Laten we voorop stellen dat 12 uur in Istanbul natuurlijk veel te kort is. Deze miljoenenstad aan de Bosporus is een van de grootste steden van de wereld en heeft een roemrijke geschiedenis. De Grieken stichtten de stad als kolonie; Alexander de Grote wist de stad te veroveren; het was de hoofdstad van het Romeinse, Byzantijnse en Ottomaans keizerrijk en de kruisvaarders hielden er huis. Niet verwonderlijk dus dat je in Istanbul vele prachtige oude bouwwerken tegenkomt. Bovendien maakt het de stad ook erg divers. Byzantijnse bouwwerken, Turkse paleizen, Romeinse catacomben en moskeeën wisselen elkaar af. Ook de buurten en wijken kunnen totaal van elkaar verschillen. De drukke bazaars met hun kruiden en tapijten zijn totaal anders dan de Istiklal Kadessi, de autovrije winkelstraat, of de kleine hippe winkels in de wijk Beyjoglu. Istanbul is een vriendelijke chaos met een keur aan diverse smaken, geuren en kleuren. Wij bezochten de stad in 12 uur en werden verliefd op Istanbul!

09:00 uur – ontbijt

Wie deze stad in 12 uur wil bezichtigen, kan maar beter zorgen voor een goed gevulde maag om de dag mee te starten. Vergeet het ontbijt in het hotel en ga voor je ontbijt net als de locals naar een Turks koffiehuis. In deze tentjes verkopen ze diverse soorten bladerdeeghapjes, koeken en broodjes. Wij gaan voor twee soorten börek, een Turkse koek van bladerdeeg. We nemen een zoete variant met honing en poedersuiker en een hartige variant met gehakt. Vooral de hartige variant is een aanrader. Dat kunnen we van de Turkse koffie niet zeggen. We waren even vergeten dat die wordt ingeschonken met drap en krijgen dus een vieze mond…
 

09:30 uur – met de metro naar het oude centrum

In Istanbul kun je prima gebruik maken van de metro. De meeste grote bezienswaardigheden liggen op loopafstand van elkaar, maar bezoek je plaatsen uit de buurt van Sultan Ahmetplein, dan is er een uitgebreid openbaar vervoersnetwerk waar je mee kunt reizen. Je kunt voor enkele dagen een Istanbulkaart kopen of voor losse ritjes apart betalen. Dit kost je iedere keer een paar lira. Voordeel is wel dat je verschillende tokens tegelijkertijd kunt kopen. Per ritje gebruik je dan één token. Ons hotel ligt aan de andere kant van de Gouden Hoorn, dus nemen we de metro naar station Sirkeci.

09:45 uur – station Sirkeci

Dit prachtige 19^e eeuwse station was vroeger het eindstation van de roemrijke Oriënt Expres. De grandeur van weleer waart nog steeds rond in de nu wat verlaten vertrekhal. Internationale treinen vertrekken er niet meer. Wel is er een gedeelte van het station ingericht als museum en wordt de hal gebruikt voor Dervish ceremonies. Deze Sufidansers gebruiken de mooie ruimte van de vertrekhal voor hun dansceremonie. 

09:45 uur – te voet richting het Sultan Ahmet plein

Vanaf dit station is het een klein stukje lopen door het oude Istanbul naar het Sultan Ahmetplein. Aan dit plein vind je een groot aantal belangrijke bezienswaardigheden zoals de Aya Sofya, Basilica Cisterne en de Blauwe Moskee. De wandeling door de oude straat met zijn vele winkeltjes is erg plezierig. Aan onze linkerhand ligt het Gulhanepark, ooit tuin van de sultan en nu een mooie groene oase in het drukke Istanbul. 

10:00 uur – Basilica Cisterne

De Basilica Cisterne oftewel Yerebatan Cisterne is een van de meest bijzondere bezienswaardigheden van Istanbul. Het oude Istanbul was al vroeg een grote stad en een die vaak onder vuur kwam te liggen. In tijden van belegering was een tekort aan drinkwater een groot gevaar. Keizer Justianus liet ,om drinkwater op te slaan, deze waterbekkens aanleggen, zodat er altijd vers drinkwater te krijgen was. De cisterne is een immense ondergrondse ruimte waar je middels loopplanken een korte wandeling tussen de zuilen door kan maken. De ruimte is sfeervol verlicht en er wordt klassieke muziek gedraaid. In het water zwemmen karpers. Deze karpers werden in het water uitgezet om tijdig te waarschuwen als het water vergiftigd was. Dan zouden de vissen immers ook sterven. Achterin de cisterne vind je twee zuilen die gebouwd zijn op Medusahoofden. Voor de zuilen in deze ruimte werden vaak oude bouwmaterialen hergebruikt. Voor de Basilica Cisterne staat meestal een lange rij. Geen zin om te wachten: ga dan mee met een van de gidsen die zichzelf buiten staan aan te prijzen. Voor een kleine 4 euro meer, mag je de rij direct voorbij en krijg je een korte uitleg over de geschiedenis van de cisterne.

10:45 uur – Aya Sofya

De Aya Sofya, of the “Hagia Sophia” in het Nederlands, is een van de oude Byzantijnse bouwwerken die de stad nog rijk is. De voormalige kathedraal en moskee werd gebouwd door keizer Justinianus. Het bijzondere van het gebouw is dat zowel de christelijke als de islamitische elementen duidelijk zichtbaar zijn. De enorme koepel en de wanden zijn prachtig versierd met mozaïeken met christelijke afbeeldingen. Toen in 1453 de Ottomanen de stad veroverden, werd de Hagia Sophia een moskee. De grote borden met islamitische kalligrafieën zijn ook nog steeds zichtbaar in de kerk. Het bijzonder karakter van het gebouw en de grote koepel maken grote indruk op ons. Vanaf de eerste verdieping is ook goed te zien hoe ontzettend groot en hoog het gebouw is. Helaas zie je hier ook goed hoe slecht het gebouw gerestaureerd is. De schilderingen zijn van dichtbij niet zo mooi. We verlaten de Aya Sofya en nemen nog even een kijkje bij de graven buiten op het terrein. Hier liggen diverse Sultans en hun vrouwen en kinderen begraven. Daarna lopen we door naar de Blauwe Moskee.

12:15 uur – Blauwe Moskee, Sultan Ahmet Moskee

De Sultan Ahmet Moskee wordt ook wel de Blauwe Moskee genoemd. Volgens de vele websites is dit vanwege de blauwe tegeltjes in de moskee. Ik had daarom een grote blauwe explosie van kleuren verwacht, maar dat valt tegen. Misschien kwam het door het feit dat we naar binnen werden gejaagd door de suppoosten. De moskee is namelijk nog steeds in gebruik en mag daarom alleen bezocht worden buiten de gebedstijden om. Wij kwamen zo net voor het middaggebed bij de moskee aan en moesten dus even haast maken met het naar binnen gaan. Zorg dat je een hoofddoek meeneemt als je in Istanbul bent. In de Moskeeën ben je verplicht een hoofddoek om te doen en mocht je blote benen hebben dan wordt zowel mannen als vrouwen verzocht om de benen te bedekken. Bij de moskee hebben ze hier doeken liggen die je mag lenen, maar het is prettiger iets van jezelf aan te hebben. We hebben dus weinig tijd voor het bezoek, maar dit geeft niets. De moskee is een mooie open ruimte waardoor je ook al snel de ruimte gezien hebt. We gaan snel weer door.

12:45 uur – tijd voor de lunch

Na alle bezienswaardigheden van de ochtend hebben we inmiddels flinke honger gekregen. Net naast het plein duiken we een van de straatjes in op zoek naar een leuk plekje om een hapje te eten. Istanbul is een hele drukke stad en de chaos van de mensen en het verkeer kan soms wel eens wat overweldigend zijn. Wie even de drukte wil ontvluchten, gaat het dak op. Heel wat restaurants en cafés hebben op het dak een prachtig terras. Zo ook ons restaurant vlak bij de Hagia Sophia. We hebben een heerlijke Turkse lunch met fenomenaal uitzicht. Vanaf het dak kijken we op de Hagia Sophia, de Blauwe Moskee en in de verte de zee. Het prachtige uitzicht maakt de, wat smaak betreft zeer tegenvallende, lunch meer dan goed.

14:00 uur – onderweg naar de bazaar

Na de lunch gaan we weer terug de drukke kleine straatjes in. Door de oude binnenstad lopen we richting de Grote Bazaar. Je kunt dit stukje ook met de tram doen, maar de afstand is te voet goed te doen en bovendien zien we zo meer van de stad. Onderweg komen we nog de zuil van Constantijn tegen. Dit is een van de overblijfselen van de Romeinse tijd. Ooit een symbool van de Romeinse en Christelijke religie, nu een verwaarloosd stuk steen.

14:15 uur – Nuruosmaniye moskee

Vlakbij de grote bazaar stuitten we op de Nuruosmaniye moskee. Ook deze moskee is vrij toegankelijk, dus onder het mom van “nu we er toch zijn” nemen we even een kijkje. De moskee is anders dan de Blauwe Moskee of Hagia Sophia wat moderner. De moskee werd gebouwd in de 18^e eeuw en is een voorbeeld van de barokstijl in Turkije. Ook bij de Sultans van die tijd kwam deze modegril aan. De moskee heeft veel ramen en is daarom erg licht. Ondanks de drukke buurt vlakbij de grote bazaar is het er redelijk rustig.

14:40 uur – Grote Bazaar

Als je nog niet helemaal het Oosterse gevoel te pakken had, dan krijg je dat hier wel. Ik kijk mijn ogen uit. Kraampjes met prachtige tapijten en kussens, bijzondere sjaals, lampen en ga zo maar door. De bazaar is een prachtige wirwar van kleine winkeltjes en heel veel mensen. Alles samen is het een sfeervol kleurrijk geheel. Een prima plek om even flink te winkelen. We struinen de paden af op zoek naar leuke souvenirs om mee naar huis te nemen. De keus is enorm en de verkopers doen hun uiterste best ons naar hun kraampjes te lokken. Mocht je hier iets kopen, vergeet dan vooral niet af te dingen.

15:40 uur – op naar de Egyptische kruidenbazaar

We verlaten de Grote Bazaar en lopen via de kleine straatjes naar beneden naar de Egyptische kruidenbazaar. De smalle straatjes richting het water zijn gevuld met winkeltjes. Overal is handel. In kleding, prachtige feestjurken, tassen, riemen en veel meer. Niet alleen de toeristen zijn hier aan het winkelen. Ook de inwoners van Istanbul zelf doen hier hun inkopen. De prijzen liggen er ook net iets lager dan in de toeristische Grote Bazaar.

16:00 uur – Egyptische bazaar of kruidenbazaar

Deze bazaar is net als de Grote bazaar een overdekte wirwar van kleine kraampjes. De bijnaam kruidenbazaar is niet voor niets. In en rondom de bazaar zijn vele kruidenkraampjes te vinden waar de specerijen in hoge stapels zijn opgetast. De hele buurt ruikt naar peper, kaneel, kruidnagel en Turks fruit. De bazaar stamt nog uit de Ottomaanse tijd, toen Istanbul een belangrijke schakel was in de specerijenhandel met India.

17:00 uur – langs de Nieuwe Moskee naar de Galatabrug

We stappen uit de drukte van de kruidenbazaar en gaan op weg naar de Galatabrug. Onderweg komen we langs de Nieuwe Moskee. Hoewel de naam anders doet vermoeden, is hij toch al zo’n vier eeuwen oud. Samen met de Suleymanimoskee is hij bepalend voor het stadsbeeld van Istanbul. De oproep voor het gebed heeft net geklonken. We kunnen dus helaas niet naar binnen. Op naar de Galatabrug, het is tijd voor een biertje.

18.00 uur – genieten van de ondergaande zon op de Galatabrug

Veel terrassen vind je niet in Istanbul, maar op deze plek onder de Galatabrug wel en het terras is gelijk ook een hele bijzondere plek. Op de brug zelf staan vele mannetjes te vissen. Allemaal op een rijtje werpen ze hun hengels in het water. Onder de brug zit dan weer een aantal tentjes waar je deze vis kunt eten. Het is echter ook een prima plaats om even bij te komen van de dag en een biertje te drinken. Je kijkt vanaf dit terras onder de brug uit op de Gouden Hoorn. Vooral tegen de avond als de zon zakt, heb je hier een prachtig, zeer romantisch uitzicht op Istanbul. De stad gloeit dan helemaal op bij het avondrood.

19:00 uur – terug richting hotel

We gaan even snel naar het hotel om ons op te frissen en ons klaar te maken voor het diner. Istanbul is een drukke en soms ook wel vieze stad. Het is lekker even het stof van je af te spoelen. Ons hotel zit vlak bij de wijk Beyoglu, de wijk waar je moet zijn voor leuke barretjes en hippe eettentjes. In de oude stad voel ik me als dame in korte broek her en der nog wel eens ongemakkelijk, in deze wijk heb ik daar totaal geen last van. Dit is duidelijk een andere sfeer dan in de wijk Sultanahmeth. Wellicht ligt dat ook aan de grote hoeveelheid toeristen uit de Arabische staten die je in Sultanahmeth tegen komt. De sfeer in Beyoglu voelt wat liberaler.

20:00 uur – diner en cocktails in Beyoglu

Beyoglu is een van de leukste wijken in Istanbul. De wijk is flink in opkomst. Er komen steeds meer leuke winkels, mooie restaurants en hippe barretjes bij. Oude panden worden opgeknapt en in de wijk komt steeds meer leven. Overdag kun je er terecht voor hippe interieurwinkels, vintage kleding, Turkse ontwerpers en gezellige koffiebarretjes. ’s Avonds luister je er naar jazz, kun je lekker cocktails drinken en prima uit eten in de vele restaurants. Grappig detail van de wijk Beyoglu zijn de zwerfkatten die je er in heel de wijk aantreft en die de wijk, winkels en cafés beschouwen als hun eigen stekkie. Het is niet ongewoon als je tussen de kledingrekken een zwerfkat ziet liggen, of als de eigenaar van de cocktailbar ineens een blik kattenvoer opentrekt voor de zwerfkatten op het terras. De katten beschouwen de wijk een beetje als hun huis en worden ook als huisdieren behandeld. Onze avond eindigt hier in deze wijk. Na een paar cocktails en een keur aan Turkse voorafjes en lekkernijen zijn we doodop.

Wat een stad is Istanbul! Druk en rustig tegelijk. Soms een enorme chaos en dan weer volmaakte serene rust. Paleizen als in Duizend-en-een-nacht, hippe barretjes, Oosterse bazaars en moderne modehuizen. Het voelt als Oost, als West, als alles tegelijkertijd. Een wereldstad die zeker niet in je lijst van bezochte steden mag ontbreken.