Centraal aan de populaire Côte d’Azur ligt de stad Nice. Binnen dit heerlijke kustgebied waar plaatsen zoals Cannes, Fréjus-Saint-Raphaël en Saint-Tropez in Nederland bekend staan als geweldige badplaatsen wordt Nice vooral gezien als de stad waar je met het vliegtuig landt voordat je verder reist naar je eindbestemming. Een klein deel van de vakantiegangers gaat tijdens hun vakantie elders in de Provence/Côte d’Azur nog wel een dagje naar Nice toe. Ik ben speciaal naar Nice gevlogen om te kijken wat de stad te bieden heeft als je een dagje Nice wilt doen.

Tegen zeven uur word ik wakker in hotel Excelsior Nice. Ik heb als een prins een geslapen in het heerlijke bed dat zich bevindt in een hotelkamer met beperkte dimensies. Er waren voor mij drie redenen om dit hotel te kiezen. De eerste reden is de ligging bij het station wat ideaal is als uitvalsbasis. De tweede reden is een sfeervolle in de richting van dit hotel, wat natuurlijk wel altijd een kwestie van smaak is. De derde reden was het feit dat dit hotel goede beoordelingen heeft op de verschillende sites. Dat gaf mij de doorslag. Oh ja, de prijs was zeker gezien het zomerseizoen niet hoog. Ik betaal iets meer dan honderd euro per nacht. Voor een stad als Nice is dat een nette prijs.

Toen ik gisteren arriveerde was het redelijk bewolkt. Het was ook al vrij laat op de dag, dus veel heb ik nog niet gezien van de stad. Daarom kan ik vandaag redelijk blanco beginnen aan mijn dagje Nice. De weersverwachtingen zijn perfect. De voorspelling is dat de zon vrijwel onafgebroken zal schijnen en dat de maximumtemperatuur zo tegen de 30° zal liggen. Voor juni is dat perfect weer.

07:30 uur – ontbijt

Na een verfrissende douche kleed ik me aan en ga naar de sfeervolle eetruimte op de begane grond om te ontbijten. Voor Franse begrippen kun je hier genieten van een vrij uitgebreid ontbijt. Er wordt meer geserveerd dan koffie met croissants en stokbrood. Ik maak een kleine selectie van lekkernijen voor me klaar zoals een schaaltje met boerenyoghurt, noten, granen en vers fruit. De koffieautomaat biedt verschillende opties, maar geen espresso. Dan begin ik de dag maar met een ‘café au lait’ oftewel koffie met melk. Het ontbijt smaakt me prima.

08:10 uur – met de tram

Om mijn voeten wat te sparen doe ik het eerste stuk met de tram. Het is ochtendspits, dus dat betekent waarschijnlijk overvolle trams. Ik koop een kaartje bij de automaat, dat kost mij EUR 1,50. Mijn vermoeden wordt bevestigd: de tram die na enkele minuten aangereden komt is bomvol. Ik pest me tussen de mensen die er al staan en moet moeite doen om een kaartje te valideren. Bij de vierde halte stap ik uit. Dit is de halte ‘Cathédrale Vieille Ville’, wat de beste plek is om een wandeltocht door de oude stad te beginnen.

08:20 uur – de oude binnenstad

Als er een moment is dat ik het mooiste vind om oude binnensteden te bezoeken dan is dat redelijk vroeg in de ochtend. De winkels zijn nog dicht en je ziet de oude kern in de meest pure vorm dat je hem nog kunt zien. Je moet wel een beetje het geluk hebben dat er geen bevoorradingsvrachtwagens staan op de plekken die jij wilt fotograferen. Dit is helaas ook het moment van de dag dat de gemeentelijke troepen bezig zijn om de straat schoon te maken. Dat betekent witte wagentjes met mannen erin die fel gekleurde kleding dragen.

Op het moment dat ik bij de oude kathedraal van Nice arriveer merk ik dat het eigenlijk nog te vroeg is. Hoewel het gebouw staat de schitteren in de ochtend zon zijn de deuren nog gesloten. Een bezoekje aan het oude kerkgebouw kan ik dus op mijn buik schrijven. Heel eerlijk gezegd vind ik het niet zo’n ramp, want ik heb de afgelopen jaren al zoveel kerken bezocht dat ik me afvraag wat ik er aan mis als ik deze kathedraal niet mee kan pakken op deze dag. Ik ga daarom lekker verder met de wandeling door oud Nice.

09:00 uur – Cours Selaya

Al wandelend ben ik op een van de meest sfeervolle plekken van Nice aangekomen: Cours Selaya. Op het grote autovrije plein is op dit moment de verswarenmarkt bezig. Op deze markt liggen de mooiste groentes en fruitsoorten. Daarnaast kun je allerlei lokale lekkernijen zoals kaas, worst, olijven en heerlijke broodwaren kopen. Ook staan er kraampjes waar je lokale producten zoals zeep aankunnen schaffen, wat natuurlijk altijd leuk is als een souvenir om mee te nemen naar huis.

Mocht je Nice overigens op een maandag bezoeken dan heb je geluk, want dan wordt hier de wekelijkse vlooienmarkt gehouden. Wie van antiek, prullaria en rariteiten houdt die kan hier dan prima slagen. Denk niet dat je hier nog echte koopjes kunt vinden, want de handelaren zijn tegenwoordig ook niet gek meer.

09:15 uur – Promenade des Anglais

Op enkele tientallen meters van Cours Selaya ligt de kilometerslange boulevard van Nice: Promenade des Anglais. Deze boulevard mag je misschien wel dé boulevard noemen. Ik ken weinig wandelpromenades die zo lang en groot zijn als deze in Nice. Ik denk bijna dat het woord promenade een directe verwijzing zou kunnen zijn naar deze plek in deze prachtige Zuid-Franse stad. Op dit moment is de boulevard vooral het domein van joggers en fietsers. De eerste badgasten liggen op het strand en de eerste toeristen beginnen hier rond te wandelen. Toch zijn het vooral de bezwete lijven van sportieve locals die hier het beeld nu nog domineren.

09:30 uur – I love Nice

Zoals tegenwoordig zoveel steden en toeristische bestemmingen hebben vind je ook in Nice zo’n monument waarmee je op de foto kunt gaan. In dit geval staat er ‘# I love Nice’. Als achtergrond kijk je uit over het strand van de stad en de Middellandse Zee. Een prachtige achtergrond voor een leuke vakantieherinnering. Ik hoef zelf niet mee op de foto. Wel maak ik een foto van het monument zelf.

09:45 uur – Camin de la Courtina

Het is tijd voor een mooi stukje uitzicht. Daarvoor moet ik eerst de Camin de la Courtina beklimmen. Dit wandelpad leidt me over trappen naar boven. Na 212 treden sta ik boven op de Tourre Bellanda. Deze toren is in het jaar 1826 gebouwd op de exacte plek waar de in 1706 vernietigde Tour Saint Elme stond.

10:00 uur – uitzicht

Vanaf deze plek is het genieten van het uitzicht je overziet een groot deel van de stad Nice. Zo kun je goed zien hoe lang de boulevard met kiezelstranden is, waar de oude binnenstad zich bevindt dankzij de koepel van de kathedraal die boven de huizen uitsteekt en valt het op dat enkele kilometers landinwaarts er wel wolken te zien zijn die boven Nice zelf volledig ontbreken. Ik geniet net als de hier aanwezige toeristen van het prachtige uitzicht.

10:10 uur – een beter uitzicht

Ik heb naar schatting nog een keer iets van 100 treden betreden tot dat ik boven op de heuvel aankom. Hier loop ik richting zee waar ik aankom op de toren van Place d’Armes. Van hieruit heb je een nog beter uitzicht op de stad Nice. Ook zie je vanaf deze plek nog beter hoe dat de vliegtuigen aankomen vliegen richting de landingsbaan van het internationale vliegveld van Nice.

10:25 uur – uitzicht op de haven

Ik ben naar de andere kant van de heuvel gelopen. Hier ben je aan de kant waar de oude haven van Nice zich bevindt. Het is geen middeleeuwse haven, want de allereerste haven activiteiten van Nice dateren uit de eerste helft van de 18e eeuw. Aan het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw zijn er meerdere uitbreidingen van de haven geweest. De haven doet vooral dienst als plezierjachthaven en is het vertrek- en aankomstpunt van veerboten.

10:35 uur – restanten van een kathedraal

Ooit heeft er op deze heuvel een kathedraal gestaan die gewijd was aan de heilige maagd Maria. Dit kerkgebouw is in de 11e of 12e eeuw gebouwd en aan het einde van de middeleeuwen herbouwd omdat het kennelijk tussentijds verwoest is geweest. Op dit moment is er niet meer te zien dan een ruïne. Je kunt wel goed zien waar de pilaren in de kerk gestaan moeten hebben. Hierdoor krijg je een aardig beeld van de dimensies van de voormalige kathedraal.

10:55 uur – herdenkingsmonument

Na pakweg zo’n driehonderd treden weer naar beneden gelopen te zijn kom ik aan in het havengebied van Nice. Hier loop ik eerst nog een klein stukje in westelijke richting omdat daar een indrukwekkend oorlogsmonument te zien is.

Het monument is ter nagedachtenis aan verschillende oorlogen die in de 20e eeuw door de Fransen geworden zijn. Zo zie ik iets van de Indochine oorlog, is er een redelijk deel dat besteed wordt aan de Eerste Wereldoorlog en natuurlijk mag ook de tweede wereldoorlog niet ontbreken.

11:10 uur – cola

Mijn stappenteller staat inmiddels op 5,4 kilometer. Ik heb dorst, maar ook behoefte aan suiker. Ik ga daarom op het eerste de beste terras zitten en bestel een lekker koel glas cola. Dat smaakt me heerlijk op dit moment. Ik weet dat frisdrank niet de meest gezonde manier is om de dorst te lessen, maar soms is dat zooooo lekker dat ik de verleiding niet kan weerstaan. Het zonnetje schijnt aangenaam en het is nog niet te warm. Ik ga daarom niet onder een parasol zitten maar laat de zonnestralen op me neerkomen.

11:25 uur – Port Lympia

Ik wandel het havengebied in. De haven heeft hier officieel Port Lympia en is in 1748 aangelegd. Het is een multifunctionele haven waar je jachten ziet, waar vissersbootjes hun thuishaven hebben, waar veerboten arriveren en vertrekken en waar kleinere cruiseschepen aan kunnen meren. Rondom de haven zijn verschillende restaurants en terrassen te vinden. Aan de westelijke kant zijn dat er slechts een paar, maar aan de oostelijke kant van de haven zie je wat meer levendigheid.

De haven is op dit moment niet in haar mooiste vorm te bewonderen. Dat komt vooral omdat er allerlei werkzaamheden bezig zijn, zover ik kan zien vanwege de aanleg van het tramstation.

11:40 uur – Les Puces de Nice

Aan de westelijke kant van de haven zit Les Puces de Nice. Dit is een permanente Vlooienmarkt waar je lekker kunt struinen tussen oude meubels, schilderijen, vazen en van alles wat oud of antiek is. De vlooienmarkt is hier deels overdekt. Dat is wel net zo prettig als het buiten erg warm is of als het eens regent wat in de winter heus wel regelmatig gebeurt.

Ik loop rond en zie niet direct iets waarvan ik zoiets heb van ‘dat moet ik hebben’. Het voordeel daarvan is dat mijn beurs gesloten kan blijven en deze dag financieel niet uit de hand loopt.

Als je hier zelf nog een kijkje gaat nemen vergeet dan zeker niet om ook een blik te werpen de prachtige stukjes street art. Als je daar enigszins van houdt zul je hier zeker van kunnen genieten.

12:00 uur – Notre-Dame du Port

Toch nog een kerk? In ieder geval wel van buiten. Want de Notre Dame du Port is een plaatje om te zien. Dat komt door de indrukwekkende façade met de vier enorme zuilen. Bovenop het kerkgebouw staat een beeld van de heilige maagd Maria.

Natuurlijk kan ik het niet laten om even binnen te kijken. Dat kost immers niets en ik ben er nu toch. Wat apart is, is dat ik in eerste instantie denk dat het hele interieur van hout gemaakt is. Dat komt omdat ik vanuit het felle buitenlicht naar binnenkom en mijn ogen nog even moeten wennen. Na een tiental seconden zie ik dat het steen in de kerk in bruin tinten geverfd is waardoor ik de indruk had dat ik met hout te maken had.

12:15 uur – Place Garibaldi

Iets ten noordwesten van de haven ligt een mooi plein dat Place Garibaldi heet. Dit is één van de oudste pleinen van Nice. Het is in 1773 aangelegd op basis van het ontwerp van de architect Antoine Spinelli. Het rechthoekige plein meet 123 bij 92 meter. Het oogt niet direct zo groot omdat er sprake is van meerdere boompartijen op het plein. De kleur geel domineert bij de gebouwen rondom Place Garibaldi. Opvallend detail is dat de alle gebouwen arcades hebben, inclusief de Chapelle du Saint-Sépulcre de Nice. Het plein heeft overigens verschillende namen gehad gedurende de jaren: Place Pairolière, Place Victor Emmanuel, Place de la République, Place Napoléon, Place d’Armes en Place Saint-Augustin.

Ik was van plan om hier ook iets te gaan eten. Het is immers lunchtijd. Kijkend op TripAdvisor zie ik dat de restaurants aan de plein gemiddeld niet zo goed scoren. Typisch zo’n verhaal dat je hier betaalt voor de locatie en dat de restauranteigenaars zich kennelijk wat minder hoeven te focussen op de kwaliteit.

12:30 uur – lunch

Al lopend passeer ik Brasserie Lounge Bar Le Loft. Geen hoogvlieger in TripAdvisor, maar de recensies zijn goed genoeg om mee te gaan zitten. Ik neem volgens goed Frans gebruik de plat du jour. Dit is de dagschotel waarmee je voordeliger uit bent. In dit geval een kalfsschnitzel met champignonsaus en aardappeltjes en salade voor € 12. Eigenlijk ging ik ervan uit dat de lunch Salade Niçoise zou bestaan. Maar een lekker stukje vlees kan ik niet negeren.

Al na een minuut of vijf komt mijn gerecht eraan. Het ziet er prima uit en zo smaakt het ook! Mijn ervaring is dat de dagschotel in Frankrijk vrijwel altijd prima is. Het maakt het je ook makkelijker om keuzes te maken. Soms heb ik wat moeite om te kiezen uit al het lekkers wat op de menukaart staan.

Waar je wel rekening mee moet houden is dat op de zogenaamde A-locaties je vaak meer betaalt en dat dit niet direct merkbaar is in de geboden kwaliteit. Op sommige plekken kun je zelfs spreken van een toeristenval. Daarom kies ik er graag voor om een restaurantje te kiezen dat buiten de echte hotspots ligt. De kwaliteit van het eten vind ik belangrijker dan het mooie plaatje. Natuurlijk kan het soms ook beiden, maar dat geldt meestal niet in grote steden zoals Nice.

Zodra mijn bord leeg is vraag ik om de rekening. Die bedraagt € 15. Dat is inclusief een drankje.

13:10 uur – Place Masséna

Het grootste en mooiste plein van Nice is Place Masséna. Dat is in ieder geval mijn mening. Ik houd van grote stadspleinen waar van alles gebeurt of waar juist een serene rust heerst. Belangrijk detail is het juiste gebruik van het plein en de bestrating. De combinatie van die twee zorgt ervoor dat de plein mooi is of juist niet. In dit geval zorgen de pasteltinten, de gaanderijen en het soort van schaakbordpatroon op de grond ervoor dat het totale plaatje klopt.

Voor wie van winkelen houdt: hier zit het Franse warenhuis Galeries Lafayette en dit plein vormt het begin van hét winkelgebied van Nice. Ik houd niet zo van shoppen dus ik laat het bij deze constatering en loop weer vrolijk verder.

13:25 uur – Vélo Bleu

Nice heeft een eigen fiets systeem waarbij je via onbemande stations fietsen kunt lenen. Dat heet hier Vélo Bleu. Het kost € 1,50 per dag en tijdens die dag kun je iedere keer tot een half uur gratis een fiets meenemen. Na dat half uur gaat de meter lopen. Je betaalt dan een euro voor het tweede half uur en vervolgens twee euro per uur. Het is echter de bedoeling dat je de fietsen telkens voor maximaal een half uur meeneemt.

Registratie gaat via je mobiele telefoon dan ben je de gegevens van je Mastercard of Visa kaart door moet geven. Na registratie kun je fiets gaan lenen waarbij je kunt kiezen uit een dagkaart of andere soorten abonnementen. Ik kies voor een dagkaart en neem de fiets mee om richting het centraal station te fietsen. Van daaruit loop ik naar het Chagall museum.

13:50 uur – Chagall Museum

Na een kleine tien minuten fietsen parkeer ik de fiets vlakbij het station. Van daaruit is het 900 meter lopen naar het Chagall Museum. Ik koop voor 10 euro een ticket en ga naar binnen. Het Marc Chagall Nationaal Museum opende op 7 juli 1973 haar deuren in het bijzijn van de toen 86-jarige kunstenaar.

Op dit moment is er ook een tijdelijke expositie gaande met sculpturen. Hoe mooi deze ook zijn, het zijn de kleurrijke schilderwerken van Chagall die mijn aandacht trekken. Zijn Joodse achtergrond zorgt ervoor dat veel van de hier tentoongestelde werken een religieus thema hebben of een relatie met Israël hebben. Zo kun je het paradijs zien door de ogen van de zeer getalenteerde schilder (Le Paradis, 1961) en ook het wegsturen van Adam en Eva uit het paradijs (Adam et Ève chassés du Paradis, 1961).

Persoonlijk vind ik La Rosé Bleue het mooiste werk in het museum. Chagall ontwierp dit glas-in-lood in 1964 voor de kathedraal van Metz.

Na 40 minuten heb ik het wel gezien in het museum. Het is geen groot museum waar je urenlang in rondloopt. Je kunt het bezoek wel flink kijken door de 52 minuten durende film over Chagall te bekijken. Ik besluit om dat niet te doen omdat ik meer wil zien vandaag dan alleen dit museum. Ik loop naar buiten en neem bus 15 in noordelijke richting.

14:55 uur – Matisse Museum

Tijd voor mijn tweede museum van vandaag. Als je het over beroemde kunstenaars hebt dan kun je naast Chagall ook het museum van Matisse niet overslaan. Vandaar dat ik met de bus richting het Matisse museum gereisd ben. Deze busrit kostte mij anderhalve euro. Na een rit van om en nabij de tien minuten stap ik uit in Cimiez.

Het gebouw is een bezienswaardigheid op zich. Een enorme roodkleurige villa met zandkleurige accenten en groene luiken voor de ramen zorgen samen met de felblauwe lucht voor een prachtig plaatje. Alleen hiervoor zou ik al bijna naar deze plek gaan.

Henri Matisse wordt gezien als de grondlegger van het fauvisme. Een groot deel van zijn kunstenaarsleven bracht hij door in Nice. Dit is ook de stad waar hij in 1954 stierf op een leeftijd van 84 jaar in het voormalige hotel Excelsior Regina Palace, dat op een steenworp afstand van het hotel ligt. Tegenwoordig is dit imposante bouwwerk een woongebouw onder de naam ‘Le Régina’.

15:25 uur – Archeologisch Museum

Na een half uurtje heb ik het wel gezien in het Matisse museum. De collectie is niet groot en een deel van het museum ondergaat renovatiewerkzaamheden. Hierdoor heb je niet zoveel tijd nodig in dit museum. Als je een kaartje koopt bij het Matisse museum dan betaal je € 10 en daarmee kun je 12 verschillende musea in Nice bezoeken. Ik loop daarom 100 m verderop naar het als je logisch museum van Nice. Hier kun je de restanten bekijken van de stad in de Romeinse periode. Nice bestond nog niet. Hier stond de Romeinse stad Cemenelum. De ruïne van het Romeinse theater is gratis te bezoeken. Voor de rest moet je dit museum in.

Je begint je bezoek buiten waar je vooral funderingen ziet van wat ooit een stad is geweest. Eerlijk gezegd zijn dit voor mij niet meer dat wat stapeltjes stenen die enkel en alleen wat contouren aangeven. Een deel is redelijk intact en dat is een ruimte van het noordelijke badhuis dat hier ooit gestaan heeft. Tevens staat er een zuil nog (of weer) fier rechtop. Opvallend vind ik dat het erop lijkt dat ik op dit moment de enige bezoeker van dit museum ben. Ik hoor de vogeltjes fluiten en zie de vlinders vrolijk vliegen tussen de oude restanten.

De archeologische vondsten van het museum zijn binnen tentoongesteld. Hier kun je ook een maquette bekijken waarop de oude Romeinse stad te zien is. Dit geeft je een goede indruk van wat hier ooit gestaan moet hebben.

16:30 uur – drankje

Met buslijn 15 ga ik richting het centrum van Nice. Ik stap uit bij halte Roland Garros waarna ik richting het station loop om daar een fiets te lenen. Ik heb immers een dagpas. Vlak bij Place Masséna ga ik op een terrasje zitten en bestel een Hoegaarden. Het valt mij op dat de keuze aan biersoorten in Nice erg tegenvalt. Ik ben al blij dat ik eens wat anders kan bestellen dan Heineken. Zonder dat ik erom gevraagd heb wordt mij een halve liter voor mijn neus gezet. Dat betekent iets langer genieten dan een normaal glas. Na afloop reken ik acht euro af en ga weer verder.

17:00 uur – Villa Masséna

Het is tijd voor mijn laatste museum voor vandaag. Dat wordt het Musée Masséna dat aan de Promenade des Anglais ligt. Het museum valt niet meteen op omdat er een fraaie tuin met vooral palmen voor ligt. Daardoor wordt het pand zelf wat uit het zicht ontnomen. Het museum is vandaag tot 18:00 uur open. Ik ben dus mooi op tijd. Dankzij mijn museumdagkaart mag ik hier gratis naar binnen.

De villa is gebouwd tussen 1898 en 1901 naar een ontwerp van de Deense architect Hans-Georg Tersling. Opdrachtgever en de eerste bewoner was Victor Masséna. Deze vooraanstaande Fransman overleed in 1910, waarna zijn zoon André het eigendom van de villa overdroeg aan de stad Nice. De voorwaarde was dat de villa dienst zou doen als een openbaar museum en dat ook de tuinen voor het publiek toegankelijk zouden zijn. In 1921 opende het museum haar deuren. Het is een stedelijk museum geworden voor de stad Nice.

Wat ik mooi vind aan het museum is vooral de villa zelf. Als ik naar de collectie kijk dan geniet ik vooral van de foto’s, tekeningen en plattegronden die me laten zien hoe Nice er vroeger uitgezien moet hebben. Ook staat er een mooie maquette van de inmiddels verdwenen pier van Nice.

18:00 uur – nog even van de zee genieten

De dag begint het einde te naderen. Het zonnetje schijnt flink en de temperatuur is nog erg aangenaam. Het is vrij druk aan de Promenade des Anglais. Zittend op een bankje geniet ik van het ruisen van de golven. Een lichte zeebries zorgt voor wat welkome verkoeling op deze aangename zomeravond. Honderden anderen doen op dat moment hetzelfde op de kilometerslange Promenade des Anglais. Door de grootte van deze boulevard voelt het niet zo druk en ben ik lekker even alleen met mijn gedachten. Ik blijf lekker een half uurtje zitten.

19:40 uur – diner

Daarnet ben ik even naar het hotel geweest om me op te frissen en om te kleden. Daarna ben ik weer terug richting de kust gefietst om op zoek te gaan naar een goede plek om te dineren. Opvallend is hoeveel Italiaanse restaurants ik tegenkom. Hoewel ik de Italiaanse keuken zeker kan waarderen, eet ik zelden Italiaans buiten Italië. Al zoekend kom ik terecht op de Rue Masséna. Dit is een autovrije straat in het centrum van Nice dat bekend staat vanwege de vele restaurants die hier gevestigd zijn.

Uiteindelijk ga ik zitten bij Côte Lounge. Dit is een wat hippere zaak met een menukaart die als internationaal/fusion aangeduid mag worden. Binnen Tripadvisor staat Côte Lounge op dit moment op de 37e plek van 1528 restaurants in Nice. Dat belooft veel goeds. Als voorgerecht bestel ik de Thaise biefsalade. Dit gerecht is absoluut lekker, maar de smaken van gember en sesamolie overheersen wel op den duur. Als hoofdgerecht had ik graag de steak met verse frietjes gehad, maar de ober meldt mij dat de steak op is. Jammer. Dan als tweede keuze de zalm met bijpassende seizoensgroenten. De zalm smaakt prima, maar een zwarte korst aan de bovenkant presenteren? Dat hadden ze beter kunnen doen. Het kleurrijke palet aan groenten herbergt ook wat groentes die je wat minder vaak voorgeschoteld krijgt. Lekker! Tijdens het eten vraag ik me wel af hoe de verse frietjes gesmaakt zouden hebben.

21:15 uur – nog een afzakkertje

De avond is nog jong. Na het eten maak ik nog een wandeling langs de zee richting de Place Charles Félix. Dit is een van de leukere plekjes in Nice om ’s avonds op het terras te zitten. Op het drukbezochte terras van American Restaurant-Bar Blast bestel ik een mojito voor 6 euro. Dit is voor deze regio een zeer schappelijke prijs. De kwaliteit van het drankje is nog aardig ook. Op het moment dat ik mijn glas lees heb reken ik af en zet langzaam koers richting mijn hotel waar ik iets na tienen binnenstap.

Nice als stedentripbestemming

Na deze dag in Nice verbaas ik me dat de stad niet massaal gepromoot wordt als stedentripbestemming. Hier vind je, zeker in de zomer, alles wat je nodig hebt voor een leuk weekendje weg. Net als iedere andere stad heb je hier allerlei bezienswaardigheden en kun je er prima eten, drinken en winkelen. Maar Nice heeft ook een aantal aantrekkelijke musea. De grote bonus is natuurlijk het kilometerslange kiezelstrand met daarlangs de net zo lange boulevard Promenade des Anglais. Tel daarbij op dat je goedkoop en snel naar Nice kunt vliegen, dat de luchthaven op slechts een paar kilometer van het centrum ligt, dat de stad redelijk compact is en je een vrij lange zomer hebt met een heerlijk mediterraan klimaat. Ik vraag me dan af wat je nog meer nodig hebt voor een lekker weekendje weg.

Mocht je Nice in slechts één dag willen bezoeken dan is dat prima te doen zoals je in dit verhaal leest. Als je echt maar 1 dag hebben om hier door te brengen omdat je bijvoorbeeld ergens in de buurt overnacht, dan kun je natuurlijk eerst ’s morgens naar Nice rijden en daar de auto parkeren. Ook kun je bijvoorbeeld vanuit Cannes met de trein naar Nice reizen. Om de dag wat in te korten kun je een museum uit het schema halen en je kunt ’s avonds natuurlijk ook wat vroeger gaan eten dan ik gedaan heb.

Een ding is wat mij betreft een feit: Nice is very nice en een absolute aanrader!