een ‘in 12 uur’-verhaal over te gaan schrijven.

We overnachten in het Fig Tree Camp. In deze middenklasse lodge hebben we twee tenten ter beschikking die uitzicht hebben op de Tarek rivier. Mijn dochters slapen in de ene tent, mijn vrouw en ik in de andere. Gedurende de nacht worden we geregeld wakker omdat we dieren in de buurt horen. Vaak zijn het vogels, maar we horen ook zeker verschillende andere diersoorten. Onze kennis over de dieren in Kenia is nog niet zo goed dat we direct kunnen horen waar we mee te maken hebben.

06:30 uur – nijlpaarden

We zijn om kwart over zes opgestaan. Net nadat ik me aangekleed heb komt mijn oudste dochter Femke naar onze tent met de mededeling dat er twee nijlpaarden in de rivier te zien zijn. We lopen pakweg 30-40 meter van onze tent en zien de twee enorme zoogdieren in het water lopen. Wat een gave manier om de dag te starten!

We kunnen er niet lang naar kijken, want we moeten om half acht klaarstaan om te vertrekken. We hadden de nijlpaarden anders graag nog wat langer gadegeslagen.

06:45 uur – bestolen door een baviaan

Op het moment dat ik richting onze tent loop zie ik een gedaante voor onze tent met een tasje. Het is een aap die snel verdwijnt zodra ik dichtbij kom. Hij gaat achter de tent zitten met zijn gejatte spullen. De baviaan zit op zijn gemak te kijken wat hij allemaal buitgemaakt heeft. Ik weet wel wat hij te pakken heeft: wat chips en water die we gisteren onderweg gekocht hebben. De primaat heeft dankbaar gebruik gemaakt van het moment dat wij onze tent in alle haast niet goed afgesloten hadden.

Wetende hoe agressief een aap kan reageren besluiten we de spullen als verloren te beschouwen. We waarschuwen wel even de mensen van het kamp, zodat zij actie kunnen ondernemen als dat nodig is.

7:00 uur – ontbijt

Het is tijd om de ochtendmaaltijd te nuttigen. Het is vrij druk in het restaurant. Dat is niet zo vreemd, want vrijwel iedereen zal bijtijds op pad gaan. Zodra daglicht er is start het goede moment om dieren te gaan spotten. Het ontbijt is in buffetvorm. We eten vooral fruit en wat brood. Opvallend is hoe matig de koffie is. Kenia staat immers bekend als een van de betere koffieproducerende landen. Dit is echter maar een slappe bak zonder al te veel aroma.

07:35 uur – game drive

Het is tijd om op pad te gaan. We gaan onze tweede game drive van de vakantie maken. Gistermiddag hebben we tijdens onze eerste rit door het Masai Mara park veel dieren gezien. Dat was een zeer vruchtbare middag met als hoogtepunt een complete leeuwenfamilie van 10 leeuwen inclusief twee welpen.

Als je op safari gaat weet je dat het soms mee kan zitten en soms ook tegen kan vallen. Vanochtend laten de dieren zich amper zien. In de eerste twee uur zien we behalve twee buffels een olifant die amper te zien is door de bossen waar hij zich in verschuilt. Ook zien we wat Thomsongazelles en een enkele zebra in de verte staan.

10:00 uur – olifanten

Bingo: we spotten een olifantenfamilie. Het zijn zes olifanten, waaronder twee jonkies. We slaan ze gade vanaf een meter of honderd, schat ik zo. Dichterbij komen is nu niet mogelijk. Binnen het park zijn duidelijk paden aanwezig waar je geacht wordt op te blijven. Dit is een goede manier om de dieren de nodige privacy en rust te geven.

10:20 uur – migratie

Ineens zien we een groep rennende gnoes en zebra’s. Ze lopen in één lijn achter elkaar. Het zijn ongeveer veertig gnoes en een dertigtal zebrapaarden. We bevinden ons op een locatie waar de grote migratie ieder jaar plaatsvindt. De grazers reizen in juli van de Serengeti in Tanzania naar de Masai Mara in Kenia. We zijn nu getuige van een kleine groep dieren die deze tocht aan het maken is.

11:00 uur – Mara rivier

We maken een stop bij de Mara rivier. Deze rivier is essentieel voor het wildleven in het park. Het is de bron van water dat hard nodig is om te kunnen overleven.

We kunnen hier ook even een sanitaire stop maken. Het zijn geen echte toiletten, maar een tweetal hokjes waar een gat in zit. Geen toiletpapier, geen water en wel veel stank. We moeten het er maar mee doen. Voor de dames zijn dit soort toiletten net wat lastiger dan voor mij.

Met een bewapende ranger lopen we naar de rivier. Daar zien we verschillende krokodillen en maar liefst 3 nijlpaardfamilies die op verschillende plekken in het water staan.

In totaal maken een wandeling van ongeveer drie kwartier. Dat doen we echt op ons gemak, dus er worden geen serieuze kilometers gemaakt. We ervaren het allemaal wel heel prettig om even goed de benen te kunnen strekken. Na afloop geef ik gids Steven een fooi van 1000 Keniaanse schilling. Dat is iets minder dan 10 euro.

12:00 uur – op de grens

We staan op de grens van Kenia en Tanzania. De enige manier waarop je kunt zien dat je je op een landsgrens bevindt is de grenssteen waarop een T en een K geschilderd staan. Geen vlag of wapen, alleen twee simpelen zwarte letters. We maken er een foto van en ik tik intussen dit stukje tekst op mijn telefoon. In de auto is het met al het gehobbel tijdens het rijden bijna geen doen om te tikken.

12:10 uur – vervolg game drive

We vertrekken parallel boven Tanzania weer voor ons tweede deel van de game drive in Masai Mara National Park. Hopelijk zijn de dieren nu wel wakker en laten ze zich wat meer zien dan vanochtend. We kijken vooral uit naar onze eerste kennismaking met de giraffen.

Na twintig minuten rijden spotten we weer een groep olifanten. Het zijn er acht dit keer, waaronder een zeer jonge olifant die geen moment van de zijde van zijn/haar moeder wijkt. We zien de grijze dikhuiden vanaf een grote afstand. Omdat ik mijn bril niet op heb moet ik de telelens gebruiken om ze redelijk te kunnen zien. Zes olifanten staan redelijk dicht bij elkaar terwijl twee exemplaren iets verderop tussen twee bomen staan.

13:00 uur – picknick

Onze gids/chauffeur Obadia heeft een mooi plekje uitgezocht voor een picknick. We gaan onze meegebrachte lunch onder een boom nuttigen. Obadia heeft een dekentje meegenomen. Tevens heeft hij de lunchpakketten bij die door het hotel gemaakt zijn. In iedere box zit een tosti, een gebraden kippenpoot, een appel, een ei, een zakje chips, twee koekjes en een pakje mangosap. Mijn vrouw heeft vanwege haar glutenvrije dieet een aangepaste box. Op hopelijk veilige afstand van de wilde dieren eten we onze lunch op. We hebben wel gezelschap van wat mieren en enkele prachtig gekleurde vogels. De vogels blijven op veilige afstand terwijl de mieren langzamerhand mijn bijna lege lunchbox beginnen over te nemen.

13:30 uur – weer op pad

Na een half uur gaan we weer verder. We hopen nu toch wel wat meer dieren te gaan zien. In vergelijking tot gisteren zien we veel minder dieren. Het lijkt erop dat ze gewoon een vrije dag genomen hebben. We beseffen natuurlijk maar al te goed dat in zo’n groot park de dieren overal en nergens kunnen zijn. Gisteren hadden we veel geluk en vandaag zit het tot nu toe wat tegen. Ondanks dat genieten we van wat we wel zien, zoals het prachtige savannelandschap.

De eerste diersoort die we na de lunch tegenkomen is het knobbelzwijn. In de film ‘The Lion King’ wordt dit dier weergegeven in het filmkarakter Pumba. Wat we hier aantreffen is een moeder met twee kinderen. Deze zoogdieren zijn vrij schuw en laten zich dan ook niet gemakkelijk fotograferen. Het hoge gras zorgt ook voor wat tegenwerking.

14:20 – honderden buffels

We zien van afstand een grote groep dieren. Het kost even wat moeite om een beetje in de buurt te komen. Zodra we dichterbij komen zien we dat het buffels zijn. Zo naar schatting zijn het er meer dan tweehonderd, misschien wel meer dan driehonderd.

We bekijken de kudde buffels van vrij grote afstand totdat Obadia op zoek gaat naar een pad om dichter in de buurt te komen. Een smalle rivier vormt een natuurlijke barrière die net iets te breed blijkt te zijn om te overbruggen met onze auto. Op het moment dat we oversteek toch kunnen maken zijn we alweer twintig minuten verder en besluiten we onze oorspronkelijke koers te blijven rijden.

14:45 uur – meer dieren

We komen weer een zwijnengezin tegen: een moeder met vier kinderen. Op het moment dat er een tweede safaribus te dichtbij komt rent het vijftal weg.

Iets verderop rijden we recht op een groepje gazelles af. We kunnen erg dichtbij komen totdat ze besluiten om toch maar verder te gaan lopen.

Vijf minuten later zien we nog een groepje gazelles en een groepje topi’s. Ze grazen op hun gemak door terwijl wij ze begluren vanuit onze auto.

Een paar honderd meter verderop hebben we echt prijs: een paar zebra’s, enkele gnoes en honderden topi’s (lierantilopes) die op hun gemak staan te chillen. Gegeten wordt er amper en ze trekken zich weinig van ons aan. Het lijkt erop alsof ze massaal aan het uitbuiken zijn.

15:15 uur – we verlaten het park

Om kwart over drie verlaten we het park om de Masai te gaan bezoeken. Vandaag hebben we de Big Five niet gespot. Zoals ik al meer schreef vandaag: soms zit het mee, soms zit het tegen. Al met al hebben we nog aardig wat dieren gezien.

We rijden terug over een zeer hobbelige weg terwijl we door schoolkinderen die daar lopen begroet worden.

15:25 uur – Masai dorp

We bezoeken een manyatta. Dit is een familiekamp waar een Masai-gezin woont. Het is dus geen dorp, zoals sommige mensen denken. Een manyatta heeft normaliter een ronde vorm waar een hek omheen staat en die één ingang heeft. De woningen staan in een cirkel en in het midden staat ’s nachts het vee. Overdag gaan de Masai-herders met het vee op pad om ze te voeden. Hoeveel vee je hebt bepaalt hoe rijk je bent binnen de Masai-cultuur. De dieren vormen immers de hoofdbron van voedsel. Masai leven van melk en afgetapt bloed. Dat mengen ze en laten ze een aantal dagen fermenteren voordat ze het opdrinken. Vlees wordt er alleen maar gegeten bij speciale gelegenheden. Wild, groente, fruit of vis wordt niet of amper gegeten door de Masai.

Obadia parkeert de auto op ongeveer honderd meter afstand van de entree van de manyatta. Daar stappen we uit. Vervolgens worden we door hun stamhoofd en twee andere mannen begroet. Daar wikkel ik eerst de administratie mee af: 1500 schilling per persoon voor een tour door hun dorp. Alles bij elkaar dus 6000 schilling oftewel bijna 60 euro.

We worden verwelkomd met een welkomstdans. In het begin zijn het de Masai die voor ons staan te dansen, maar al snel worden wij bij het hele dansritueel betrokken en ‘moeten’ we meedoen. Het voelt een beetje onwennig, maar het is zeker een leuke ervaring zo. Na de welkomstrituelen gaan we een traditionele woning van binnen bekijken. Het valt ons op hoe klein deze woningen zijn, zeker als je weet dat de Masai mannen vrij lang zijn. Ook is het erg donker binnen omdat het enige raam niet meer is dan een gat van pakweg 20 bij 20 centimeter. Frisse lucht komt er ook niet echt naar binnen. Het met klei en koeienpoep gebouwde huisje is geen museum. Zo wonen de Masai nog echt. Voor ons is dat iets dat lastig voor te stellen is. Nadat we het kleine huisje verlaten hebben tonen de Masai ons hoe zij vuur maken. Daar komt geen lucifer of aansteker aan te pas!

Het bezoek geeft ons wel een dubbel gevoel. Ten eerste voelen we ons zo wel heel erg ’toerist’, maar anderzijds wil je een bezoek aan de Masai niet overslaan als je in Kenia bent. Voor de Masai is het een leuke bron van inkomsten terwijl het voor toeristen leuke vakantiefoto’s en -video’s oplevert.

16:25 uur – Talek Gate

We gaan het park weer in bij de Talek Gate. Daar stoppen we even omdat één van de meiden een sanitaire pauze nodig heeft. Het is niet de meest schone plek om dit te doen, maar als je moet dan zit er niets anders op. In het park is de eerstvolgende optie bij ons kamp.

We gaan langzaam aan terug richting ons kamp waar we voor de tweede en laatste nacht zullen overnachten. Hopelijk komen we onderweg nog wat dieren tegen. We gaan er echter niet meer gericht naar op zoek, maar zullen kijken wat er op ons pad komt.

We passeren verschillende groepjes dieren en individuele dieren zoals gnoes, impala’s en zebra’s. Ook zien we weer verschillende kleurrijke vogels vliegen.

17:00 uur – terug bij de accommodatie

We drinken nog wat op het terras. Op een gegeven moment valt de wifi weg. Mijn oudste dochter zegt ineens met lichte paniek in haar ogen ‘pap, de wifi is weg’. Ik kijk om me heen en zie al wat er gaande is: alle elektriciteit is uitgeschakeld, dus ook de internetverbinding is daarmee verdwenen. De elektriciteit in dit soort kampen wordt met generatoren opgewekt. Ze doen dat in dit kamp alleen op momenten dat dat echt nodig is: ‘s morgens van 6 tot 9, tijdens de lunch van 12 tot 15 uur en ‘s avonds van 18 uur tot middernacht. Warm water heb je alleen in de ochtend en in de avond, van zes tot negen. Eigenlijk hadden we dus geluk dat we nu nog even wifi hadden, want hij had allang weg moeten zijn.

Rond half zes gaan we terug naar onze tenten. De meiden gaan een tukkie doen en mijn vrouw en ik delen nog een biertje op het terras terwijl de de dag evalueren. Eventjes zien we nog drie beesten in de verte. Op het moment dat we een verrekijker te pakken hebben om te kijken wat voor dieren het zijn, zijn ze net weer uit het zicht verdwenen.

18:15 uur – opfrissen en inlezen

Je krijgt hier zoveel te zien tijdens zo’n safari dat je je van dag tot dag in moet lezen. Anders kan je hoofd alle informatie niet op een goede manier verwerken. Ik kijk in de reisbescheiden en zie dat we morgen naar Lake Nakuru gaan. Ik lees vervolgens alle info over dit meer voordat ik de douche inspring. Samen met mijn vrouw neem ik de hele dag nog even door totdat Eric van housekeeping nog even een praatje met ons komt maken. Dat is iets wat zeker nog vermeld mag worden: de vriendelijkheid van de mensen.

De avond is intussen gevallen. We zitten inmiddels met lange pijpen en lange mouwen buiten. De stukken onbedekte huid spuiten we in met een anti-insectenmiddel dat DEET bevat. Hoewel het aantal muggen hier erg meevalt, zitten ze er vanaf zonsondergang wel. En omdat voorkomen beter dan genezen is, beschermen we ons liever zo goed mogelijk.

19:30 uur – diner

Je kunt hier van half acht tot negen uur eten. Dat betekent in de praktijk dat vrijwel iedereen rond of iets na half acht naar het restaurant komt. Een prima tijd, want de gasten komen in de regel voor het donker terug, waardoor ze no ongeveer een uur tot anderhalf uur hebben om te douchen en te relaxen voor ze gaan eten.

Het eten is in buffetvorm. Het zijn gerechten die je als internationaal kunt omschrijven. Ik moet eerlijk zijn: om lekker te eten vlieg je niet maar Kenia. Het is echter allemaal prima te doen. Het eten is voedzaam en er is voor ieder wat wils. Vooraf nemen we de minestronesoep die eigenlijk prima van smaak is. Als hoofdgerecht neem ik vegetarische noedels, wat gemengde groente en enkele ribbetjes. Er zit niet veel vlees aan, maar het smaakt me best goed.

20:20 uur – borrel bij het kampvuur

Het is nog te vroeg om te gaan slapen. Mijn vrouw had gezien dat de cocktail van de dag Gin Fizz is. En daar houden wij wel van. We sluiten de dag daarom af met een aangename doch vrij tamme Gin Fizz rond het kampvuur terwijl onze meiden sociaal zijn met het thuisfront. Op deze plek hebben ze tenminste WiFi. Iets na negenen gaan we naar onze tenten om wat rust te zoeken na een lange maar boeiende dag. Morgen moeten we immers weer vroeg op. Dat is vrijwel een standaard patroon tijdens een safari: je staat meestal zo ergens tussen half zes en half zeven op om op tijd op pad te gaan.

Over de Masai Mara

Het Masai Mara Game Reserve heeft een oppervlakte van maar liefst 1510 vierkante kilometer. Er leven ongeveer 250 tot 300 leeuwen, naar schatting een vijftigtal jachtluipaarden, ongeveer 200.000 zebra’s, een half miljoen Thomsongazelles en afhankelijk van het seizoen tussen de miljoen en anderhalf miljoen gnoes. Omdat de dieren zo’n groot leefgebied hebben kun je soms de pech hebben dat je telkens net op de verkeerde plek bent om de dieren te spotten. Dat is wat we vandaag wel een beetje meegemaakt hebben. Als je ziet wat we de dag daarvoor allemaal aan dieren gespot hebben binnen een veel kortere tijdsspanne dan wordt dat al snel duidelijk. Ook de dag na deze in dit verhaal beschreven dag hebben we veel meer geluk. Zo ontdekken we een groep van acht cheeta’s die tot tien centimeter van onze auto en andere auto’s komen, zien we vrij veel giraffes en hebben we ook qua leeuwen niet te klagen.