Veel bestemmingen lenen zich prima voor een vakantie van één dag.

Kos verkennen met een huurauto

Het Griekse eiland Kos is een populaire vakantiebestemming voor een zomerse strandvakantie. Binnen de Griekse eilanden staat Kos op de derde plek wat betreft het hoogste aantal Nederlandse toeristen. Omdat een, twee of drie weken strand op den duur ook maar gaat vervelen, kiezen veel mensen ervoor om een dagje het eiland te gaan verkennen met een huurauto, scooter, buggy of quad. Ik heb vorige maand het eiland Kos in één dag verkend met een auto.

Omdat ik de huurauto langer dan een dag in mijn bezit heb hoef ik vandaag geen auto op te halen of in te leveren. Dat scheelt me tijd, waardoor ik wat extra tijd overhoud om op Kos rond te rijden. Mocht je dezelfde tocht willen doen met een ander vervoermiddel zoals een scooter of quad, dan zul je niet zoveel extra reistijd nodig hebben. Autorijden op Kos gaat zelden echt hard, waardoor je met een auto niet zoveel sneller bent.



Kos Stad en Tigaki

Tijdens de rondrit over het eiland Kos ga ik niet naar Tigaki en Kos Stad. Ik ga alleen aan het einde van de dag eten in Kos Stad. Aangezien meer dan de helft van de Nederlanders in dit stuk van Kos verblijft (inclusief Lambi en Psalidi) ga ik er van uit dat veel mensen Kos Stad al op de fiets, met de bus of zelfs te voet bezocht hebben. Het voordeel van een huurauto is dat je juist de rest van het eiland eens kunt gaan bekijken. Dat is dan ook wat ik vandaag doe.

kos-0720-ontbijt-fruit

07:20 uur – ontbijt

Een goede dag begint met een goed ontbijt. Gelukkig zit ik in een hotel waar ik goed verzorgd word. Ontbijten kan normaalgesproken vanaf half acht. Omdat ik veel wil zien vandaag zorg ik dat ik ruim op tijd bij het restaurant ben. Ik kan meteen naar binnen, ondanks dat ik tien minuten te vroeg ben. Mijn ontbijt bestaat vandaag uit verse jus d’orange, een dubbele espresso, een omelet en wat vers fruit na. Een uitstekende basis voor een dagje over het eiland reizen.

kos-0720-ontbijt

08:00 uur – geiten

Mijn eerste reisdoel is de Embros Thérme. Dit gratis thermaalbad ligt in het zuidoosten van Kos. Ik ben op tijd vertrokken om de drukte voor te zijn. Onderweg moet ik echter wel eventjes stoppen. Langs de weg naar de thermen staat er een groepje geiten. Die moet ik even op de foto zetten voor ik verder reis.

kos-0800-geiten

08:10 uur – Embros Therme

Na een ritje van twintig minuten parkeer ik de auto op de parkeerplaats die zich halverwege het onverharde pad naar het bad bevindt. Daarna is het nog zo’n driehonderd meter lopen tot aan het bad. De Embros Thérme is een warmwaterbron die aan de rand bij de zee warm water naar boven brengt. Dit water wordt verwarmd door middel van vulkanische warmte. Dat verklaart ook meteen de duidelijk aanwezig geur van zwavel.

Ik doe mijn kleren uit en ga het water in. Het thermaalbad bestaat uit een door rotsblokken afgebakend bad waarin zeewater zich vermengt met het thermale bronwater. De temperatuur in het bad ligt zo rond de veertig graden, maar is dicht bij de bron nog wat warmer. Ik geniet van het heerlijke warme water zo op de nog vrij vroege ochtend. Wat opvallend is, is de hoeveelheid mensen die hier op dit vroege tijdstip al aanwezig is. na een minuut of twintig in het water gezeten te hebben droog ik me af, kleed me aan en vertrek weer. Ik heb immers nog veel te zien vandaag.

kos-0810-embros-therme

09:25 uur – Asklepieion

Het is tijd voor wat historie. Op een paar kilometer van Kos Stad kun je het Asklepieion bezoeken. Een asklepieion is een sanatorium uit de Griekse oudheid. Ik loop over de archeologische site en bedenk me hoe het er hier vroeger uitgezien moet hebben. Hoewel de contouren in grote lijnen wel zichtbaar zijn is het wel handig dat er informatieborden staan met uitleg en tekeningen. Ik maak ook tientallen foto’s waarvan ik een deel later voor mijn Kos-sites ga gebruiken.

kos-0925-asklepieion

kos-0925-asklepieion2

10:50 uur – Ruïne van Antimachia

Ik heb Asklepieion alweer verlaten en ben op weg naar het dorp Antimachia. Onderweg pak ik nog even een afslag richting het fort van Antimachia. Dit oude fort ligt op zo’n drie kilometer rijden van het dorp. Tegenwoordig is het eigenlijk meet een ruïne dan een fort, hoewel de buitenmuur er nog opvallend goed bij staat. Het fort is in de dertiende eeuw gebouw door de Venetiërs die hier toen heersten. Het fort was bedoeld om de boeren in de omgeving te beschermen. Op het moment dat de johannieters de macht kregen op het eiland maakten zij het fort groter. Zij vreesden de Turken en wilden hiermee eventule aanvallen af kunnen slaan.

kos-1050-ruine-antimachia-muur

In de loop der jaren is het fort vervallen. De natuur heeft de binnenkant overgenomen.Wat echter blijft is het fantastische uitzicht over het eiland. Zo kun je vanaf de zuidelijke muur, voor zover die er nog staat, heel mooi uitkijken over de kust ter hoogte van Kardamena.

kos-1050-ruine-antimachia-uitzicht

kos-1050-ruine-antimachia-binnenkant

De toegang tot het fort is overigens gratis, net als het parkeren. Er lopen echter wel een paar mensen rond die proberen wat geld aan toeristen te verdienen. Zo tref ik een man in klederdracht die op de toegangstrap stond en graag tegen betaling op de foto wilde. Iets verderop probeert een andere man bekertjes water te verkopen. Ach, beter zo dan stelen of bedelen, toch?

11:20 uur – Antimachia

Vijf minuten nadat ik het fort verlaten heb, ben ik in het dorp Antimachia binnengereden. Het centrum bestaat uit een kleine rotonde met enkele tavernes/bars eromheen. Ik rijd echter door, op zoek naar de twee bezienswaardigheden die het dorp telt. Deze liggen allebei aan hetzelfde plein in het zuiden van Antimachia. De eerste bezienswaardigheid die ik bezoek is een traditioneel huis. Dit wordt niet meer bewoond, maar is ingericht als een klein museum. Ik betaal de lage entreeprijs van anderhalve euro en kijk hoe men hier zo in de tweede helft van de negentiende eeuw geleefd moet hebben. Leuk om te zien hoe men sliep op een verhoogd bed.

kos-1120-antimachia-huis1

kos-1120-antimachia-huis2

Na het minimuseum is het tijd voor de windmolen van Antimachia. Ooit stonden er in en rond het dorp meer dan honderd windmolens. Inmiddels is het grootste deel gesloopt of buiten gebruik geraakt. Er staat op het eiland Kos nog één werkende windmolen en dat is hier. Buiten het feit dat hier nog steeds graan door de molen tot meel vermalen wordt is de molen ook een bezienswaardigheid waar je kunt gaan kijken. Als je trouwens een foto vanaf de straatkant wilt maken dan lukt dat amper zonder dat de molenaar, de molenaarsvrouw en/of zijn personeel op de foto staat. Op het moment dat ze horen dat er een auto stopt zorgen ze er snel voor dat er iemand voor de molen staat. De reden is heel simpel: als je de molen mooi op de foto wilt zetten dan moet je eerst maar een kaartje kopen.

kos-1120-antimachia-molen-1

Ik koop netjes een kaartje en krijg vervolgens een rondleiding door de molen. Dat betekent in de praktijk dat je direct doorloopt naar de bovenste verdieping waar de molenstenen het graan vermalen. De molenaarsvrouw doet de uitleg terwijl de molenaar zijn werkzaamheden doet. Zo zie je dat het bovenste deel van de molen los staat van het onderste deel. Het is draaibaar, zodat je de wieken altijd optimaal ten opzichte van de wind kunt laten staan.

kos-1120-antimachia-molen-3

kos-1120-antimachia-molen-2

Op het moment dat de rondleiding voorbij is (duurt 10 minuten) wil de vrouw met alle liefde en plezier foto’s van je maken in de molen en met de molen op de achtergrond. Daarna krijg je koekjes te proeven die gebakken zijn met het meel dat hier gemalen wordt. Uiteraard kun je in het bijbehorende winkeltje deze producten kopen.

12:25 uur – Paradise Beach

Het is tijd om het strand te bezoeken dat veelal aangeduid wordt als ‘het mooiste strand van Kos’. Paradise Beach ligt aan de zuidkust van Kos, op ongeveer tweederde van de route van Antimachia naar Kefalos. Hier liggen overigens meer mooie stranden zoals Magic Beach en Sunny Beach.

Paradise Beach is een vrij lang zandstrand aan een rustige zee. Ideaal voor wie wil zonnen of zwemmen. Het strand behoort absoluut tot de mooiere stranden van het eiland. Het enige nadeel vind ik hier dat het toch wat drukker is dan de andere stranden in de buurt. De watersporttoko is dominant aanwezig en er lopen van die Afrikaanse verkopers rond op het strand. Als ik ergens een schijthekel aan heb dan is het aan verkopers van allerlei meuk op het strand. Wat mij betreft een groot minpunt van dit strand.

kos-1225-paradise-beach

Het water ziet er uitnodigend uit en de temperatuur is zeer aangenaam. Volgens mijn telefoon is het hier nu 28 graden. Warm genoeg om eventjes de verkoeling van de zee op te zoeken. Dat is dan ook hetgeen wat ik doe. Het zeewater is heerlijk…!

kos-1225-paradise-beach-bar

Na een heerlijke duik in de zee is het tijd om te lunchen. Dat doe ik in de enorme beachbar die hier bij Paradise Beach staat. Je waant je door het houten bouwwerk ergens op Tahiti of Bora Bora. De kaart van de strandbar is vrij simpel. Ik ga deze middag voor een gyrosschotel. Het eten is geen culinair hoogstandje, maar gaat er prima in.

kos-1225-paradise-beach-lunch

13:50 uur – Agios Stefanos

Zo’n twee kilometer voorbij Paradise Beach kom ik bij Agios Stefanos aan. Dit plekje mag je eigenlijk amper een dorp noemen. Het is een strand en wat accommodaties rondom de ruïne van de oude Agios Stefanos-basiliek. Deze kerk is ongeveer rond het jaar 500 gebouwd en was een katholieke kerk. Wanneer het gebouw in verval is geraakt is niet bekend, maar wel dat de restanten in het jaar 1932 door Italiaanse archeologen bloot is gelegd. Vervolgens zijn er delen van muren hersteld en een aantal pilaren rechtop gezet. Hierdoor heb je nu enig idee welke vorm het gebouw gehad moet hebben. Tegenwoordig is het een fraai decor voor strandliefhebbers en fotografen.

kos-1350-agios-stefanos

Fraai is ook het uitzicht op het eilandje Kastri. Het kleine Agios Nikolaos kerkje dat hier staat lijkt wel uit een plaatjesboek weggelopen te zijn. Dit is Griekenland op zijn mooist.

kos-1350-agios-stefanos-kastri

14:20 uur – Kefalos

De laatste plek die ik in het westen van Kos bezoek is Kefalos. En dan bedoel ik het traditionele dorp dat op een heuvel op het gelijknamige schiereiland gebouwd is. Ik rijd vlak voordat ik Kefalos bereik nog wel door Kefalos Beach, maar deze toeristenstrook langs de zee kan me op geen enkele manier prikkelen om even te stoppen.

kos-1420-kefalos-dorp

Kefalos is authentiek dorp dat door het toerisme wel wat veranderd is. De rust die er heerste toen ik hier in 2007 voor het eerst was, is verdwenen. Dat komt doordat de dagjesmensen Kefalos ook ontdekt hebben en bijvoorbeeld weten dat ze van hieruit een fraai uitzicht hebben op de Baai van Kefalos. Het is daarom wat drukker in de restaurants en op de oude burcht. Deze ruïne is één van de betere plekken om van het uitzicht over het eiland te genieten. Ik geniet samen met de andere toeristen van het uitzicht, maak een kleine wandeling door Kefalos en vertrek vervolgens richting de berg Dikeos.

kos-1420-kefalos-uitzicht

15:20 uur – Palio Pyli

De dag is inmiddels al aardig gevorderd. Ik kom dan ook wat later bij Palio Pyli dan ik gepland had.

Palio Pyli, ook bekend als Paleo Pili, is een spookdorp in het berggebied van Kos. Ik houd wel van spookdorpen. Zo bezocht ik dit jaar ook Doel bij Antwerpen en Oradour-sur-Glane in de Franse regio Limousin. Ieder spookdorp heeft zijn eigen verhaal, zo ook Palio Pyli. Deze plek werd al sinds de middeleeuwen bewoond. Eerst werd er een kasteel gebouwd, vervolgens kwam er een kerk en de eerste woningen. Eeuwenlang hebben de bewoners van het toenmalige Pyli op één van de mooiste plekjes van het eiland Kos gewoond totdat het noodlot toesloeg. Er brak cholera uit en vrijwel het hele dorp overleed aan deze zichzelf gemakkelijk verspreidende infectieziekte. Sindsdien is het verval ingetreden in Palio Pyli. Redelijk wat woningen staan zelfs niet meer overeind en vormen nu niet meer dan hoopjes stenen tussen de bomen.

kos-1520-palio-pyli-1

Op het moment dat ik bij de parkeerplaats aankom staat er maar 1 andere auto. Ik kan dus in alle rust gaan genieten van het spookdorp. Ik kijk eerst op de plattegrond voordat ik het bergpad op ga. Dit stenen pad is wat hobbelig en volgt een vrij steile route naar boven. Ik voel al wel dat de stenen vrij glad zijn. Oppassen geblazen dus bij het naar beneden lopen straks. Na een vijftal minuten kom ik een eerste bouwwerk tegen. Het is een klein kerkje. De deuren zijn mooi intact, maar gesloten. Dat geeft niet, want het bouwwerk zelf inclusief de ligging (en daardoor het uitzicht) zijn op zich al meer dan de moeite waard.

kos-1520-palio-pyli-2-kerk

Naarmate ik verder naar boven loop kom ik vooral veel losse stenen tegen totdat ik twee losse muren tegenkom. Iets verderop kom ik al wat meer stukjes tegen die echt op gebouwen lijken. Op een gegeven moment stuit ik op het pad dat naar de bar leidt die hier te vinden is. Je moet dan wel nog een heel stuk naar boven lopen. Het bord ‘best panoramic views in Kos‘ en de dorst halen me over.

kos-1520-palio-pyli-3-best-views

Eenmaal boven aangekomen heb ik geen spijt. Ten eerste smaakt het koude colaatje me prima, maar ik geniet vooral van een prachtig uitzicht. Ik kijk hierbij ook uit op het kasteel van Palio Pyli. Hierdoor ontstaat meteen het besluit om de wandeling naar die tweede top, waar het kasteel staat, niet te maken. Ik heb immers ook ergens gelezen dat je de ruïne zelf niet in kunt.

kos-1520-palio-pyli-4-uitzicht

Nadat ik mijn drankje op heb wandel ik weer langzaam aan naar beneden. Ik loop in het dorp nog een klein stukje en andere kant op. Hierbij ontdek ik een tweede kerk. Deze stamt volgens het bordje uit het jaar 1080. Bijna duizend jaar oud, dus! Ook deze kerk is niet geopend voor het publiek. Ik loop weer verder naar beneden. Wel voorzichtig, want de trap is inderdaad zo glad als ik verwacht had.

kos-1520-palio-pyli-5-kerk

Onderweg kom ik nog wat geiten tegen. Echt schuw zijn ze niet, maar als ik te dicht bij wil komen met de camera dan gaan ze toch een stukje verderop staan. Er lopen best veel geiten rond in Palio Pyli. Het geluid van de bellen om hun nek is het enige wat ik hier hoor buiten de muziek die ik vanuit de bar nog hoor komen.

kos-1520-palio-pyli-6-geit

16:50 uur – Lagoudi

Ik ben op weg naar Zia, wat volgens de kenners het mooiste dorp van Kos moet zijn. Voordat ik bij Zia aankom passeer ik het dorpje Lagoudi. Ik heb in de ANWB-reisgids over Kos gelezen dat dit dorp de moeite waard moet zijn. Nog echt authentiek en amper toeristisch. Een goede reden om een kijkje te gaan nemen. Wat ik gelezen heb, klopt helemaal. Ik zie wel een kip op straat, maar geen mensen. Ook kom ik een paar katten tegen.

kos-1650-lagoudi-katten

Er is best veel leegstand. Dit zou veroorzaakt zijn omdat mensen wegtrekken uit Lagoudi vanwege te weinig inkomsten hier. Alles trekt naar Zia dat wat verderop ligt.

Ik loop de kerk van het dorp binnen. Zoals in de reisgids beschreven staat komt de dorpspriester me persoonlijk begroeten. We maken een klein gesprek in het Duits, ik maak wat foto’s en vertrek weer uit Lagoudi.

kos-1650-lagoudi-kerk

kos-1650-lagoudi-kerk-binnen

17:30 uur – Zia

Aan het einde van de middag bereik ik Zia. Dit dorp staat overal beschreven als de beste plek om te zien hoe de zon onder gaat en ‘men’ vindt Zia ook het mooiste dorp van Kos. Dat heeft helaas wel geresulteerd in een plek die een beetje ten onder gaat aan zijn eigen succes. De schoonheid van het dorp lokt toeristen, toeristen zorgen voor groei van winkels en horeca en vervolgens is de hoofdstraat van Zia één grote commerciële bedoening geworden.

kos-1730-zia-winkel

Ik loop wat door Zia en bereik uiteindelijk het fraaie kerkje dat boven in het dorp staat. Dit is waarschijnlijk een van de mooiere plekken in Zia.

kos-1730-zia-kerk

18:15 uur – verse limonade

Inmiddels heb ik wel weer dorst gekregen. Ik moet nog rijden, dus een koel biertje zit er niet in. Ik loop terug naar de oude watermolen van Zia. Dat is nu een bar/restaurant. De eigenaar maakt met heel veel borden duidelijk dat ze hier ‘fresh homemade lemonade’ verkopen. Het is een mooi plekje om te zitten en tegen verse limonade zeg ik geen ‘nee’, dus ga ik hem zelf even proeven. Het drankje smaakt zeker vers en is prima in balans. De hoeveelheid zoet en zuur kloppen gewoon. Wat een heerlijke dorstlesser!

Nadat ik de limonade op heb en afgerekend heb, begeef ik me naar de bocht aan het begin van het dorp. Dit is de beste plek om van de zonsondergang te genieten. Naarmate de zon verder daalt, neemt het aantal mensen hier toe.

kos-1815-verse-limonade

19:07 uur – zonsondergang

Het moment is daar. De zon verdwijnt achter de horizon en ik ben daar met een grote groep mensen getuige van hoe dat er vanuit Zia uitziet. Zeker een mooi momentje, vooral dankzij de intense kleuren die in de lucht te zien zijn. Of het de beste plek op Kos is om de zonsondergang te bekijken daarvan ben ik niet helemaal overtuigd, maar de samenscholing van mensen doet wel iets voor de sfeer.

kos-1907-zonsondergang

Na de zonsondergang verlaat ik zo snel mogelijk Zia. Niet omdat ik geen zin heb om hier te blijven, ik heb echter weinig zin om over de donkere bergweggetjes terug te moeten rijden. Ik vertrek dus op het moment dat het nog schemerig is. Ik ben daarin overigens niet de enige. Volgens mij vertrekt zowat een kwart van de hele parkeerplaats tegelijkertijd uit Zia. In colonne rijden we dan ook over de bochtige wegen richting de hoofdweg van Kos.

19:50 uur – vlees eten bij Nikos

Aangekomen in Kos Stad vind ik al snel een parkeerplaatsje bij de Mandrakihaven. Van hieruit loop je binnen enkele minuten het centrum van de stad in. Dat is vanavond mijn reisdoel, want ik ga vlees eten bij Nikos. Wie Nikos is? Dat is de eigenaar van een grillrestaurant die zegt het beste vlees van Kos te verkopen. Ik heb hier de eerste avond op Kos ook al gegeten en kijk ernaar uit om hier weer te eten. Het is misschien niet de meest romantische plek om te eten, maar wat maalt dat uit als je alleen bent. Ik weet dat ik hier voor nog geen vijftien euro een lekkere Nikos Mixed Grill eet met een drankje erbij. Wat wil je nog meer?

kos-1950-vlees-bij-nikos

Nikos begroet me meteen als hij mij ziet. Hij is blij me terug te zien. De vorige keer heb ik hem verteld wat ik doe en hij vraagt me dan ook meteen wat ik vandaag allemaal gefotografeerd heb en hoeveel foto’s ik al gemaakt hebt op Kos. Vervolgens neemt hij mijn bestelling op en een twintig minuten later zit ik te smullen van de schotel met gyros, souvlaki en gehakt.

Na de maaltijd krijg ik nog een glaasje ouzo van het huis. Hier wordt deze geserveerd in een ouzoglas met wat water erbij. Hierdoor verandert de ouzo in een bijna melkachtig drankje.

kos-1950-vlees-bij-nikos-ouzo

20:45 uur – mooie lichtjes

Na het eten reken ik af en geeft Nikos een flinke fooi. Ik voel hoe lastig de kleine ondernemers het hier op Kos hebben en geef dan ook graag iets extra’s. Vervolgens loop ik terug naar de Mandrakihaven waar mijn huurauto geparkeerd staat. Vlak voordat ik bij mijn auto aankom zie ik in de verte lichtjes on de contouren van een zeil. Ik loop nog eventjes door om het zeilschip behorende bij de lichtjes op de foto te zetten voordat ik terug ga naar het hotel.

kos-2045-mooie-lichtjes

Zelf een auto huren?

Als je zelf een auto wilt huren op Kos dan kun je bij heel veel verschillende autoverhuurbedrijven terecht. Belangrijk om te weten is dat er nogal wat verschil in de kwaliteit kan zitten, zowel in de staat van de huurauto’s als in de betrouwbaarheid van de verhuurders. Als je een auto gaat huren, kijk dan vooral naar de eventuele ‘addertjes onder het gras’. Dat kan bijvoorbeeld een heel hoog eigen risico zijn, het verplicht afnemen van een volle tank brandstof, allerlei toeslagen of een dure verzekering. Zelf reserveer ik altijd vooraf. In dit geval heb ik via Easyterra naar huurauto’s op Kos gezocht en vervolgens via hen een auto bij Hertz genomen.

Soortgelijke berichten